Φουρλάς-Μαυρίδης στο euronews: «Να μιλάμε με τον Ερντογάν - Ο ΟΗΕ να αντιδράσει στα περί δύο κρατών»

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Λουκάς Φουρλάς - Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες): «Η συνάντηση Ερντογάν - Χριστοδουλίδη έγινε στο περιθώριο της διάσκεψης στη Βουδαπέστη. Δεν απαγορεύεται να μιλάς με τον Πρόεδρο της Τουρκίας και να θέτεις ενώπιον του όλα τα ζητήματα. Διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αυτός κρατά και το μαχαίρι και το κρέας. Έχει απαντήσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και σημείωσε πως δεν πήγαμε εκεί για να μιλήσουμε για τον καιρό, ούτε για να πούμε οτιδήποτε άλλο. Πήγαμε να θέσουμε κάποια πράγματα. Δεν θεωρώ κακό να συνομιλείς με τον Ερντογάν και να του θέτεις αυτά που πρέπει να ακούσει.

Τώρα, αν με ρωτάτε αν είμαι πιο αισιόδοξος μετά από αυτή τη συνάντηση, θα έλεγα ότι θα δείξει ο χρόνος κατά πόσο η Τουρκία είναι έτοιμη να κάνει βήματα στο Κυπριακό. Αυτή τη στιγμή υπάρχει μια κινητικότητα η οποία ξεκίνησε το τελευταίο διάστημα και θα κορυφωθεί με την πενταμερή που έχει οριστεί περί τα τέλη Γενάρη. Τώρα τι μπορούμε να περιμένουμε από αυτή τη συνάντηση; Θα έλεγα ότι κρατάω μικρό καλάθι. Όχι, διότι εμείς δεν θέλουμε λύση του Κυπριακού, αλλά διότι η Τουρκία δεν έχει αλλάξει ούτε ένα «ν» από όσα λέει για δύο κράτη.

Επίσης μπορούμε να συζητήσουμε για πάρα πολύ ώρα και τον ρόλο των Ηνωμένων Εθνών που έχουν μια αποστολή. Οφείλουν να υπηρετούν τις αρχές και τις αξίες τις οποίες πρεσβεύει οργανισμός. Μου κάνει εντύπωση ότι ο ΟΗΕ δεν διορθώνει την τουρκική πλευρά όταν ανακοινώνει πως πάει να συζητήσει για δύο κράτη, κάτι που είναι εντελώς εκτός γραμμής Ηνωμένων Εθνών.

Όμως πρέπει να συνομιλούμε. Εμείς είμαστε η πλευρά που θέλει περισσότερο τη λύση του Κυπριακού, άρα οφείλουμε να είμαστε στο τραπέζι των συνομιλιών. Με εκείνες τις θέσεις όμως που θα οδηγήσουν σε μια βιώσιμη και λειτουργική λύση και όχι σε διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας».

**Κώστας Μαυρίδης **- Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών:** «Θεωρώ η περιγραφή περί χαριεντισμάτων ήταν ατυχέστατη και να εξηγήσω γιατί. Δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να συμφωνήσω αν το πίστευα, αλλά δεν το πιστεύω. Είναι ατυχέστατη για τον εξής λόγο. Όχι μόνο πρέπει να μιλάμε με τον Ερντογάν στο περιθώριο μιας εθιμοτυπικής συνάντησης, αλλά θεωρώ ο Πρόεδρος της Κύπρου έχει σοβαρούς λόγους να συναντάται με τον Ερντογάν, έστω και υπό αυτή τη μορφή, δηλαδή στο περιθώριο μιας διάσκεψης.  

*Πρώτον, ας μην ξεχνάμε ότι ο πρόεδρος Ερντογάν είναι επικεφαλής μιας κυβερνήσεως στην Τουρκία, η οποία όχι μόνο επιμένει για δύο κράτη, αλλά διαχρονικά αρνείται να αναγνωρίσει την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Φανταστείτε το πολιτικό μήνυμα το οποίο στέλνουμε με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας να συναντάται με τον Ερντογάν που διατείνεται ότι δεν υπάρχει. Το δεύτερο είναι ένα επιχείρημα διαχρονικό που έχουμε και ως Κύπρος αλλά και ως Ελλάδα, ότι για να καταλήξουμε σε ένα ουσιαστικό αποτέλεσμα και σε μία **υποφερτή λύση του Κυπριακού στο πλαίσιο της **Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτό, κατά κύριο λόγο εξαρτάται από την Τουρκία. Δηλαδή, δεν είναι τόσο η τουρκοκυπριακή κοινότητα η οποία φέρεται και άγεται από την τουρκική ηγεσία.*

Άρα τέτοιου είδους συναντήσεις θεωρούμε ότι εξυπηρετούν και την τακτική και τον στόχο. Μια τελευταία λέξη. Καμιά φορά για να αξιολογήσουμε μια κίνηση είναι καλό να κοιτάζουμε και πώς το βλέπουν από την άλλη πλευρά. Σας διαβεβαιώ ότι εντός των Τουρκοκυπρίων, αλλά και στην Τουρκία ο σχολιασμός για αυτή τη συνάντηση δεν ήταν καθόλου θετικός προς τον κύριο Ερντογάν. Αντιθέτως, ερμηνεύτηκε ως παγίδα που στήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση και τον πρόεδρο της Κύπρου.   

 Λουκάς Φουρλάς: «Νομίζω ότι οι πρόνοιες της λύσης είναι στο τραπέζι. Είναι στη βάση των Ηνωμένων Εθνών, των Ευρωπαϊκών αρχών και αξιών και επ’ αυτών η Κυπριακή Δημοκρατία δεν δέχεται, δεν θα πρέπει να δέχεται την οποιαδήποτε διαπραγμάτευση. Η λύση θα είναι υποφερτή, δεν θα είναι απολύτως δίκαιη. Πρέπει όμως να είναι λειτουργική και βιώσιμη για να μπορεί να υπάρξει και να μην δημιουργήσει άλλα προβλήματα αντί να λύσει προβλήματα. Άρα, στο τραπέζι του διαλόγου, ως Κυπριακή Δημοκρατία, ως ελληνοκυπριακή πλευρά, έχεις στη φαρέτρα σου τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών, την ευρωπαϊκή σου ταυτότητα και προοπτική και με αυτά θα πρέπει να αγωνιστείς.

Αν η άλλη πλευρά δεν κάνει ούτε βήμα προς τα πίσω και επιμένει σε δύο κράτη, σε μία ανέφικτη ουσιαστικά εκδοχή της λύσης, εκεί θα πρέπει και εγώ περιμένω προσωπικά να δω και την αντίδραση των Ηνωμένων Εθνών, του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, τι θα πράξει στην περίπτωση που η τουρκική πλευρά επιμένει σε αυτές τις απαράδεκτες, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, απόψεις και θέσεις.

Θα τις δεχτούμε ως βάση για συζήτηση; Δηλαδή να το θέσω λίγο ακραία και για χάριν συζήτησης. Αν δηλαδή η ελληνική πλευρά, η ελληνοκυπριακή πλευρά έρθει αύριο και πει ότι εμένα πλέον η θέση μου είναι η ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, τι θα κάνει ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ; Θα πει ωραία, ελάτε να το συζητήσουμε και να δούμε πώς θα βρούμε άκρη»

Κώστας Μαυρίδης: «Να σας πω και γιατί χρησιμοποίησα τη φράση υποφερτή, αλλά θα πάρω το νήμα από αυτό που είπε ο αγαπητός μου συνάδελφος, ο Λουκάς. Μας έχει πραγματικά απογοητεύσει ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, γιατί αυτή τη φορά δεν είχαμε κάτι που λεγόταν πίσω από κλειστές πόρτες στο περιθώριο. Επίσημα η τουρκική κυβέρνηση και ο κατοχικός ηγέτης στην Κύπρο, κατοχικός ηγέτης είναι, εφόσον έχουμε κατοχικό έκτρωμα, διατείνονται ότι το μόνο που συζητούν είναι δύο κράτη. Αυτό θα έπρεπε να φέρει μία διπλωματική μεν, αλλά αντίδραση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, ο οποίος οφείλει να κινείται στους όρους εντολής του Συμβουλίου Ασφαλείας. Αυτού του είδους οι εκφράσεις περί δύο κρατών, δύο οντοτήτων κυριαρχούν και αυτές είναι τελείως ξεκάθαρα εκτός πλαισίου. Τέτοια αντίδραση, ούτε ήπια, δεν είδαμε από τον Γενικό Γραμματέα. Τώρα έρχομαι στο γιατί χρησιμοποίησα αυτή τη φράση. Να το θέσω κάπως απλά.

Εάν η κατάσταση μείνει ως έχει, από μόνη της εμπεριέχει κινδύνους. Δεν είναι μία στατική κατάσταση. Ο χρόνος αφήνει αποτύπωμα. Αν περάσουμε σε ένα πλαίσιο μιας οποιασδήποτε λύσης, αυτό και πάλι θα εμπεριέχει ρίσκο. Εκείνο που νομίζω ότι θα εκτιμήσουν ειδικά οι πολίτες της Κύπρου, η συντριπτική πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων, αλλά και ένα μέρος των Τουρκοκυπρίων, είναι κατά πόσο το νέο πλαίσιο θα μας δώσει την προοπτική ασφάλειας για όλους. Άρα πρέπει εδώ η Τουρκία να τεθεί εκτός. Για εμένα το μέγιστο επιχείρημα στο οποίο προβάλλω και στους Τουρκοκύπριους αλλά και στους Ελληνοκύπριους που ανησυχούν για πολλά θέματα, είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει το απαραίτητο πλαίσιο. Μπορεί να εγγυηθεί τα δικαιώματα καθώς και να προστατεύσει όλους ανεξαιρέτως εθνικής καταγωγής, γλώσσας, θρησκείας κλπ. Άρα, ένα επανενωμένο κράτος με τα όποια στραβά του εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με ασφάλεια, θεωρώ ότι αυτό θα ήταν το υποφερτό. Νομίζω πως μπορεί να γίνει αποδεκτό».

 Λούκας Φουρλάς: «Ο Τραμπ λέει πως σε μια ημέρα θα τελειώσει τον πόλεμο στην Ουκρανία και πως σε 48 ώρες θα λήξει το θέμα της Γάζας. Μένει να ακούσουμε το πώς θα το πράξει αυτό. Έχουμε ακούσει και άλλες εξαγγελίες ότι θα μειώσει και τον προϋπολογισμό που δίνει η Αμερική στο ΝΑΤΟ και πολλά άλλα, τα οποία η Ευρώπη ακούει προς το παρών και προσπαθεί να διαχειριστεί. Με ρωτάτε τι θα πράξει Ευρώπη; Εγώ το μήνυμα που λαμβάνω εδώ στο Στρασβούργο είναι ότι η Ευρώπη ζητεί περισσότερη σκλήρυνση της στάσης απέναντι στη Ρωσία. Ζητεί να χτυπηθεί η Ρωσία στο έδαφός της από ευρωπαϊκά όπλα και πυραύλους. Οπότε δεν βλέπω μια προσπάθεια συνθηκολόγησης, αντίθετα μια σκλήρυνση της στάσης.

Αναμένω να δω αν ο κύριος Τραμπ ανατρέψει την άδεια που δόθηκε στους Ουκρανούς να χτυπήσουν με αμερικανικούς πυραύλους. Την απάντηση της Ρωσίας την είδαμε με μεγάλου βεληνεκούς πυραύλους, οι οποίοι μπορεί να φέρουν και πυρηνική κεφαλή και νομίζω πως δεν υπάρχει κάποιος που δεν κατάλαβε το μήνυμα που έστειλε με την κίνηση αυτή ο κύριος Πούτιν. Με όλο αυτό που παρατηρούμε, δεν μπορώ να αποκλείσω ακόμη και τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Αν οι Ουκρανοί χτυπήσουν με ευρωπαϊκούς πυραύλους, η απάντηση του Πούτιν μπορεί να είναι μια απάντηση που δεν περιμένει κανένας. Πως θα αντιδράσει η Ευρώπη; Ένας θεσμός, μία ένωση που δεν έχει ούτε δικό της στρατό να υπερασπιστεί τον εαυτό της, ούτε κοινή εξωτερική πολιτική για να υπερασπιστεί τις θέσεις της. Και άγεται και φέρεται από το τι θα κάνει ο κύριος Τραμπ και από το πώς θα λειτουργήσει η άλλη πλευρά του Ατλαντικού».

Κώστας Μαυρίδης: «Δεν διαφωνώ με όσα έχουν λεχθεί ουσιαστικά και εγώ τα συμμερίζομαι. Θα δώσω όμως μια διαφορετική οπτική γωνιά, την οποία αξιολογώ τις τελευταίες βδομάδες, ειδικά μετά την νίκη του, την επικράτηση του προέδρου Τραμπ. Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, παρά στο Κοινοβούλιο, όπου λαμβάνονται οι σοβαρές πλέον στρατηγικές αποφάσεις, τα κράτη μέλη χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες.

Σε εκείνα τα οποία θέλουν πάση θυσία να συνεχιστεί ο πόλεμος με τη Ρωσία, γιατί θεωρούν ότι έτσι τη φθείρουν. Εδώ ανήκουν οι Βαλτικές χώρες και η Πολωνία. Θεωρούν ότι ο κίνδυνος είναι υπέρτερος οποιουδήποτε συμβιβασμού και πρέπει να συνεχιστεί αυτός ο πόλεμος. Υπάρχει μια μεγάλη μερίδα κρατών μελών τα οποία δημόσια στηρίζουν την Ουκρανία και μιλούν για συνέχιση του πολέμου. Εκτιμώ όμως ότι θα ανακουφίζονταν εάν τελείωνε ο πόλεμος. Στην τρίτη ομάδα, ανήκει η Ουγγαρία και κάποιες χώρες που θεωρούνται φιλορωσικές. Τον τελευταίο καιρό παρατηρώ κάποιες κινήσεις σε μια σκακιέρα, ας μου επιτραπεί η έκφραση, βεβαίως μιλάμε για πόλεμο και για ανθρώπινες απώλειες.

Εκτιμώ λοιπόν πως αυτές οι κινήσεις και η ανάληψη της προεδρίας των Ηνωμένων Πολιτειών από τον Τραμπ θα φέρουν πολιτική πίεση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ουκρανία με στόχο τον συμβιβασμό και τον τερματισμό του πολέμου. Αν αυτό συμβεί, θεωρώ ότι κάποια κράτη μέλη θα ανακουφιστούν από την λήξη της σύγκρουσης. Αισθάνομαι πως δεν έχει δοθεί η δυνατότητα να υπάρξουν διαπραγματεύσεις ούτε και στο παρασκήνιο. Αν αυτό συμβεί μέσα από την προεδρία Τραμπ, θεωρώ ότι θα ήταν η καλύτερη συνεισφορά των Ηνωμένων Πολιτειών προς τον τερματισμό της σύγκρουσης».