Οδοιπορικό του euronews στις περιοχές που βίωσαν τη χειρότερη πυρκαγιά στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Η πυρκαγιά στον Έβρο ειχε τρομακτικές συνέπειες τόσο για το περιβάλλον όσο και για την πρωτογενή παραγωγή.
Κυρίως όμως κόστισε σημαντικά στους ανθρώπους που ζούσαν από τις καλλιέργειες και την κτηνοτροφία.
Στον Άβαντα της Αλεξανδρούπολης, το πρώτο χωριό που εκκενώθηκε, οι κάτοικοι ζουν μια δραματική κατάσταση.
«Η περιοχή έχει τρεις συνεταιρισμούς υλοτόμων, και αν μιλήσουμε για την ευρύτερη περιοχή πρόκειται για έξι συνεταιρισμούς υλοτόμων, οι οποίοι πέρα από μία διαχείριση των καμένων τώρα για βιομηχανική χρήση, τα επόμενα χρόνια δεν θα μπορούν να κάνουν αυτό που έκαναν τόσο καιρό με το εμπόριο ξυλείας για την καύσιμη ύλη. Από τις τέσσερις κτηνοτροφικές μονάδες που είχαμε στην περιοχή, οι τρεις καταστράφηκαν ολοσχερώς. Δεν ξέρω αν αυτοί οι άνθρωποι θα μπορέσουν να συνεχίσουν και αν οι αποζημιώσεις θα είναι τέτοιες ώστε να στήσουν τα πάντα από την αρχή», δηλώνει στο euronews ο πρόεδρος της κοινότητας του Άβαντα, Γιώργος Χατζηγεωργίου.
Ο Δημήτρης και ο Βασίλης Αδαμίδης είναι δύο νεαρά παιδιά που τα τελευταία επτά χρόνια ανέλαβαν τους ελαιώνες του παππού τους, που βρίσκονται στη Μάκρη της Αλεξανδρούπολης από το 1935.
Η φωτιά έκαψε το 98% των χιλιάδων ελαιόδεντρών τους αλλά και πολύτιμα αγροτικά μηχανήματα και εξοπλισμό, απαραίτητα για την ετήσια παραγωγή δεκάδων τόνων ελιάς.
«Όλα ξεκίνησαν από τον παππού, μεγάλωσαν τα δέντρα μαζί με εκείνον και ήρθαμε στη συνέχεια εμείς, μαζί με τον αδερφό μου ως διάδοχοι και βρήκαμε αυτά τα πράγματα. Είναι δραματικό με την έννοια πως τόσα χρόνια κόποι και μόχθοι έσβησαν μέσα σε λίγες ώρες», λέει ο Βασίλης Αδαμίδης.
Το σοκ είναι μεγάλο για τα δύο νεαρά αδέρφια που δεν μπορούν να σκεφτούν ότι θα εγκαταλείψουν αυτό που αγαπούν με όλη τους την καρδιά
«Θα δείξει (τι θα κάνουμε). Αλλά δεν πρόκειται να το αφήσουμε. Δεν τίθεται τέτοιο θέμα σε καμία περίπτωση. Θα το συνεχίσουμε όσο κρατάνε οι δυνάμεις μας και θα το συνεχίσουμε με το κεφάλι ψηλά», σημειώνει ο Βασίλης Αδαμίδης.
Το μεγάλο ζήτημα με τα ελαιόδεντρα είναι πως απαιτείται πολύ μεγάλος χρόνος για να παράξουν εκ νέου καρπούς μετά από τέτοια καταστροφή.
Όπως εξηγεί ο Βασίλης Αδαμίδης, «η αλήθεια είναι πως χρειάζεται ενάμιση με δύο χρόνια για να έχουμε μία εικόνα για την υγεία του δέντρου. Αλλά όσον αφορά στο κομμάτι της καρποφορίας μιλάμε για τουλάχιστον μετά από πέντε με επτά χρόνια ή ακόμη και 10 χρόνια σε μεγαλύτερη διάρκεια».
Ο απεσταλμένος του euronews στην Αλεξανδρούπολη, Γιάννης Καράγιωργας, μεταδίδει: «Το χειρότερο σενάριο, ο μεγαλύτερος εφιάλτης των παραγωγών στον Έβρο έγινε δυστυχώς πραγματικότητα. Κόποι μιας ζωής, κόποι γενεών έγιναν στάχτη μέσα σε λίγες ώρες. Και τώρα αυτοί οι άνθρωποι καλούνται να αναγεννηθούν μέσα από τις στάχτες τους».