Η κυβέρνηση Νετανιάχου πρέπει να αντιμετωπίσει μια νέα κρίση και να περιορίσει τον πανικό του πληθυσμού μετά τον πύραυλο που έφτασε βαθιά στο έδαφος και κατέστρεψε ένα οχυρωμένο δωμάτιο.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Μια προκαταρκτική έρευνα από τη Διοίκηση Εσωτερικού Μετώπου αποκάλυψε ότι ένας ιρανικός βαλλιστικός πύραυλος έπληξε τον τοίχο ενός κτιρίου στο κέντρο της χώρας τα ξημερώματα της Δευτέρας, χτυπώντας το προστατευτικό δωμάτιο, σκοτώνοντας τουλάχιστον τέσσερις ανθρώπους, τρεις από τους οποίους βρέθηκαν νεκροί μέσα στο καταφύγιο και ένας άλλος στο απέναντι κτίριο, που πιστεύεται ότι εκτοξεύθηκε από την ένταση της έκρηξης, ενώ ομάδες διάσωσης εργάζονταν για να ανασύρουν τους παγιδευμένους κάτω από τα ερείπια.
Το περιστατικό προκάλεσε πανικό στο εβραϊκό κράτος και αύξησε την οργή των κατοίκων κατά της κυβέρνησης, με αναφορές για την αναποτελεσματικότητα των καταφυγίων να αντέξουν βαριά βλήματα άμεσης βολής.
Στον απόηχο της επίθεσης, ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ απείλησε τους κατοίκους της Τεχεράνης ότι θα πληρώσουν το τίμημα, λέγοντας ότι "ο αλαζόνας δικτάτορας στην Τεχεράνη έχει μετατραπεί σε δειλό δολοφόνο που πυροβολεί σκόπιμα το εσωτερικό μέτωπο των πολιτών", αναφερόμενος στον Ιρανό ηγέτη Αλί Χαμενεΐ.
Η εφημερίδα Israel Hayom επικαλέστηκε το Home Front λέγοντας ότι περίπου το 40% των κατοίκων του Τελ Αβίβ ζουν σε κτίρια που δεν διαθέτουν καταφύγια που να πληρούν τις προδιαγραφές και ότι δεκάδες χιλιάδες παλιά κτίρια στην πρωτεύουσα δεν είναι εξοπλισμένα με αυτού του είδους την προστασία.
Το Τελ Αβίβ και η Χάιφα υποφέρουν ήδη από σοβαρή έλλειψη καταφυγίων ενόψει των βίαιων ιρανικών επιθέσεων. Η ίδια εφημερίδα ανέφερε μαρτυρίες στην πρωτεύουσα που ανέφεραν ότι "δεν έχουν καταφύγιο και οι γείτονές τους μας κλείνουν τις πόρτες των καταφυγίων τους" ενόψει του υπερπληθυσμού.
Το ζήτημα της έλλειψης καταφυγίων και των ανεπαρκών καταφυγίων ήρθε στο προσκήνιο μετά την προειδοποίηση του εκπροσώπου του ιρανικού στρατού ότι "τα καταφύγια δεν είναι πλέον ασφαλή" και συμβούλεψε τους Ισραηλινούς να εγκαταλείψουν όλα τα εδάφη.
Ο νόμος του Ισραήλ για την πολιτική άμυνα του 1951 ορίζει ότι όλα τα σπίτια, τα οικιστικά και βιομηχανικά κτίρια πρέπει να διαθέτουν καταφύγια για βόμβες, αν και πολλά σπίτια ή οικιστικά κτίρια μπορούν να μοιράζονται ένα μόνο καταφύγιο.
Όσον αφορά τους άστεγους, το 1986 η ΜΚΟ Gagon δημιούργησε το πρώτο προσωρινό καταφύγιο αστέγων για να καλύψει τις ανάγκες τους και αργότερα συγχωνεύτηκε με τη LASOVA, με αποτέλεσμα να υπάρχουν σήμερα 13 καταφύγια αστέγων στο Τελ Αβίβ.
Αραβικές περιοχές
Από την άλλη πλευρά, οι αραβικές περιοχές εντός της Πράσινης Γραμμής πάσχουν από έλλειψη ετοιμότητας για να αντέξουν τα πυραυλικά πυρά, ως αποτέλεσμα αμέλειας, είτε όσον αφορά τη μη παροχή επαρκών καταφυγίων είτε τη σαφή διάκριση του ισραηλινού συστήματος αεράμυνας, το οποίο αντιμετωπίζει τις αραβικές πόλεις ως ανοικτές περιοχές, δηλαδή αποκλεισμένες από την προστασία σε περιόδους έκτακτης ανάγκης, καθώς και την αδιαφορία των Αράβων πολιτών για τις οδηγίες του Εσωτερικού Μετώπου.
Πριν από δύο ημέρες, ένας ιρανικός πύραυλος, που δεν αναχαιτίστηκε από την ισραηλινή αεράμυνα, έπληξε απευθείας ένα κτίριο στην πόλη Τάμρατης Γαλιλαίας, σκοτώνοντας τέσσερις γυναίκες της ίδιας οικογένειας και τραυματίζοντας αρκετές άλλες.
Ο δήμαρχος της Τάμρα δήλωσε στο CNN ότι μόνο το 40% των 37.000 κατοίκων της πόλης διαθέτει ασφαλή δωμάτια ή χρησιμοποιήσιμα καταφύγια. Η πόλη δεν διαθέτει δημόσια καταφύγια ή καταφύγια, τα οποία είναι κοινά στις περισσότερες ισραηλινές πόλεις και κωμοπόλεις, είπε.
Στον απόηχο των ιρανικών επιθέσεων, ο δήμος αποφάσισε να ανοίξει εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις στην Τάμρα που θα χρησιμοποιηθούν ως καταφύγια για όσους δεν αισθάνονται ασφαλείς στα σπίτια τους, είπε. Ο Αμπού Ρουμί είπε: "Η Τάρα είναι μια πόλη που δεν έχει καμία σχέση με την πόλη: "Η κυβέρνηση δεν έχει χρηματοδοτήσει ποτέ την κατασκευή καταφυγίων στην πόλη μας, επειδή έχει άλλες προτεραιότητες".
Καταφύγια σε όλο τον κόσμο Δεν υπάρχουν σταθερά πρότυπα
Οι χώρες σε όλο τον κόσμο υιοθετούν μη τυποποιημένα πρότυπα όσον αφορά τα καταφύγια, λόγω των διαφορετικών εκτιμήσεων των απειλών για την ασφάλεια, των οικονομικών δυνατοτήτων και των υποδομών, καθώς και των ρυθμιστικών πλαισίων. Σε χώρες όπως το Ιράν, ο Λίβανος και η Υεμένη, οι αρχές χρησιμοποιούν σταθμούς του μετρό και σχολεία ως καταφύγια, καθώς δεν υπάρχουν οχυρωμένοι χώροι για την προστασία των πολιτών, παρόλο που πρόκειται για ζώνες συγκρούσεων.
Τα κριτήρια για την κατασκευή καταφυγίων διαφέρουν επίσης όσον αφορά τον σχεδιασμό, την ανάπτυξη και την ικανότητα κάλυψης ολόκληρης της επικράτειας της χώρας. Η Ελβετία, για παράδειγμα, διαθέτει περισσότερα από 370.000 πυρηνικά καταφύγια, αρκετά για να στεγάσουν κάθε μέλος του πληθυσμού της.
Στο Opidum, κοντά στην Πράγα, ένα από τα πιο μυστικά πυρηνικά καταφύγια αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1980 σε συνεργασία μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και της Τσεχοσλοβακίας (σήμερα Τσεχική Δημοκρατία και Σλοβακία). Σήμερα είναι το μεγαλύτερο υπόγειο καταφύγιο στον κόσμο και έχει ανακαινιστεί ώστε να περιλαμβάνει πισίνα, ελικοδρόμιο προσγείωσης ελικοπτέρων και ένα εξελιγμένο αμυντικό σύστημα.