Η πώληση τζακιών έχει εκτοξευθεί στα ύψη όχι μόνο λόγω της αύξησης του ενεργειακού κόστους, αλλά και λόγω της στροφής προς πιο βιώσιμους τρόπους ζωής
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΟ Άνχελ Βίλχες άφησε την παλιά του δουλειά κατά τη διάρκεια της πανδημίας για να γίνει καπνοδοχοκαθαριστής. Και από τότε στην εταιρεία του δεν έλειψε ποτέ η δουλειά. Η τέχνη έκανε μια μεγάλη επιστροφή στον 21ο αιώνα.
Μόλις πριν από 20 χρόνια, υπήρχαν δώδεκα εταιρείες του κλάδου στην Ισπανία. Σήμερα υπάρχουν σχεδόν 200, εκ των οποίων πενήντα έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
«Μετά τον εγκλεισμό και αργότερα με τον πόλεμο στην Ουκρανία, η χρήση βιοκαυσίμων έχει ενταθεί πολύ. Και παρόλο που το τζάκι ήταν κάτι που άρεσε στους ανθρώπους, πλέον το χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο ως μέσο για να ζεστάνουν το σπίτι τους με οικονομικό τρόπο», λέει ο Άνχελ.
Υπολογίζεται ότι μπορεί να υπάρχουν έως και 1.000 καπνοδοχοκαθαριστές στη χώρα, αν και πολλοί από αυτούς δεν είναι πιστοποιημένοι. Η επιχείρηση των λεβήτων βιομάζας, όπως τζάκια και σόμπες pellet, έχει αυξηθεί στην Ισπανία κατά περισσότερο από 30% λόγω πανδημίας.
Η πώληση τζακιών έχει εκτοξευθεί στα ύψη όχι μόνο λόγω της αύξησης του ενεργειακού κόστους, αλλά και λόγω της στροφής προς πιο βιώσιμους τρόπους ζωής.
Πέρα από ένα διακοσμητικό στοιχείο, οι καταναλωτές αναζητούν τα τζάκια ως τρόπο να θερμάνουν το σπίτι τους, ενώ εγκαταλείπουν τη χρήση ορυκτών καυσίμων.
Οι καπνοδοχοκαθαριστές και οι καμινάδες επέστρεψαν για να μείνουν γιατί τίποτα δεν δίνει στο σπίτι περισσότερη ζεστασιά από μια καλή φωτιά.