Εν αναμονή της αντεπίθεσης του ουκρανικού στρατού
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤο νότιο μέτωπο της Ουκρανίας βρίσκεται μόλις επτά χιλιόμετρα από την πόλη Όρεκοφ, όπου περίπου 1.000 κάτοικοι προσπαθούν να επιβιώσουν από τους ασταμάτητους βομβαρδισμούς, περιμένοντας τη φημολογούμενη μεγάλη ουκρανική αντεπίθεση.
Οι άνθρωποι συνήθως ζουν σε υπόγεια όπου προσπαθούν να συνεχίσουν τη ζωή τους.
Έξω υπάρχει μόνο καταστροφή.
«Είναι πολύ λυπηρό και με κάνει να δακρύζω. Το βλέπω κάθε μέρα. Πηγαίνω στη δουλειά το πρωί, κι εκεί υπάρχει ένα σπίτι, γυρίζω το βράδυ μετά τη δουλειά - και το σπίτι δεν υπάρχει πια. Είναι πολύ λυπηρό και μπορεί να κλαις καθέ μέρα, αλλά μπορεί και όχι. Οι εχθροί δεν θα με δουν ποτέ να κλαίω», λέει η εθελόντρια στην κουζίνα του καταφυγίου Σβετλάνα Ρομάσκο.
Το καταφύγιο βρίσκεται κάτω από ένα σχολείο και οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν ντους, να πλύνουν τα ρούχα τους και να γευματίσουν.
Καθώς ο πόλεμος συνεχίζεται η ανεύρεση τροφίμων αποτελεί το πιο σημαντικό ζητούμενο σε ολόκληρη τη χώρα.
Στο Κίεβο, οι εθελοντές γίνονται δημιουργικοί για να ταΐζουν τους στρατιώτες που πολεμούν στο μέτωπο.
Χρησιμοποιούν ξηρούς καρπούς και αποξηραμένα φρούτα για να φτιάξουν ενεργειακές μπάρες για τα στρατεύματα .... προσαρμόζουν επίσης ένα αγαπημένο φαγητό της Ουκρανίας - το παραδοσιακό μπορς με παντζάρια και λαχανόσουπα.
Οι εθελοντές φτιάχνουν μια εκδοχή από αποξηραμένα λαχανικά που μπορούν να ενυδατωθούν ξανά.
«Στο μπροστινό μέρος, το κύριο πράγμα είναι πυρομαχικά και τρόφιμα. Με αυτό πυροβολούν και αυτό το καταναλώνουν για να έχουν δύναμη. Το φαγητό σε αυτή τη μορφή είναι πολύ βολικό επειδή είναι συμπαγές. Μπορείτε να κρατήσετε ένα τέτοιο πακέτο σε μια τσάντα, ή ακόμα και σε μια τσέπη του σακακιού. Το βάζετε πίσω από το αλεξίσφαιρο γιλέκο σας», εξηγεί η Σβετλάνα Κόζινα, συντονίστρια εθελοντικής ομάδας.