Η μοναδική έκλειψη ηλίου του 2021 συνέβη το Σάββατο, χωρίς όμως να είναι ορατή από την Ελλάδα και την Κύπρο.
Το «μονοπάτι» της έκλειψης ήταν ορατό πλήρως μόνο για λίγο από την Ανταρκτική και το Νότιο Ατλαντικό Ωκεανό, ενώ εν μέρει ορατή ήταν από τη Νότια Αφρική και τη νότια Ωκεανία. Συνεπώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως έκλειψη σχεδόν μόνο για... πιγκουίνους.
Ολοκληρώνονται έτσι οι εκλείψεις του 2021, καθώς είχε προηγηθεί μια ολική σεληνιακή στις 26 Μαΐου, μια δακτυλιοειδής ηλιακή στις 10 Ιουνίου και μια μερική σεληνιακή στις 19 Νοεμβρίου.
To 2022 θα υπάρξουν μια μερική ηλιακή στις 30 Απριλίου, μια ολική σεληνιακή στις 15-16 Μαΐου, μια δεύτερη μερική ηλιακή στις 25 Οκτωβρίου (ορατή και από Ελλάδα-Κύπρο), καθώς και μία ολική σεληνιακή στις 7-8 Νοεμβρίου. Η επόμενη ολική ηλιακή θα συμβεί στις 20 Απριλίου 2023.
Οι ηλιακές εκλείψεις συμβαίνουν, όταν η Σελήνη παρεμβάλλεται ανάμεσα στη Γη και στον Ήλιο, καλύπτοντας πλήρως τον ηλιακό δίσκο και αποκαλύπτοντας έτσι την εξωτερική ατμόσφαιρα του άστρου μας, το λεγόμενο στέμμα. Η διάμετρος του Ήλιου είναι περίπου 400 φορές μεγαλύτερη εκείνης της Σελήνης, αλλά η τελευταία συμβαίνει να βρίσκεται επίσης σχεδόν 400 φορές πιο κοντά στη Γη από ό,τι ο Ήλιος, οπότε μπορεί να τον καλύψει από τα μάτια ενός γήινου παρατηρητή.
