Συνολικά 14 αρχαιολογικοί χώροι, εκκλησίες και άλλα μνημεία έχουν λάβει την σχετική αναγνώριση και προστατεύονται από την Unesco ενώ για παράδειγμα στην Ελλάδα που έχει 15πλάσια έκταση, ο αριθμός τους είναι κάτω από 20
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Η περιοχή της Πάφου στην Κύπρο είναι πλούσια τόσο από περιβαλλοντικής όσο και από πολιτιστικής άποψης. Πολλοί αρχαιολογικοί χώροι της έχουν σημαντική ιστορική αξία και δεν είναι τυχαίο ότι η Κάτω Πάφος στο σύνολό της έχει ανακηρυχθεί ως μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιας της Unesco.
Συνολικά η Κύπρος έχει να επιδείξει ιδιαίτερα ικανοποιητικά αποτελέσματα σε αυτόν τον τομέα ενώ χάρη στις νέες τεχνολογίες, οι επισκέπτες στους συγκεκριμένους χώρους μπορούν να έχουν την ευκαιρία να έχουν ατομική ξενάγιση στο κινητό τους, ζώντας μια ξεχωριστή εμπειρία.
«Στην Κύπρο έχουμε 14 μνημεία που είναι υπό την προστασία της Unesco, πολύ σημαντικός αριθμός για τόσο μικρή έκταση. Για να γίνει αντιληπτό, στην Ελλάδα που έχει 15 φορές το μέθεθος της Κύπρου, υπάρχουν λιγότερα από 20 μνημεία προστατευόμενα από την Unesco», εξηγεί στο euronews η ξεναγός Αλεξία Χριστοδούλου.
Από τη εποχή του λίθου ως την ελληνιστική και ρωμαϊκή περίοδο μέχρι και την βυζαντινή εποχή, πολλά από τα αρχαία της Πάφου περιλαμβάνονται στον κατάλογο της παγκοσμιας πολιτιστικής κληρονομιας. Αρχαίοι ναοί, πέτρινοι τάφοι και ρωμαϊκές οικίες με περόιτεχνα ψηφιδωτά δάπεδα αντανακλούν τις εξαιρτικά εκλεπτισμένες κοινωνίες που κατοίκησαν την πόλη στο παρελθόν.
Με ιστορία μεγαλύτερη των 8.000 ετών, η Πάφος υπήρξε η πρώτη πρωτεύουσα του νησιού, καθώς την ελληνιστική περιοδο ήταν η πιο σπουδαία πόλη. Η ένταξη της Κάτω Πάφου στον κατάλογο της Unesco το 1980 υπήρξε καταλύτης για την εφαρμογή ενός εκτεταμένου σχεδίου με στοχο την προστασία και διατήρηση των αρχαιολογικών ερειπών της πόλης καθώς και την προβολή τους και την παροχή πληροφοριών στους επισκέπτες.
Τα θαυμάσια ψηφιδωτά δάπεδα των τεσσάρων ρωμαϊκών οικιών συνθέτουν το εντυπωσιακό επίκεντρο του πάρκου της περιοχής της Νέας Πάφου από τα προϊστορικά χρόνια ως τον μεσαίωνα, ενω τα περισσότερα χρονολογούνται στη ρωμαϊκή περίοδο. «Η περιοχή αυτή σχετικά πρόσφατα πρόσφατα ανακαλύφθηκε, τη δεκαετία του '60 και μέχρι τώρα κάνουν ανασκαφές. Οι τελευταίες γίνονταν μέχρι και την πανδημία από μια ομάδα Πολωνών, μετά διεκόπησαν λόγω κορονοϊού αλλά αναμένεται να ξαναξεκινήσουν καθώς πολλά κτήρια είναι ακόμα κάτω», αναφέρει η Αλεξία Χριστοδούλου.
Οι ντόπιοι πιστεύουν ότι στο έδαφος της περιοχής κρύβονται πολλές ακόμα εκπλήξεις, που μένει να ανακαλυφθούν.