Παρόλο που δεν μπορεί να δει τίποτα, ο Γκάρι παρέμεινε απολύτως προσηλωμένος στον στόχο του να ξαναβρεί τον φροντιστή του και δραπέτευσε από τον κύριο, ο οποίος τον υιοθέτησε.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΟ τυφλός σκύλος Γκάρι κάλυψε τρέχοντας 25 ολόκληρα χιλιόμετρα από τη λαχτάρα του να ξαναβρεί τον φροντιστή του στο καταφύγιο ζώων της πόλης Γκντίνια της Πολωνίας όπου αρχικά φιλοξενείτο.
Παρόλο που δεν μπορεί να δει τίποτα, ο Γκάρι παρέμεινε απολύτως προσηλωμένος στον στόχο του να ξαναβρεί τον φροντιστή του και δραπέτευσε από τον κύριο, ο οποίος τον υιοθέτησε. Ένας πραγματικός άθλος να αψηφήσει την απόσταση πολλώ δεν μάλλον που δεν μπορεί να δει...
Προφανώς ο Γκάρι είχε διαφορετική γνώμη, αφού είχε συνδεθεί ιδιαίτερα, όπως φαίνεται, με τον φροντιστή του στη Γκντίνια και με την πρώτη ευκαιρία δραπέτευσε ήδη σε έναν από τους πρώτους περιπάτους του με το νέο του κύριο για να επιστρέψει στον φύλακα του καταφυγίου του.
Ο Γκάρι ζούσε στο δρόμο επί τέσσερα χρόνια, στη συνέχεια έζησε στο καταφύγιο ζώων της πολωνικής πόλης Γκντίνια για μερικές εβδομάδες, μέχρις ότου η ζωή του θα είχε ευτυχή κατάληξη. Αυτό τουλάχιστον σκέφτηκαν οι υπάλληλοι του καταφυγίου ζώων όταν του βρήκαν ανάδοχο και ένα νέο σπίτι σε μια μικρή πόλη, 25 χιλιόμετρα μακριά.
Όπως γράφει η πολωνική ηλεκτρονική πύλη ειδήσεων «The First News», ένας φροντιστής του καταφυγίου ζώων, όπου αρχικά φιλοξενήθηκε ο Γκάρι, φρόντιζε τον ηλικιωμένο τυφλό σκύλο με ιδιαίτερα μεγάλη αφοσίωση. Αυτό ήταν το θεμέλιο για μια πραγματικά μεγάλη φιλία.
Τρεις εβδομάδες αργότερα, το καταφύγιο των ζώων θα έβρισκε το κατάλληλο σπίτι για τον Γκάρι: Ένας ηλικιωμένος άνδρας κάτοικος μιας μικρής πόλης, 25 χιλιόμετρα μακριά, θέλησε να τον υιοθετήσει. Ανυπομονούσε μάλιστα να κάνει περιπάτους μαζί του. Είχε όμως υπολογίσει χωρίς τον ...σκύλο, διότι σε έναν από τους πρώτους κιόλας περιπάτους με τον νέο ιδιοκτήτη του, ο Γκάρι το έσκασε και εξαφανίστηκε.
«Τις επόμενες μέρες δεκάδες άνθρωποι έψαχναν τον Γκάρι στη μικρή πόλη Ζούκοβο», όπως λέει η διευθύντρια του καταφυγίου ζώων Μάρτα Σλόντνικ. Ωστόσο, παρά την διεξοδική αναζήτηση, δεν βρέθηκε ίχνος του.
Εντοπίστηκε πέντε ημέρες αργότερα. Κάποια παιδιά τον βρήκαν σε ένα δάσος κοντά στη Γκντίνια. Κοιμόταν στο έδαφος, εξαντλημένος από το κουραστικό ταξίδι του.
Όπως αποδείχθηκε, αν και ο σκύλος δεν μπορεί να δει τίποτα, είχε ένα ξεκάθαρο στόχο στο μυαλό του: Ήθελε απλώς να επιστρέψει στον φροντιστή του και να μείνει μαζί του για το υπόλοιπο της ζωής του.
«Ο Γκάρι επέλεξε τη δική του οικογένεια και σεβόμαστε την απόφασή του», δήλωσε η διευθύντρια του καταφυγίου Μάρτα Σλόντνικ και πρόσθεσε: «O Γκάρι δεν είναι πλέον διαθέσιμος για υιοθεσία, καθώς θα μείνει για πάντα με τον πρώην προσωρινό κηδεμόνα του, τον αρχικό φροντιστή του». Επίσης, το καταφύγιο των ζώων ανακοίνωσε ότι «ο ηλικιωμένος άνδρας που είχε υιοθετήσει τον Γκάρι έδειξε κατανόηση και θα βρει νέο τετράποδο φίλο».
Τέλος καλό, όλα καλά λοιπόν, για όλους.