Το Euronews συνομίλησε με την πρώτη νικήτρια της Eurovision για την Ουκρανία, για μια καριέρα που την οδήγησε από τη σκηνή στα οδοφράγματα της πλατείας Μαϊντάν, στις αίθουσες του ουκρανικού κοινοβουλίου και πάλι πίσω
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Τον Δεκέμβριο του 2003, η Ρουσλάνα Λιζίτσκο είχε την ευκαιρία να εκπροσωπήσει την Ουκρανία στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision.
"Είπα αμέσως ναι. Τηλεφώνησα στη μητέρα μου και της είπα: "Μαμά, θα πάω στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision". Και η μητέρα μου απάντησε 'Ρουσλάνα, θα κερδίσεις'".
Ήταν η δεύτερη φορά που η Ουκρανία διαγωνιζόταν στο σόου και όλα ήταν καινούργια.
"Πλήρωσα τα πάντα μόνη μου - για την προώθηση, την παραγωγή, το ξενοδοχείο, τα κοστούμια και τα ταξίδια για ολόκληρη την αντιπροσωπεία μας. Ξόδεψα όλα τα χρήματα που είχαμε ο σύζυγός μου και εγώ. Ήταν ένα πραγματικά μεγάλο ρίσκο για την οικογένειά μας", θυμάται.
Αλλά το ρίσκο απέδωσε - και η πρόβλεψη της μητέρας της αποδείχθηκε αληθινή. Ντυμένη με μια στολή εμπνευσμένη από τη Ζήνα την πριγκίπισσα πολεμίστρια και με τη φωτιά να καίει πίσω της, η Ρουσλάνα ανέβηκε στη σκηνή της Κωνσταντινούπολης με το τραγούδι της "Wild Dances" και κέρδισε τον διαγωνισμό του 2004.
Δύο χρόνια αργότερα, η καριέρα της πήρε απροσδόκητη τροπή όταν χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν ο πρόεδρος της Ουκρανίας και είχε ένα ασυνήθιστο αίτημα.
"Με κάλεσε ο πρόεδρος Βίκτορ Γιούσενκο να γίνω μέλος του κοινοβουλίου. Είπα όχι. Είμαι μουσικός και θέλω να δημιουργήσω τη μουσική μου. Αλλά ο πρόεδρος με έπεισε. Μου είπε ότι χρειάζονταν το όνομά μου και ότι θα μπορούσα να βοηθήσω την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση της Ουκρανίας".
Αν και νέα στο κοινοβούλιο, η Ρουσλάνα δεν ήταν άγνωστη στην πολιτική, αφού υπήρξε ακτιβίστρια κατά τη διάρκεια της Πορτοκαλί Επανάστασης του 2004-2005. Ενώ η Ρουσλάνα διαμαρτυρόταν στην πλατεία Μαϊντάν στο Κίεβο, λίγα μόλις λεπτά μακριά, στο Παλάτι των Σπορ, γίνονταν οι προετοιμασίες για τον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 2005 - που ήρθε στην Ουκρανία χάρη στη νίκη της στο "Wild Dances".
Αλλά ο χρόνος της στο κοινοβούλιο ήταν σύντομος και γρήγορα συνέχισε τη μουσική της καριέρα. Ωστόσο, το 2014, η Ρουσλάνα επέστρεψε στο Μαϊντάν, αυτή τη φορά ως βασική φιγούρα της Επανάστασης της Αξιοπρέπειας.
Αν και η καριέρα της έχει συνδεθεί στενά με την πολιτική, η Ρουσλάνα δεν θεωρεί τον εαυτό της πολιτικό.
Θα θέλατε ποτέ να επιστρέψετε στην πολιτική;
"Όχι, ήταν κάτι εφάπαξ, μόνο για έναν χρόνο. Είμαι μουσικός, τραγουδίστρια, καλλιτέχνης, παραγωγός, μαέστρος, χορεύτρια, ντράμερ. Δεν έχει να κάνει με εμένα", λέει.
Η πολιτική και η μουσική συχνά συνδέονται στενά - ειδικά στο πλαίσιο του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision, αν και η Ρουσλάνα προτιμά να παραμένει στο επίκεντρο η ίδια η μουσική.
"Πιστεύω ότι η Eurovision πρέπει να αφορά τη μουσική. Κάθε χρόνο, φέρνει μια έκπληξη. Ποτέ δεν ξέρουμε ποιος θα κερδίσει ή γιατί. Το θέμα είναι να αποφασίσει ο κόσμος ποιος διαγωνιζόμενος ή ποιο τραγούδι δίνει την αίσθηση ότι είναι πραγματικά μοναδικό".
Ενώ επιθυμεί η Eurovision να παραμείνει απολιτική, η Ρουσλάνα υποστηρίζει σθεναρά την απόφαση να αποκλειστεί η Ρωσία από τον διαγωνισμό.
"Η Ρωσία δεν μπορεί να λάβει μέρος στη Eurovision. Στην πραγματικότητα δεν είμαι σίγουρη αν η Ρωσία θα μπορέσει ποτέ να επιστρέψει στη Eurovision"
Αν πιστεύετε ότι η Eurovision πρέπει να είναι μη πολιτική, δεν θα έπρεπε να επιτραπεί στη Ρωσία να συμμετάσχει;
"Για μένα, η Eurovision αντιπροσωπεύει την αληθινή μουσική και τη φιλία. Δεν ξέρω πώς η Ρωσία θα μπορούσε ποτέ να αποκαταστήσει τη σχέση της με την Ευρώπη και την Ουκρανία. Αν η Ρωσία μπορεί να καταστρέφει πόλεις και να σκοτώνει αθώους Ουκρανούς, πώς μπορεί η μουσική της να θεωρείται αληθινή;" εξηγεί.
Για τη Ρουσλάνα, η Eurovision εξακολουθεί να είναι σημαντική και παρακολουθεί τον διαγωνισμό κάθε χρόνο.
"Ψηφίζω όπως και το υπόλοιπο κοινό. Πέρυσι, η αγαπημένη μου ήταν η Ελβετία".
Ποιος πιστεύετε ότι θα κερδίσει φέτος;
"Πολλοί άνθρωποι σκέφτονται τη Σουηδία, αλλά ως πατριώτισσα πιστεύω, φυσικά, στο συγκρότημά μας Ziferblat".