Το ζήτημα είναι πως από την δημιουργία της ομάδας το 2015, η γυναικεία εκπροσώπηση συνεχώς μειώνεται
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Το 38% ή περίπου ένα στα τρία μέλη της Ολυμπιακής Ομάδας Προσφύγων είναι γυναίκες.
Όμως από την δημιουργία της ομάδας το 2015, η γυναικεία εκπροσώπηση συνεχώς μειώνεται. Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή τονίζει ότι η φετινή διοργάνωση είναι η πρώτη που υλοποιεί πλήρως την ιδέα της ισότητας των φύλων.
Όμως μεμονωμένες περιπτώσεις αποκαλύπτουν μια αρκετά διαφορετική ιστορία.
*«Οι διοργανωτες προωθούν με συνέπεια την ιδέα της ισότητας των φύλων. **Όμως δεν υπάρχει κάποιος κανόνας ή καποια πολιτική που **οποιαδήποτε εθνική ομάδα οφείλει να ακολουθήσει. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει ούτε καν στην ομάδα των προσφύγων στην οποία και έχουν τον απόλυτο έλεγχο. Είναι προφανές πως κάτι πρέπει να αλλάξει» υποστηρίζει η καθηγήτρια Sports Management, Μισέλ Ντόνελι.*
Την τελευταία δεκαετία, ο αριθμός των προσφύγων τριπλασιάστηκε. Περίπου οι μισές είναι γυναίκες και κορίτσια. Εκτός από τον ρατσισμό και την φτώχεια, οι γυναίκες πρόσφυγες αντιμετωπίζουν φαίνομενα καταπίεσης αποκλεισμού και διακρίσεις που οφείλονται στο φύλο τους.
Οπότε πολλοί υποστηρίζουν πως εφόσον ο αριθμός των γυναικών φτάνει σχεδόν το 40%, πρόκειται για επίτευγμα που πρέπει να αναγνωρίζεται.
«Πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Υπάρχουν χώρες που στέλνουν ομάδες που σέβονται την ιδέα της ισότητας των φύλων. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι σε αυτές τις χώρες ο γυναικείος αθλητισμός ανθεί ή δεν έχει να αντιμετωπίσει σοβαρές προκλήσεις. Οπότε, ναι, θέλουμε η ομάδα των προσφύγων να έχει 50% γυναίκες και 50% άντρες. Αυτός είναι ο στόχος για μελλοντικούς ολυμπιακούς αγώνες. Όμως προς το παρόν πρέπει να γιορτάζουμε ότι αυτές οι καταπληκτικές γυναίκες κατάφεραν να φτάσουν μέχρι εδώ» εκτιμά η Ρέιτσελ Γουίλιαμς, καθηγήτρια γυμναστικής πολιτικής.
Ωστόσο, δεν συμμερίζονται όλοι αυτήν την άποψη.
«Δεν νομίζω ότι είναι αρκετό. Οι ομάδες στους **Ολυμπιακούς και τους Παραολυμπιακούς Αγώνες **μπορούν να ευαισθητοποιήσουν και να αναδείξουν την παγκόσμια προσφυγική κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη. Όμως την ίδια ώρα, θα πρέπει να σημειώσουμε πως όλοι οι πρόσφυγες δεν έχουν τις ίδιες εμπειρίες. Πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι οι γυναίκες αντιμετωπίζουν αυξημένους κινδύνους και μεγάλες προκλήσεις. Το ίδιο ισχύει για ΛΟΑΤΚΙ+ πρόσφυγες και για άτομα με ειδικές ανάγκες. Όλα αυτά επηρεάζουν το ποιος τελικά θέλει ή είναι σε θέση να συμμετάσχει στην Ολυμπιακή και στην Παραολυμπιακή ομάδα Προσφύγων» υποστηρίζει η καθηγήτρια Sports Management, Μισέλ Ντόνελι.
Το Ολυμπιακό Ίδρυμα Προσφύγων, που διευθύνει την ομάδα, δηλώνει ότι κάνει ότι μπορεί για να υπάρξει μια ισορροπημένη εκπροσώπηση μεταξύ αντρών και γυναικών. Ακόμη για να είναι επιλέξιμοι, οι αθλητές πρέπει έχουν εξαιρετικές επιδόσεις και να έχουν αναγνωριστεί ως πρόσφυγες στη χώρα υποδοχής τους.