Μόνο οι μεγαλύτεροι σε ηλικία θυμούνται πλέον την απόπειρα ανατροπής του Γκορμπατσόφ.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Είκοσι πέντε χρόνια συμπληρώθηκαν από το αποτυχημένο πραξικόπημα της 19ης Αυγούστου στη Σοβιετική Ένωση.
Όμως στη Ρωσία του σήμερα οι μνήμες έχουν αδυνατίσει.
Το μνημείο για τους τρεις νεκρούς διαδηλωτές έμεινε ως αχνό σύμβολο της λαϊκής αντίστασης, όταν οι πολίτες ξεσηκώθηκαν και απέτρεψαν την ανατροπή του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ.
Σήμερα, είναι ζήτημα αν οι μεγαλύτεροι σε ηλικία θυμούνται τι είχε γίνει τότε στους δρόμους της Μόσχας.
«Βασικά ήταν αδύνατο εκείνη την ημέρα να γυρίσουμε πίσω στο παρελθόν. Ο κόσμος το κατάλαβε και γι’ αυτό βγήκε στα οδοφράγματα και στο τέλος νίκησε», σημειώνει ο Άντον, ενώ ένας άλλος κάτοικος της Μόσχας λέει πως «για να είμαι ειλικρινής, ένα τέταρτο του αιώνα είναι μια μεγάλη περίοδος. Ήδη το έχω ξεχάσει. Κι αν δεν μου το θυμίζατε εσείς, δεν θα θυμόμουν ότι συνέβη κάτι σαν σήμερα πριν 25 χρόνια».
Η πολιτική αναλυτής Μαρία Λίπμαν υποστηρίζει πως το καθεστώς Πούτιν ευνόησε τη λήθη. Οι επαναστατικές και αντισυστημικές παραπομπές της 19ης Αυγούστου δεν συνάδουν, όπως λέει, με τον ισχυρό άνδρα της Ρωσίας.
«Η ιδέα ότι ο λαός μπορεί να ξεσηκωθεί αυθόρμητα, να γράψει ιστορία και να αλλάξει την πορεία της χώρας του δεν είναι κάτι που χαροποιεί τον Πούτιν. Το κατέστησε σαφές ξανά και ξανά όσο βρίσκεται στην ηγεσία», σύμφωνα με τη Λίπμαν.
Στις 19 Αυγούστου του 1991, οκτώ σκληροπυρηνικά στελέχη του ΚΚΣΕ επεχείρησαν να ανατρέψουν τον Γκορμπατσόφ και την «περεστρόικα».
Χιλιάδες Μοσχοβίτες βγήκαν στους δρόμους και στις οδομαχίες σκοτώθηκαν τρεις εξ αυτών.
Η αποτυχία των πραξικοπηματιών να συλλάβουν τον Ρώσο πρόεδρο Μπορίς Γιέλτσιν αποδείχθηκε μοιραία για τα σχέδιά τους, τα οποία κατέρρευσαν δύο ημέρες μετά.
Λίγους μήνες μετά γράφτηκε και το τελευταίο κεφάλαιο για τη Σοβιετική Ένωση.