Ο εθισμός στα κινητά τηλέφωνα αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας- Γιατί τα παιδιά και οι έφηβοι δεν συμμετέχουν στα μαθήματα, τι είναι η κουλτούρα «ακύρωσης», πώς μπορούν οι εκπαιδευτικοί να αντιστρέψουν την κατάσταση
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΗ Isabella Pires παρατήρησε για πρώτη φορά αυτό που αποκαλεί «πανδημία σταδιακής απάθειας» στην όγδοη τάξη. Ελάχιστοι συμμαθητές της δήλωσαν συμμετοχή σε προγράμματα παροχής υπηρεσιών που βοήθησε να οργανωθούν στο σχολείο της στη Μασαχουσέτη. Ακόμη λιγότεροι εμφανίστηκαν τελικά.
Όταν πήγε στο λύκειο το περασμένο φθινόπωρο, η Isabella διαπίστωσε ότι το πρόβλημα ήταν ακόμη χειρότερο: βρέθηκε σε μια ανούσια Εβδομάδα Πνεύματος και συμμετείχε σε μαθήματα όπου οι μαθητές μιλούσαν σπάνια.
Κατά κάποιο τρόπο, είναι σαν οι μαθητές «να νοιάζονται όλο και λιγότερο για το τι σκέφτονται οι άλλοι», είπε η 14χρονη Isabella.
Ορισμένοι έφηβοι, είπε, δεν νοιάζονται πλέον δεν εμπλέκονται πουθενά, ενώ άλλοι φοβούνται τόσο πολύ τη γελοιοποίηση και έτσι παραμένουν κλειστοί στον εαυτό τους. Η ίδια κατηγορεί τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και την παρατεταμένη απομόνωση που δημιουργήθηκε κατά την περίοδο των λοκντάουν λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
Οι εκπαιδευτικοί λένε ότι τα δοκιμασμένα και αληθινά σχέδια μαθήματός τους δεν είναι πλέον αρκετά για να κρατήσουν τους μαθητές αφοσιωμένους σε μια εποχή που υπάρχουν ζητήματα ψυχικής υγείας, η προσοχή μειώνεται, η φοίτηση μειώνεται και οι ακαδημαϊκές επιδόσεις επιδεινώνονται.
Στο επίκεντρο αυτών των προκλήσεων; Ο εθισμός στα κινητά τηλέφωνα. Τώρα, οι ενήλικες δοκιμάζουν νέες στρατηγικές για να αντιστρέψουν αυτή την κατάσταση.
Η απαγόρευση χρήσης κινητών τηλεφώνων κερδίζει έδαφος, αλλά πολλοί λένε ότι δεν τέτοιες απαγορεύσεις δεν αρκούν.
Υποστηρίζουν την εναλλακτική ενεργοποίηση: κατευθύνουν τους μαθητές σε εξωτερικούς χώρους ή σε εξωσχολικές δραστηριότητες για να γεμίσουν τον χρόνο που διαφορετικά θα περνούσαν μόνοι τους στο διαδίκτυο. Και οι μαθητές χρειάζονται διεξόδους, λένε, για να μιλήσουν για θέματα ταμπού χωρίς να φοβούνται ότι θα δεχθούν σφοδρή κριτική στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
«Για να κάνεις τους μαθητές να ασχοληθούν τώρα, πρέπει να είσαι πολύ, πολύ δημιουργικός», δήλωσε ο Wilbur Higgins, επικεφαλής καθηγητής Αγγλικών στο Λύκειο του Dartmouth, όπου η Isabella θα πάει στη Β’ τάξη το φθινόπωρο.
Κλειδώστε τα
Οι θήκες κινητών τηλεφώνων, τα ντουλάπια και οι κάδοι έχουν αυξηθεί για να βοηθήσουν στην επιβολή της απαγόρευσης των κινητών τηλεφώνων.
Ο John Nguyen, καθηγητής χημείας στην Καλιφόρνια, εφηύρε ένα σύστημα θήκης επειδή τον είχαν στεναχωρήσει τόσο πολύ ο εκφοβισμός και οι καβγάδες με τα τηλέφωνα κατά τη διάρκεια των μαθημάτων, συχνά χωρίς να παρεμβαίνουν οι ενήλικες.
Πολλοί καθηγητές φοβούνται να αντιμετωπίσουν τους μαθητές που χρησιμοποιούν τηλέφωνα κατά τη διάρκεια του μαθήματος, δήλωσε ο Nguyen, και άλλοι έχουν εγκαταλείψει την προσπάθεια να σταματήσουν το φαινόμενο.
Στο σχολείο του Nguyen, οι μαθητές κλειδώνουν τα τηλέφωνά τους σε θήκες από νεοπρένιο κατά τη διάρκεια του μαθήματος ή ακόμα και όλη την ημέρα. Το μαγνητικό κλειδί ενός καθηγητή ή του διευθυντή ξεκλειδώνει τις θήκες.
Δεν έχει σημασία πόσο σημασία πόσο ενδιαφέρον θα είναι το μάθημα, δήλωσε ο Nguyen, ο οποίος διδάσκει στο Marina Valley High School και τώρα διαθέτει τις θήκες σε άλλα σχολεία. «Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να ανταγωνιστεί το κινητό τηλέφωνο».
Κάντε κάτι άλλο
Ορισμένα σχολεία κλειδώνουν επίσης τα κινητά τηλέφωνα και τα ασύρματα ακουστικά. Αλλά οι θήκες δεν λειτουργούν μόλις χτυπήσει το τελευταίο κουδούνι.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΈτσι, στο Σποκέιν της Ουάσινγκτον, τα σχολεία αυξάνουν τα εξωσχολικά προγράμματα για να ανταγωνιστούν τα τηλέφωνα μετά τις ώρες.
Μια πρωτοβουλία που ξεκινά αυτό το μήνα, το « Engage IRL » - «Ενεργοποιήσου Στην Πραγματική Ζωή» - έχει ως στόχο να δώσει σε κάθε μαθητή κάτι για να περιμένει με ανυπομονησία μετά το τέλος της σχολικής ημέρας, είτε πρόκειται για κάποιο άθλημα, είτε για παραστατικές τέχνες είτε για μια λέσχη.
«Το να απομονώνεσαι στο σπίτι σου κάθε μέρα μετά το σχολείο για πολλές ώρες σε μια προσωπική ηλεκτρονική συσκευή έχει γίνει το φυσιολογικό», δήλωσε ο επιθεωρητής Adam Swinyard.
Οι μαθητές μπορούν να δημιουργήσουν λέσχες για διάφορα από τα ενδιαφέροντά τους, όπως επιτραπέζια παιχνίδια και πλέξιμο ή να συμμετάσχουν σε πρωταθλήματα μπάσκετ της γειτονιάς. Οι δάσκαλοι θα βοηθήσουν τους μαθητές να καταστρώσουν ένα σχέδιο για να συμμετάσχουν κατά τη διάρκεια των συνεδρίων για την επιστροφή στο σχολείο, λέει η περιφέρεια.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ«Από τις 3 έως τις 5:30 είστε σε μια λέσχη, είστε σε ένα άθλημα, είστε σε μια δραστηριότητα», αντί να μιλάτε στο τηλέφωνο, δήλωσε ο Swinyard.
Σε μια εποχή με υψηλό ποσοστό απουσιών, ελπίζει επίσης ότι οι δραστηριότητες θα αποτελέσουν την επιπλέον ώθηση που χρειάζονται κάποιοι μαθητές για να παρακολουθήσουν το σχολείο.
Σε δημοσκόπηση της Gallup που διεξήχθη τον περασμένο Νοέμβριο, μόνο το 48% των μαθητών γυμνασίου ή λυκείου δήλωσαν ότι αισθάνονται κάποιο κίνητρο για να πάνε στο σχολείο και μόνο το 52% αισθάνθηκε ότι έκανε κάτι ενδιαφέρον κάθε μέρα.
Η δημοσκόπηση χρηματοδοτήθηκε από το Ίδρυμα Walton Family Foundation.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΗ Βίβιαν Μιντ, μια ανερχόμενη τελειόφοιτη στο Σποκέιν, δήλωσε ότι η ύπαρξη περισσότερων εξωσχολικών δραστηριοτήτων βοηθά, αλλά δεν θα λειτουργήσει για όλους.
«Σίγουρα υπάρχουν ακόμα κάποιοι άνθρωποι που θέλουν απλά να είναι μόνοι τους, να ακούνε τη μουσική τους, να κάνουν τα δικά τους πράγματα ή να είναι στο τηλέφωνό τους», δήλωσε η 17χρονη Βίβιαν.
Η 15χρονη αδελφή της, Αλεξάνδρα, δήλωσε ότι οι πρωινές συμβουλευτικές συνεδρίες έχουν βελτιώσει τη συμμετοχή στη δραματική λέσχη που απασχολεί τις αδελφές. «Τους αναγκάζει όλους, ακόμα κι αν δεν θέλουν να συμμετάσχουν, να πρέπει να δοκιμάσουν κάτι και ίσως αυτό να κάνει κλικ», είπε.
Βγείτε έξω
Δεκατρία σχολεία μέσης εκπαίδευσης στο Μέιν υιοθέτησαν μια παρόμοια προσέγγιση, μετακινώντας τους μαθητές στην ύπαιθρο για 35.000 συνολικές ώρες κατά τη διάρκεια μιας επιλεγμένης εβδομάδας τον Μάιο.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΕίναι ενδυναμωτικό για τους μαθητές να συνδέονται μεταξύ τους στη φύση, μακριά από τις οθόνες, δήλωσε ο Tim Pearson, καθηγητής φυσικής αγωγής και υγείας. Οι μαθητές του στο Dedham School συμμετείχαν στην πολιτειακή πρόκληση «Η ζωή συμβαίνει έξω».
Οι καθηγητές προσάρμοσαν τα μαθήματά τους ώστε να διδάσκονται σε εξωτερικούς χώρους και οι μαθητές συνδέονταν στην ύπαιθρο κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού γεύματος και του διαλείμματος.
Τη νύχτα, περίπου οι μισοί μαθητές του Dedham κατασκήνωσαν, με κίνητρο ένα πάρτι. Αρκετοί μαθητές είπαν στον Pearson ότι κατέσκηνωσαν ξανά μετά την πρόκληση.
«Είτε είχαν τηλέφωνα μαζί τους είτε όχι, ανάβουν φωτιές, στήνουν τις σκηνές τους», δήλωσε ο Pearson. «Κάνουν πράγματα έξω που προφανώς δεν είναι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή στα γραπτά μηνύματα».
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Έκκληση προς τους γονείς
Οι γονείς πρέπει επίσης να κάνουν αλλαγές στην οικογενειακή κουλτούρα σε ό,τι αφορά τη χρήση των κινητών τηλεφώνων, λένε ορισμένοι εκπαιδευτικοί.
Στο σπίτι του, ο δάσκαλος του Οχάιο Aaron Taylor απαγορεύει τις συσκευές κινητής τηλεφωνίας όταν τα δικά του παιδιά έχουν φίλους στο σπίτι.
Και όταν τα παιδιά είναι στο σχολείο, οι γονείς δεν πρέπει να τους αποσπούν την προσοχή με μηνύματα ελέγχου κατά τη διάρκεια της ημέρας, είπε.
«Οι μαθητές είναι τόσο δεμένοι με τις οικογένειές τους», δήλωσε ο Τέιλορ, ο οποίος διδάσκει στο Westerville North High School, κοντά στο Κολόμπους. «Υπάρχει αυτό το άγχος ότι δεν μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί τους, αντί να εκτιμούν την ελευθερία του να είσαι μόνος σου για οκτώ ώρες ή με τους φίλους σου».
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΚαταπολεμήστε τους φόβους της «ακύρωσης»
Κάποιοι λένε ότι άλλες δυνάμεις πίσω από την απομάκρυνση των εφήβων ενισχύονται από το κινητό τηλέφωνο. Το διχαστικό πολιτικό κλίμα συχνά κάνει τους μαθητές απρόθυμους να συμμετάσχουν στο μάθημα, όταν ο,τιδήποτε λένε μπορεί να γίνει άμεσα γνωστό σε όλο το σχολείο σε μια εφαρμογή ανταλλαγής μηνυμάτων.
Οι μαθητές Αγγλικών του Taylor στο λύκειο του λένε ότι δεν μιλάνε στην τάξη επειδή δεν θέλουν να «φάνε cancel», δηλαδή «ακυρωθούν». Είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται όταν κάποια πρόσωπα φιμώνονται ή μποϊκοτάρονται μετά από προσβλητικές απόψεις ή ομιλίες. Και πλέον είναι ένας όρος ιδιαίτερα διαδωμένος στην καθημερινότητα των εφήβων.
«Λέω, «Λοιπόν, ποιος σας ακυρώνει; Και γιατί να σε ακυρώσουν; Μιλάμε για τον `The Great Gatsby`», όχι για κάποιο αμφιλεγόμενο πολιτικό θέμα, είπε.
Οι μαθητές «γίνονται πολύ, πολύ ήσυχοι» όταν θέματα όπως η σεξουαλικότητα, το φύλο ή η πολιτική ανακύπτουν, δήλωσε ο Higgins, καθηγητής Αγγλικών στη Μασαχουσέτη. «Πριν από οκτώ χρόνια, είχατε χέρια που εκτοξεύονταν παντού. Κανείς δεν θέλει πια να χαρακτηριστεί με έναν συγκεκριμένο τρόπο ή να γελοιοποιηθεί ή να μιλήσει για πολιτική».
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΈτσι, ο Higgins χρησιμοποιεί ιστότοπους όπως το Parlay που επιτρέπουν στους μαθητές να κάνουν διαδικτυακές συζητήσεις ανώνυμα. Οι υπηρεσίες είναι ακριβές, αλλά ο Higgins πιστεύει ότι η συμμετοχή της τάξης αξίζει τον κόπο.
«Μπορώ να δω ποιοι είναι όταν απαντούν σε ερωτήσεις και άλλα πράγματα, αλλά οι άλλοι μαθητές δεν μπορούν να δουν», δήλωσε ο Higgins. «Αυτό μπορεί να είναι πολύ, πολύ ισχυρό».