Πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι η φροντίδα ενός κατοικίδιου ζώου -ιδιαίτερα για τους ανύπαντρους και τους ηλικιωμένους- θα μπορούσε να συμβάλει στην επιβράδυνση των ρυθμών γνωστικής παρακμής
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΌλοι γνωρίζουμε το ρητό "τα σκυλιά είναι για τη ζωή, όχι μόνο για τα Χριστούγεννα".
Αυτή η φράση είναι ιδιαίτερα επίκαιρη φέτος, καθώς νέα έρευνα έδειξε ότι η κατοχή σκύλων και άλλων κατοικίδιων ζώων μπορεί να βοηθήσει να διατηρηθεί το μυαλό ενεργό στη μετέπειτα ζωή.
Τα σκυλιά είναι γνωστά για την ικανότητά τους να βελτιώνουν τα επίπεδα φυσικής κατάστασης των ανθρώπων, αλλά, τώρα, μια βρετανική μελέτη διαπίστωσε ότι τα κατοικίδια ζώα μπορούν να μειώσουν την έκπτωση της μνήμης σε μια δεκαετία, σε σχέση με όσους δεν έχουν ζώα.
Ωστόσο, τα ευρήματα, που δημοσιεύονται στο JAMA Neurology, δείχνουν ότι η κατοχή κατοικίδιων ζώων συνδέεται με βραδύτερους ρυθμούς μείωσης των γνωστικών δεξιοτήτων μόνο σε ηλικιωμένους ενήλικες που ζουν μόνοι τους - και όχι σε εκείνους που ζουν με άλλους ανθρώπους.
Οι επιστήμονες που βρίσκονται πίσω από την έρευνα λένε ότι αυτό υποδηλώνει ότι η ιδιοκτησία κατοικίδιων ζώων είναι επομένως μια καλή εναλλακτική λύση για τους ανθρώπους που δεν έχουν συχνές αλληλεπιδράσεις με άλλους.
Αυτό περιλαμβάνει άτομα που έχουν χάσει σύζυγο ή άλλα μέλη της οικογένειας.
Οι συντάκτες της έκθεσης χρησιμοποίησαν στοιχεία από 7.945 ενήλικες 50 ετών και άνω που ζουν στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Σε διάστημα εννέα ετών, συνέκριναν τα ποσοστά μείωσης των γνωστικών δεξιοτήτων μεταξύ ιδιοκτητών κατοικίδιων ζώων και μη ιδιοκτητών κατοικίδιων ζώων.
Κάθε χρόνο, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να εκτελέσουν διάφορα τεστ. Αυτές περιλάμβαναν την κατονομασία όσο το δυνατόν περισσότερων ζώων σε ένα λεπτό και την απαγγελία 10 άσχετων λέξεων αμέσως μετά το άκουσμά τους και ξανά μετά από καθυστέρηση.
Οι δοκιμασίες μέτρησαν τη λεκτική μνήμη και την ευχέρεια - και οι δύο δεξιότητες είναι ζωτικής σημασίας για την εκτέλεση καθημερινών εργασιών και την ανεξαρτησία μέχρι τα βαθιά γεράματα.
Η μελέτη έδειξε ότι οι άνθρωποι που ζούσαν μόνοι τους είχαν τη σημαντικότερη νοητική έκπτωση - αλλά αυτό αντισταθμίστηκε σε τεράστιο βαθμό αν ένα άτομο φρόντιζε ένα κατοικίδιο ζώο.
Ο Δρ Yanzhi Li, επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας, εξήγησε ότι η μοναξιά είναι γνωστός παράγοντας κινδύνου για την άνοια και τα κατοικίδια ζώα μπορούν να βοηθήσουν στο ζήτημα της κοινωνικής απομόνωσης και της γνωστικής παρακμής.
"Αξίζει να σημειωθεί ότι σε σύγκριση με τους ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων που ζούσαν με άλλους, οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων που ζούσαν μόνοι τους δεν εμφάνισαν ταχύτερους ρυθμούς μείωσης της λεκτικής μνήμης ή της λεκτικής ευχέρειας", δήλωσε.
"Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν προκαταρκτικά ότι η ιδιοκτησία κατοικίδιων ζώων μπορεί να αντισταθμίσει πλήρως τη συσχέτιση της μοναχικής διαβίωσης με ταχύτερους ρυθμούς μείωσης της λεκτικής μνήμης και της λεκτικής ευχέρειας μεταξύ των ηλικιωμένων ενηλίκων", πρόσθεσε ο Li.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δεν διευκρίνισαν το είδος των κατοικίδιων ζώων που κατείχαν οι συμμετέχοντες, αλλά υποδηλώνουν ότι τα οικόσιτα ζώα είναι χρήσιμα εκτός από το να κρατούν τους ανθρώπους τους σε φυσική κατάσταση.
Τα ευρήματα έρχονται μόλις λίγες ημέρες μετά τη δημοσίευση μιας ξεχωριστής μελέτης από το Πανεπιστήμιο του Έξετερ και το Πανεπιστήμιο του Μάαστριχτ, η οποία διαπίστωσε ότι η κοινωνική απομόνωση είναι ένας από τους πολλούς παράγοντες κινδύνου για άνοια πρώιμης εμφάνισης.
Οι επιστήμονες θεωρούσαν προηγουμένως ότι η γενετική ήταν η μοναδική αιτία της άνοιας - ιδίως στους πάσχοντες που εκδηλώνεται νωρίς.
Η ομάδα από το Έξετερ και το Μάαστριχτ, όμως, ανακάλυψε ότι η μοναξιά και η κατάθλιψη παίζουν επίσης βασικό ρόλο, μαζί με τα θέματα υγείας, τη φτώχεια και την έλλειψη εκπαίδευσης.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΣχολιάζοντας τις ανακαλύψεις και των δύο εκθέσεων, η Δρ Leah Mursaleen, επικεφαλής της κλινικής έρευνας στο Alzheimer's Research UK, εξήγησε ότι υπάρχει αυξανόμενη ελπίδα για το μέλλον της νόσου.
"Γινόμαστε μάρτυρες ενός μετασχηματισμού στην κατανόηση του κινδύνου άνοιας και, ενδεχομένως, του τρόπου μείωσής του τόσο σε ατομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο", δήλωσε η ίδια.