Οι πανηγυρισμοί της Κυριακής έδωσαν την θέση τους στον προβληματισμό της επόμενης ημέρας. Ο Ερντογάν εδραίωσε την θέση του και μαζί την επιμονή του στην λύση των δύο κρατών. Κι όσοι επιθυμούν να ζήσουν χωρίς εγγυήσεις σε μια επανενωμένη Κύπρο δεν βλέπουν τις ελπίδες τους με αισιοδοξία.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΜε το που κλείδωσε η επανεκλογή του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν το βράδυ της Κυριακής, οι οπαδοί του στο κατεχόμενο κομμάτι της Λευκωσίας ξεχύθηκαν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν. Πολλοί σχημάτιζαν με τα δάχτυλα το σύμβολο των «Γκρίζων Λύκων» και φώναζαν «ο Θεός είναι μεγάλος» («Αλλάχ ουάκμπαρ»).
Οι υποστηρικτές του Τούρκου προέδρου στα κατεχόμενα, όπως ο ιδιοκτήτης μανάβικου Γιαμπούζ Ουμάρ, ποντάρουν σε αυτόν, θεωρώντας ότι θα αποκαταστήσει την οικονομία της χώρας του και μαζί θα δώσει πνοή ανάπτυξης και σε αυτούς.
«Πιστεύουμε πως ο Ερντογάν θα αναπτύξει πλήρως τις πηγές φυσικού αερίου, πετρελαίου και ενέργειας και τα επόμενα χρόνια θα σώσει την Τουρκία από το χρέος και την τρομοκρατία. Το σημαντικό είναι ο πλούτος της Τουρκίας να προέλθει από νέες πηγές, ώστε να έχουμε αποτελέσματα. Αλλιώς θα παραμείνουμε για πάντα χρεωμένοι. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Αν αυτός ο άνθρωπος παραμείνει στην εξουσία για άλλα τέσσερα ή πέντε χρόνια, όλα θα κανονιστούν», λέει ο Γιαμπούζ.
Όμως η επόμενη μέρα της επανεκλογής Ερντογάν έχει πολύ σκεπτικισμό στα κατεχόμενα.
Ο πανίσχυρος πλέον αρχηγός του τουρκικού κράτους είναι θιασώτης της μόνιμης διχοτόμησης στην Κύπρο, λύση που αντίκειται τόσο στα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ όσο και, όπως λένε κάτοικοι των κατεχομένων, στα ίδια τα συμφέροντά τους.
«Η βόρεια Κύπρος κοστίζει χρήματα στο τουρκικό κράτος. Αυτό το μέρος του κόσμου δεν είναι βιώσιμο, πρέπει να εισάγει τα πάντα από την Τουρκία, από νερό μέχρι τρόφιμα. Άρα, πολλοί τουρκόφωνοι Κύπριοι εξαρτώνται από οτιδήποτε συμβαίνει στην Άγκυρα», επισημαίνει ο Τζόζεφ Αλπ, τουρκοκύπριος που ζει μόνιμα στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Όπως λέει, όσο η κατοχή, η διχοτόμηση και η εξάρτηση από την Άγκυρα εδραιώνονται, οι δύο κοινότητες αποξενώνονται και η επανένωση απομακρύνεται όλο και περισσότερο: «Ειδικά τα τελευταία δέκα περίπου χρόνια βλέπουμε τους Κύπριους, ειδικά τους τουρκόφωνους, όπως είμαστε εγώ και η οικογένειά μου, να πατρονάρονται από τον κόσμο στην Άγκυρα, να μας φέρονται σαν τα μωρά τους, ότι μετά το 1974 πρέπει να μείνουμε κολλημένοι στο τουρκικό κράτος, δεν μπορούμε πια να συναναστραφούμε ανθρώπους που θεωρούμε γείτονές μας, τους κατοίκους του νησιού. Είναι ακόμη πιο δύσκολο να συνδεθούμε μαζί τους».
Η επιμονή τόσο της Άγκυρας όσο και του ηγέτη από το 2020 των τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ στη λύση των δύο κρατών κόντρα σε εκείνη της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας που προκρίνει η διεθνής κοινότητα έχει οδηγήσει σε ναυάγιο κάθε προσπάθεια λύσης του κυπριακού. Οι προοπτικές αλλαγής φρουράς στο τουρκικό προεδρικό μέγαρο έφεραν προεκλογικά προσδοκίες στους τουρκοκυπρίους για νέα ώθηση και νέο βλέμμα στις συνομιλίες.
Όμως για κάποιους, όπως ο τουρκοκύπριος συνταξιούχος Λεβάντ Μπιριντσί, τυχόν εκλογή Κιλιτσντάρογλου δεν θα είχε καμία επίπτωση: «Δεν προτιμώ κανέναν από τους δύο. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ένας εθνικιστής κάτω από τον μανδύα ενός σοσιαλδημοκράτη κι αυτό είναι η πραγματικότητα. Άρα, για τους Κυπρίους, για το κυπριακό, δεν θα άλλαζε τίποτα με κανέναν εκ των δύο».
Η πράσινη γραμμή των 183 χιλιομέτρων που χωρίζει την Κύπρο στα δύο και την καθιστά το μόνο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπό κατοχή από σύμβολο διχοτόμησης έχει πλέον εξελιχθεί σε σύμβολο εγκλωβισμού των τουρκοκυπρίων σε ένα διεθνώς απομονωμένο μόρφωμα. Καθώς βλέπουν τον Ερντογάν να μπαίνει πλέον στην τρίτη δεκαετία της ηγεμονίας του και την ηγεσία της κοινότητάς τους να προσδένεται όλο και περισσότερο στο άρμα του, βλέπουν και τις όποιες ελπίδες για λύση, επανένωση και απαλλαγή από τις εγγυήσεις να σβήνουν.
Ο 65χρονος Μπιριντσί συμπυκνώνει την επιθυμία του σε δύο φράσεις: «Ως Κύπριος, θέλω να δω την χώρα μου ενωμένη ξανά. Δεν θέλω κανέναν από αυτούς τους λεγόμενους εγγυητές, την Ελλάδα, την Τουρκία και την Αγγλία που στο παρελθόν αναστάτωσαν και τις δύο κοινότητές μας».