Λαμβάνουν τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης από στρατιώτες και εθελοντές αλλά δεν θέλουν να τα εγκαταλείψουν
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤο χωριό Πρεντετσινε βρίσκεται λίγα χιλιομετρα μακριά από την πρώτη γραμμή του ρωσοουκρανικού πολέμου, στην περιοχή του Ντόνετσκ της Ανατολικής Ουκρανίας, κοντά στην πόλη Μπαχμούτ, που έχει πληρώσει τεράστιο φορο άιματος σε αυτήν την σύρραξη.Οι περισσότεροι από τους 150 κατοίκους έχουν εκκενώσει το χωριό για ασφαλέστερες περιοχές.
Ωστόσο υπάρχουν και αυτοι που έμειναν πίσω. Ο Ολεξαντρ είναι ένας από τους περίπου 20 όλους κ όλους κατοίκους που αποφάσισαν να μείνουν, παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν στην καθημερινότητα της διαβίωσης εκεί. Το σπίτι του έχει βομβαρδιστει και ο ίδιος ευχαριστεί το Θεο που κατά την διάρκεια του βομβαρδισμού δεν ήταν μέσα σε αυτό.
Σε αντίθεση με τον Ολεξαντρ, η συζυγός του έφυγε για ασφαλεια σε γειτονικη πόλη. Ο ίδιος πλέον διανυκτερευει σε δυο μικρά δωμάτια που έχουν απομείνει όρθια, αφού τα πάντα γκρεμίστηκαν και ο ίδιος προσπαθεί να τα ξαναφτιάξει από την αρχή.
Συγκολλητής στο παρελθόν, τώρα είναι άνεργος και η διαβιωση του εξαρτάται από τα τρόφιμα και τα είδη πρώτης ανάγκης που παραδίδουν εθελοντές σε εβδομαδιαία βάση. Ομως, παρά τους κινδύνους, ο Ολεξαντρ είναι βεβαιος ότι οι ουκρανοι στρατιωτες θα συνεχίσουν να τον προστατευουν. «Νομιζω ότι θα κερδισουμε τον πόλεμο και θα ανοικοδομησουμε την περιοχή. Τα παντα θα γινουν οπως ηταν πριν», λέει στην απεσταλμένη του euronews Βαλερί Γκοριά.
Και όταν ερωτάται γιατι δεν πάει κάπου αλλού, όπου θα μπορούσε να ζει με μεγαλύτερη ασφάλεια, απαντά: «Αυτη ειναι η γη μου. Η γη του πατέρα μου. Η γη του παππου μου και του προπάππου μου. Γιατί πρέπει να φυγω και να πάω οπουδηποτε αλλου; Κανεις δεν θα εμενε εδω αν δεν το πιστεύαμε ότι θα κερδίσουμε, ότι ο πόλεμος θα ολοκληρθεί με δική μας νίκη».