Εφιαλτική η κατάσταση για τους τραυματισμένους Παλαιστινίους
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Σε ένα σκηνικό απόλυτης ανθρωπιστικής κρίσης, ένας σφοδρός καύσωνας πλήττει τη Λωρίδα της Γάζας, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο τις ζωές περισσότερων από 1,7 εκατομμυρίων εκτοπισμένων Παλαιστινίων. Μετά από μήνες σφοδρών συγκρούσεων ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς, οι κάτοικοι του παλαιστινιακού θύλακα αντιμετωπίζουν πλέον όχι μόνο την έλλειψη τροφίμων, φαρμάκων και βασικών ειδών, αλλά και την αποπνικτική ζέστη που επιδεινώνει τις ήδη άθλιες συνθήκες διαβίωσης.
Στις πρόχειρες σκηνές που στήθηκαν για να στεγάσουν τους εκτοπισμένους, η θερμοκρασία γίνεται εχθρός ζωής. Για ασθενείς με εγκαύματα ή σοβαρούς τραυματισμούς, η ανάρρωση μοιάζει μακρινό όνειρο.
«Ο πόνος από τη ζέστη είναι αφόρητος», λέει ο Μοχάμεντ αλ-Μαμλούκα, ο οποίος τραυματίστηκε νωρίτερα στον πόλεμο. «Αν ήταν χειμώνας, θα έπαιρνα το φάρμακό μου και θα κοιμόμουν. Τώρα χρειάζομαι μεγαλύτερη δόση, αλλά τα νοσοκομεία δεν έχουν ούτε παυσίπονα. Δεν έχουμε ούτε ανεμιστήρα. Υποφέρουμε από την έλλειψη φροντίδας μέσα σε μια σκηνή που δεν κάνει για ασθενείς».
Παρόμοια είναι η εμπειρία του Άχμαντ Αουάντ, που αναρρώνει από σοβαρή εγχείρηση στο πόδι. «Αισθάνομαι υπερβολική ζέστη στα πόδια. Μερικές φορές ξύνω το δέρμα μου μέχρι να ματώσει, μόνο και μόνο για να νιώσω λίγη ανακούφιση», λέει. «Η σκηνή είναι απίστευτα ζεστή και μετά βίας χωρά εμένα και τα παιδιά μου».
Το ιατρικό προσωπικό επισημαίνει πως η ζέστη καθυστερεί σημαντικά την ανάρρωση, ιδίως σε ασθενείς με εγκαύματα. «Η θερμότητα και η υγρασία προκαλούν ιδρώτα, που ευνοεί την ανάπτυξη βακτηρίων και καθυστερεί την επούλωση», εξηγεί η δρ Χάγια Σαλμάν. «Συμβουλεύουμε τους ασθενείς να αποφεύγουν τις πηγές θερμότητας, αλλά αυτό μέσα στις σκηνές είναι αδύνατο. Κάνουμε ό,τι μπορούμε, αλλά χωρίς ιατρικά εφόδια και με τα σύνορα κλειστά, είμαστε με δεμένα χέρια».
Οι γιατροί προειδοποιούν πως τα ποσοστά επιβίωσης για εγκαυματίες με σοβαρές κακώσεις έχουν μειωθεί αισθητά κατά τη διάρκεια του πολέμου. Οι ελλείψεις σε ειδικές αίθουσες χειρουργείων, η απουσία δερματικών μοσχευμάτων και η ανάγκη να γίνεται επιλογή ασθενών εξαιτίας της πληθώρας τραυματιών, καθιστούν το έργο των ομάδων υγείας σχεδόν αδύνατο.
Η σφοδρή ζέστη συμπίπτει και με την οξεία έλλειψη καθαρού νερού, καθώς το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Γάζας αναγκάζεται να διανύει μεγάλες αποστάσεις για να βρει λίγες σταγόνες. Κάθε γουλιά νερού μετράει.
Το Ισραήλ είχε αποκλείσει την είσοδο κάθε είδους προμηθειών στη Γάζα για σχεδόν τρεις μήνες, πριν επιτρέψει, τον Μάιο, την περιορισμένη είσοδο ανθρωπιστικής βοήθειας. Όπως ανέφερε τότε, στόχος ήταν να αποτραπεί η ενίσχυση της Χαμάς μέσω της μεταπώλησης προμηθειών.
Ωστόσο, οι επιπτώσεις στους αμάχους είναι πλέον καταστροφικές. Μέσα σε έναν καύσωνα που λιώνει και την τελευταία ελπίδα, οι πιο ευάλωτοι – οι τραυματίες, τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι – βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της ανθρώπινης οδύνης.