Ο Σάκης Αρναούτογλου, ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ μίλησε στο euronews για τις προτεραιότητες της νέας Κομισιόν, την κλιματική αλλαγή και την πράσινη μετάβαση καθώς και για το μετρό Θεσσαλονίκης, για το οποίο εκτιμά πως «πρέπει να πάψουμε να είμαστε ευχαριστημένοι με το ελάχιστο»
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
«Το ευρωκοινοβούλιο είναι μια καινούργια, εντελώς καινούργια εμπειρία και νομίζω πως και οι πολίτες πρέπει να το γνωρίσουν καλύτερα. Οι ψηφοψόροι πρέπει να κατανοήσουν τη δύναμη που έχει το Ευρωκοινοβούλιο και η ψήφος τους γιατί πραγματικά μπορούν να διαμορφώσουν καταστάσεις σε παγκόσμιο επίπεδο».
«Η πράσινη μετάβαση είναι πάρα πάρα πολύ σημαντική. Όμως πέρα από αυτό, η νέα κομισιόν πρέπει να εστιάσει στην ψηφιοποίηση και στον τομέα της ενέργειας. Οι εξελίξεις τρέχουν και πολλά πεδία χρειάζονται την προσοχή της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Βλέπουμε ότι ο κόσμος κινείται με μεγάλες ταχύτητες, πολύ μεγαλύτερες απ’ ότι στο παρελθόν και μάλλον ούτε οι ίδιοι πολιτικοί μπορούν να ακολουθήσουν και να πάρουν αποφάσεις όπως έπαιρναν στο παρελθόν».
«Βεβαίως, η υπόθεση της πράσινης μετάβασης κοστίζει πάρα πολλά, πολύ περισσότερα από όσο φαντάζεται κανείς. Αυτό ισχύει και για τις πλούσιες χώρες, οι οποίες μπορεί να διαθέτουν προϋπολογισμό, όμως η αλήθεια είναι πως δεν φτάνει. Την ίδια ώρα, ενώ βλέπουμε τη σοβαρή προσπάθεια που κάνει η Ευρώπη έρχονται άλλες δυνάμεις, άλλα κράτη όπως η Κίνα και οι Ηνωμένες Πολιτείες που ακολουθούν τελείως διαφορετικούς δρόμους. Υπάρχει επίσης το ζήτημα της τεχνολογίας και βεβαίως εδώ η Ευρώπη δεν πρέπει να μείνει ουραγός, πρέπει να προστατεύσουμε τις βιομηχανίες που δίνουν δουλειά σε δεκάδες χιλιάδες Ευρωπαίους πολίτες».
«Όσον αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανίa, η Ευρώπη ζητεί ειρήνη. Αυτό συζητάμε και με τους συναδέλφους μου στο ευρωκοινοβούλιο και κυρίως με τους συναδέλφους από τις χώρες του νότου. Αυτό είναι το άλφα και το ωμέγα. Τώρα πώς μπορεί να επιτευχθεί η ειρήνη είναι ένα άλλο ζήτημα. Δηλαδή με το να κρατάς μία στάση ουδέτερη, έχει στα αλήθεια αποτέλεσμα με κυβερνήτες όπως ο Πούτιν; Όμως πρέπει να δούμε τι θα κάνει και ο Τραμπ. Πώς θα το κάνει; Εφόσον δεσμεύθηκε για μείωση της βοήθειας θα πρέπει να το κάνει. Τώρα τι αποτέλεσμα θα έχει; Θα οδηγήσει σε ήττα της Ουκρανίας ή θα ηττηθεί εν μέρει και η Ρωσία; Πως θα «περάσει» στον κόσμο αυτό, πως θα προβληθεί; Είναι και θέμα επικοινωνίας».
**«**Σκέφτηκα πάρα πολύ από την αρχή της θητείας μου τι θα μπορούσα να κάνω κι εγώ. Να αφήσω έστω ένα μικρό λιθαράκι μαζί με την ομάδα μου. Το λέω και το επαναλαμβάνω, χωρίς δυνατή ομάδα, όσο και καλός ευρωβουλευτής και να ‘σαι, δεν μπορείς να προχωρήσεις. Λοιπόν, σκέφτηκα, συζητήσαμε και είπαμε πως το «κοινωνικό Leasing» είναι μια ευκαιρία να μπορέσουν οι ευπαθείς ομάδες, οι ευάλωτες ομάδες να έχουν κάποια εργαλεία με τη βοήθεια και της Ευρώπης, αλλά και ιδιωτών, ώστε να υπάρχει μια χρηματοδότηση, να ενισχυθεί η εργασία τους ώστε και αυτοί να μπορούν να αποδώσουν τέτοιο βαθμό. Γιατί και το κράτος θα πάρει τα χρήματα μέσω της φορολογίας αλλά και οι επιχειρηματίες θα εξελίχθούν τεχνολογικά».
«Όχι, δεν είναι καθόλου αργά για να αντιμετωπισούμε το δημογραφικό και την ερήμωση της περιφέρειας. Ξέρετε, υπάρχουν καινούργιες καταστάσεις, οι οποίες ευνοούν την επιστροφή των ανθρώπων, νέων και μη στην ύπαιθρο. Πρέπει να δοθούν κίνητρα για να επιστρέψει ο κόσμος σε κάποιες περιοχές.
Έχω μια φίλη Αμερικανίδα η οποία επέστρεψε σε ένα νησί. Αν δεν κάνω λάθος πρέπει να είναι η Νίσυρος. Από εκεί ήταν οι γονείς της και μου είπε πως πολλοί Αμερικανοί κάνουν ότι και εκείνη. Φεύγουν από τη χώρα και γίνονται ψηφιακοί νομάδες. Οπότε οι γονείς της έφυγαν και από το νησί για να φτιάξουν μια καλύτερη ζωή και τώρα εκείνη επιστρέφει για να ζήσει και να δουλέψει».
«Σε σχέση με την κλιματική αλλαγή, πιστεύω ολόκληρη η Ευρώπη δεν έχει καταλάβει τι έρχεται. Βεβαίως, αυτό ισχύει και για την Ελλάδα. Έχουμε πάρα πολλά media τα οποία αποπροσανατολίζουν εντελώς τους πολίτες γράφοντας πράγματα τα οποία είναι ασύλληπτα. Πάντα υπήρχε κλιματική αλλαγή, όμως πλέον είναι ανθρωπογενής, δηλαδή την προκαλούμε εμείς. Δεν πρέπει όμως να εστιάζουμε στον φόβο, αλλά να την βλέπουμε σαν μια πρόκληση που πρέπει να αντιμετωπίσουμε ώστε να ζήσουν καλύτερα τα παιδιά μας και οι επόμενες γενεές. Όμως σε ένα ακόμα ζήτημα βλέπουμε πως η Ευρώπη κάνει μια σημαντική προσπάθεια, αλλά Κίνα και Αμερική βρίσκονται σε άλλη κατεύθυνση.
Οπότε δεν ξέρω αν όσα κάνει η Ευρώπη τελικά πιάνουν τόπο ή καταλήγουμε να κάνουμε μια τρύπα στο νερό. Επίσης, πως να πείσεις τις φτωχότερες χώρες να αναλάβουν το κόστος ενώ δεν φταίνε για αυτό που συμβαίνει;».
«Είμαι αισιόδοξος άνθρωπος, όμως για το μετρό Θεσσαλονίκης μια πίκρα θα την βγάλω. Μετά από τόσα χρόνια καταφέραμε να κάνουμε μια γραμμή, ενώ ήδη το μετρό θα έπρεπε να φτάνει μέχρι τη Χαλκιδική αλλά και στις υπόλοιπες πόλεις ώστε να ενισχυθεί η αποκέντρωση. Αυτή τη στιγμή κάναμε μια γραμμή και χαιρόμαστε».
Αυτή η μετριότητα που μας διακατέχει σε πολλά πράγματα στην Ελλάδα, αυτό είναι το πρόβλημα. Αυτό που έγινε καλώς έγινε. Όμως γιατί πρέπει πάντα να είμαστε τόσο του μετρίου; Γιατί νιώθουμε ότι κάτι καταφέραμε, ενώ αυτή η γραμμή θα έπρεπε να έχει διακλαδώσεις και να αγκαλιάζει τη Θεσσαλονίκη, να βοηθήσει όλο τον κόσμο. Δεν μπορείς να μένεις ευχαριστημένος με το λιγότερο. Πρέπει να διεκδικείς και να απαιτείς όπως ο υπόλοιπος κόσμος».