Η αγαπημένη ομάδα του Βραζιλιάνου πρώην επιθετικού διέτρεχε άμεσο κίνδυνο διάλυσης - Ο παγκόσμιος πρωταθλητής του 1994 και πλέον γερουσιαστής προχώρησε σε δραστικές θετικές αλλαγές, ενώ δεν δίστασε να επανέλθει, έστω περιορισμένα, στην ενεργό δράση.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΚάποτε η Αμέρικα ήταν ένας μεγάλος ποδοσφαιρικός σύλλογος.
Με ορμητήριο την συνοικία Τσιζούκα στο βόρειο Ρίο ντε Τζανέιρο οι «Διάβολοι» αγωνίζονταν στην πρώτη κατηγορία του βραζιλιάνικου πρωταθλήματος. Πρόσφατα, χρόνια κακοδιοίκησης έφεραν την ομάδα στα πρόθυρα της πτώχευσης.
Όμως την κατάλληλη στιγμή παρενέβη για να τη σώσει ο πιο διάσημος οπαδός της, ένας πρώην ποδοσφαιριστής και νυν γερουσιαστής που επανήλθε από την... σύνταξη για χάρη της στα 58 του χρόνια. Ο λόγος για τον Ρομάριο.
Ο μεγάλος Βραζιλιάνος επιθετικός, ο οποίος το 1994 είχε σηκώσει με τη φανέλα της «Σελεσάο» το τρόπαιο του Μουντιάλ και είχε μάλιστα λάβει και τη Χρυσή Μπάλα, έφερε χορηγούς, κατάφερε να κάνει μεταγραφές, ανακαίνισε το ετοιμόρροπο «Εστάδιο Τζιουλίτε Κουτίνιο» και κατήρτησε το σχέδιο που θα επανέφερε την Αμέρικα στα παλιά της μεγαλεία.
Όμως η προσπάθεια του Ρομάριο να σώσει την παιδική του... αγάπη δεν έμεινε στο να αναλάβει τις τύχες του συλλόγου από το πόστο του προέδρου. Για χάρη της Αμέρικα ο ο Ρομάριο ξεκρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια και αγωνίστηκε με τη φανέλα της, έχοντας μάλιστα ως συμπαίκτη του τον 30χρονο γιο του Ρομαρίνιο!
Η Αμέρικα πλέον είναι στις κορυφαίες θέσεις της δεύτερης κατηγορίας της πολιτείας του Ρίο, έχοντας βάσιμες ελπίδες να κερδίσει την άνοδο στην πρώτη κατηγορία, ώστε την επόμενη σεζόν να παίξει κόντρα στα μεγάλα ονόματα της Βραζιλίας, όπως η Φλαμένγκο και η Φλουμινένσε.
Η ιστορία της ομάδας ξεπερνά τον ένα αιώνα. Η Αμέρικα ιδρύθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 1904. Η τροπαιοθήκη της διαθέτει επτά πολιτειακούς τίτλους από τις εποχές που το πρωτάθλημα του Ρίο ήταν το ίδιο σημαντικό με το πρωτάθλημα Βραζιλίας. Η κορυφαία στιγμή της ιστορίας της ήρθε το 1986, όταν αγωνίστηκε στους ημιτελικούς του βραζιλιάνικου πρωταθλήματος - όμως έμελλε να είναι και η τελευταία της μεγάλη στιγμή.
Τις δόξες εκείνης της εποχής διαδέχθηκε η μετριότητα, όμως τώρα το κλίμα απαισιοδοξίας έχει μεταστραφεί.
«Το πιο σημαντικό για εμένα τώρα είναι η Αμέρικα να κερδίζει. Σε κάποιους αγώνες θα υπάρχει η ευκαιρία να παίξω, έχουμε μιλήσει γι' αυτό με τον προπονητή. Όμως κάποιες φορές δεν θα γίνεται. Θέλω να κάνω τους φιλάθλους μας ευτυχισμένους όντας και στο γήπεδο, όμως ακόμη δεν έχει έρθει αυτή η στιγμή», δήλωσε ο Ρομάριο μετά τη νίκη της ομάδας του με 2-0 επί της Πετρόπολις. Εκείνη την ημέρα το «Τζιουλίτε Κουτίνιο» φιλοξένησε 1.800 οπαδούς.
Οι δραστικές αλλαγές που έφερε ο Ρομάριο στην Αμέρικα έγιναν αντιληπτές από πολλούς από τους 180.000 της πόλης Μεσκίτα, του «προπυργίου» της ομάδας. Η σιωπή στις κερκίδες έδωσε τη θέση της στην ευχάριστη γηπεδική φασαρία με συνθήματα όπως «βάλτε μέσα τον γερουσιαστή» ή «ο Ρομάριο είναι ο τρόμος σας». Οι ντόπιοι φορούν και πάλι περήφανα τη φανέλα της Αμέρικα, η οποία πωλείται σε κιόσκια κοντά στο γήπεδο.
Όσο για τους παίκτες, το να έχουν δίπλα τους ένα τέτοιο μέγεθος μόνο καλό τους κάνει. Στα πρώτα του πέντε ματς με την Αμέρικα ο 33χρονος πρώην επιθετικός της Σπόρτινγκ Λισαβόνας Αντρέ βρήκε δίχτυα ισάριθμες φορές - το μπόνους γι' αυτόν ήταν να παίξει δίπλα στο ποδοσφαιρικό του είδωλο.
«Συζητούσαμε με τον Ρομάριο και τελικά του έσφιξα το χέρι. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα γίνει κάτι τόσο μεγάλο», δήλωσε ο Αντρέ σε δημοσιογράφους έπειτα από έναν αγώνα.
Μαζί με τον Ρομάριο, ο Αντρέ αποτελεί επίσης πόλο έλξης για την ομάδα στα social media. Για χρόνια, η Αμέρικα δεν είχε ξεπεράσει τους 25.000 followers στο instagram - τώρα έχει πάνω από 200.000.
Η πρόκληση για το μέλλον της Αμέρικα είναι τώρα η επέκταση του γηπέδου, ώστε να μπορέσουν ακόμη περισσότεροι φίλαθλοι να απολαύσουν τον Ρομάριο εν δράση. Αν και ανακαινισμένο, το μικρό στάδιο έχει ακόμη αρκετές ατέλειες που πρέπει να αποκατασταθούν. Όμως, κατ' εντολή του προέδρου, οι συναντήσεις των υψηλόβαθμων στελεχών πραγματοποιούνται εκεί, στην έδρα της ομάδας.
Παρ' όλα αυτά, το κλίμα δεν έχει μεταστραφεί εντελώς. Δεν είναι λίγοι οι οπαδοί της ομάδας που θεωρούν ότι τα χειρότερα δεν έχουν ακόμα περάσει. Ο 68χρονος συνταξιούχος Λάουρο Σάντος είναι οπαδός της Φλαμένγκο, όμως, ως κάτοικος της περιοχής, δηλώνει πως η Αμέρικα είναι η δεύτερη αγαπημένη του ομάδα. Επίσης δηλώνει απαισιόδοξος: «Το άνοιγμα είναι πολύ βαθύ. Πάντα παρακολουθούσα και την Αμέρικα και θεωρώ ότι είναι δύσκολο σε αυτήν την ηλικία ο Ρομάριο να αλλάξει δραματικά την ομάδα απλά με το μάρκετινγκ».
Ο νομικός και οικονομικός διευθυντής της Αμέρικα Μάρσιο Εστρέγια διαφωνεί: «Η αλήθεια είναι πως χωρίς τον Ρομάριο αυτός ο σύλλογος θα είχε κατεβάσει ρολά και αυτή η διοίκηση δεν θα ήταν εδώ. Κανείς από εμάς δεν σκέφτεται να τον αντικαταστήσει στο πόστο του. Ξέρουμε πως αυτός είναι η συνεκτική ουσία».