Ως αποτέλεσμα αυτής της κρίσης, η περιφέρεια δεν μπορεί να εγκρίνει νέο προϋπολογισμό, εφαρμόζοντας προσωρινά ένα παλαιό δημοσιονομικό πλαίσιο
Είναι ένα ρεκόρ που η περιφέρεια των Βρυξελλών θα προτιμούσε να μην κατέχει. Για 500 ημέρες, η πρωτεύουσα του Βελγίου παραμένει χωρίς περιφερειακή κυβέρνηση.
Ένα πολιτικό κενό εξουσίας που θυμίζει το παγκόσμιο ρεκόρ που είχε σημειώσει το ίδιο το Βέλγιο μεταξύ 2010 και 2011, όταν χρειάστηκαν 541 ημέρες διαπραγματεύσεων για τον σχηματισμό ομοσπονδιακής κυβέρνησης.
Πολιτικό αδιέξοδο στις Βρυξέλλες
Οι αιτίες της κρίσης στις Βρυξέλλες είναι πολλές. Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να επιτευχθεί ισορροπία ανάμεσα στα γαλλόφωνα και ολλανδόφωνα εκλογικά σώματα. Οι πολιτικές δυναμικές μεταξύ των δύο κοινοτήτων διαφέρουν σημαντικά σε ένα περιφερειακό κοινοβούλιο όπου 89 έδρες μοιράζονται σε 14 πολιτικά κόμματα.
Στις εκλογές της 9ης Ιουνίου 2024, οι Φιλελεύθεροι (MR) και οι Σοσιαλιστές (Parti Socialiste) επικράτησαν στη γαλλόφωνη περιφέρεια, ενώ το ολλανδόφωνο κόμμα Groen (των Οικολόγων) επικράτησε στην άλλη πλευρά. Οι κοινοτικές αυτές διαφορές φάνηκαν καθαρά στις διαπραγματεύσεις, όταν –για παράδειγμα– οι γαλλόφωνοι Σοσιαλιστές αρνήθηκαν να συγκυβερνήσουν με το φλαμανδικό, υπέρ της ανεξαρτησίας, κόμμα N-VA.
Πολιτικές διαφορές και έλλειψη συμβιβασμού
Υπάρχουν, επιπλέον, βαθιές πολιτικές διαφωνίες. Οι γαλλόφωνοι Φιλελεύθεροι και Σοσιαλιστές συγκρούονται για τα ζητήματα προτεραιότητας, κάτι που αντικατοπτρίζεται και στις δυσκολίες για την έγκριση περιφερειακού προϋπολογισμού.
Το πολιτικό αδιέξοδο στις Βρυξέλλες θεωρείται επίσης ένδειξη μιας σταδιακής διάβρωσης της κουλτούρας του συμβιβασμού, που για δεκαετίες χαρακτήριζε τη βελγική πολιτική ζωή.
Οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες
Ως αποτέλεσμα αυτής της κρίσης, η περιφέρεια δεν μπορεί να εγκρίνει νέο προϋπολογισμό, εφαρμόζοντας προσωρινά ένα παλαιό δημοσιονομικό πλαίσιο.
Οι συνέπειες είναι εμφανείς: οι μη κυβερνητικές οργανώσεις αναγκάζονται να περιορίσουν τις δαπάνες τους, οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν αβεβαιότητα, ενώ δημόσιες υπηρεσίες και νοσοκομεία καθυστερούν επενδύσεις που θεωρούνται κρίσιμες.
Ένα παρατεταμένο αδιέξοδο που αφήνει την πρωτεύουσα της Ευρώπης χωρίς σαφή πολιτική κατεύθυνση — και χωρίς κυβερνητική σταθερότητα.