Μετά την πτώση του καθεστώτος Άσαντ, οι άνθρωποι ψάχνουν στις φυλακές όλης της χώρας για να βρουν τους αγνοούμενους συγγενείς τους
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Το περασμένο σαββατοκύριακο, οι Σύροι αντάρτες ανέτρεψαν το καθεστώς Άσαντ, τερματίζοντας 53 χρόνια διακυβέρνησης από την οικογένεια Άσαντ. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Μπασάρ αλ Άσαντ κατέφυγε στη Ρωσία την Κυριακή, όπου ο πρόεδρος Πούτιν προσωπικά του χορήγησε άσυλο.
Στις απελευθερωμένες πόλεις της Συρίας, οι άνθρωποι εισέβαλαν στις φυλακές, απελευθερώνοντας κρατούμενους ή αναζητώντας απεγνωσμένα τους αγνοούμενους αγαπημένους τους. Κατά την απελευθέρωση της Δαμασκού, οι προσπάθειες των ανταρτών επικεντρώθηκαν όχι μόνο στην ίδια την πόλη, αλλά και στη φυλακή Σεντνάγια. Η φυλακή, γνωστή και ως "σφαγείο ανθρώπων", αποτελούσε σύμβολο της αυθαίρετης κράτησης, των βασανιστηρίων και των δολοφονιών του καθεστώτος.
Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, έως και 13.000 άνθρωποι απαγχονίστηκαν στη φυλακή Σεντνάγια μεταξύ της έναρξης του συριακού εμφυλίου πολέμου το 2011 και του 2015. Η έκθεση που δημοσιεύθηκε το 2017 ανέφερε ότι χιλιάδες εκτελέστηκαν μέσω μαζικών απαγχονισμών που πραγματοποιήθηκαν τη νύχτα υπό άκρα μυστικότητα.
Πολλοί κρατούμενοι πέθαναν αφού βασανίστηκαν επανειλημμένα και στερήθηκαν συστηματικά τροφή, νερό, φάρμακα και ιατρική περίθαλψη. Τα πτώματα των δολοφονηθέντων στη Σεντνάγια φέρονται να θάφτηκαν σε ομαδικούς τάφους. Η οργάνωση εκτιμά επίσης ότι έως και 20.000 άνθρωποι φυλακίστηκαν μετά από εικονικές δίκες.
Το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu δημοσίευσε πλάνα που δείχνουν τυλιγμένα πτώματα, καθώς και πολυάριθμα ρούχα και παπούτσια που ανήκαν σε κρατούμενους, τα οποία είχαν αφεθεί πίσω στο υπόγειο της φυλακής.
Δεν βρέθηκαν μυστικοί υπόγειοι χώροι κράτησης
Μετά την απελευθέρωση της φυλακής, άρχισαν να κυκλοφορούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης βίντεο που έδειχναν ανθρώπους να σπάνε πόρτες και κελιά με την ελπίδα να βρουν πληροφορίες για τους αγνοούμενους συγγενείς τους. Σύμφωνα με αναφορές των μέσων ενημέρωσης, τη Δευτέρα έγινε εισβολή στη φυλακή μετά από φήμες που διαδόθηκαν ότι χιλιάδες άνθρωποι εξακολουθούν να κρατούνται σε βαθύτερα υπόγεια επίπεδα των εγκαταστάσεων, γνωστά ως "κόκκινο τμήμα".
Ωστόσο, η Συριακή Πολιτική Άμυνα, γνωστή και ως Λευκά Κράνη, επιβεβαίωσε με ανακοίνωσή της ότι η έρευνα για τυχόν εναπομείναντες κρατούμενους σε άγνωστα μυστικά κελιά ή υπόγεια δωμάτια της φυλακής Σεντνάγια, έχει πλέον ολοκληρωθεί.
"Παρά τις εκτεταμένες προσπάθειες στις οποίες συμμετείχαν πέντε ομάδες και δύο μονάδες Κ9, και τις ενδελεχείς επιθεωρήσεις ολόκληρης της εγκατάστασης, δεν βρέθηκαν κρυφές περιοχές", επιβεβαίωσε η οργάνωση. "Η φυλακή, η οποία κάποτε κρατούσε χιλιάδες κρατούμενους υπό το καθεστώς Άσαντ, εξακολουθεί να αποτελεί επίκεντρο ανησυχίας για τις οικογένειες των αγνοουμένων, οι οποίες φοβούνται ότι ορισμένοι κρατούμενοι εξακολουθούν να κρατούνται σε σφραγισμένα τμήματα".
Η Ένωση Κρατουμένων και Αγνοουμένων στις Φυλακές Σεντνάγια (ADMSP) επιβεβαίωσε επίσης τη Δευτέρα στο Χ ότι δεν υπάρχουν υπόγεια κελιά στη φυλακή. "Η ADMSP επιβεβαιώνει την απελευθέρωση του τελευταίου κρατούμενου από τη φυλακή Σεντνάγια χθες, 8 Δεκεμβρίου 2024, στις 11:00 π.μ. ώρα Δαμασκού. Οι ισχυρισμοί περί υπόγειων κελιών είναι ψευδείς και ορισμένες από τις πληροφορίες που αναφέρθηκαν στα μέσα ενημέρωσης είναι ανακριβείς", δήλωσε η οργάνωση.
Βρέθηκε το πτώμα του ακτιβιστή Μαζέν αλ-Χαμάντα
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, το πτώμα του Σύρου ακτιβιστή Μαζέν αλ-Χαμάντα βρέθηκε στο νεκροτομείο του νοσοκομείου Χαράστα, το οποίο συνδέεται με τη φυλακή. Το BBC μετέδωσε ότι τη Δευτέρα, εικόνες και βίντεο έδειχναν πτώματα τυλιγμένα σε λευκά σάβανα γεμάτα αίμα, στοιβαγμένα σε ψυκτικό θάλαμο του νοσοκομείου. Πολλά από τα πτώματα φέρονται να έφεραν πληγές και μώλωπες στο πρόσωπο και το άνω μέρος του σώματός τους. Το σώμα του ακτιβιστή φέρεται επίσης να έφερε ορατά σημάδια βασανιστηρίων και ξυλοδαρμών. Ο θάνατός του προκάλεσε κύμα συλλυπητηρίων από ακτιβιστές και πολιτικούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ο αλ-Χαμάντα ήταν Σύρος ακτιβιστής που συμμετείχε σε διαδηλώσεις υπέρ της δημοκρατίας στην αρχή του εμφυλίου πολέμου το 2011. Είχε συλληφθεί πολλές φορές από το καθεστώς. Αφού βασανίστηκε σοβαρά και κακοποιήθηκε σεξουαλικά κατά τη διάρκεια της κράτησής του, απελευθερώθηκε τελικά το 2013 στο πλαίσιο ανταλλαγής κρατουμένων.
Αναζητώντας άσυλο, μετακόμισε στην Ολλανδία, αλλά αργότερα επέστρεψε στη Συρία σε μια προσπάθεια να βοηθήσει φυλακισμένους Σύρους. Τον Φεβρουάριο του 2020, συνελήφθη κατά την άφιξή του στη Δαμασκό και έκτοτε αγνοούνταν.