Πάολο Νέσπολι: Στα 60 του, επιστρέφει για τρίτη φορά στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό

Πάολο Νέσπολι: Στα 60 του, επιστρέφει για τρίτη φορά στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Ο Ιταλός αστροναύτης αναχωρεί στα τέλη Ιουλίου σε μια νέα αποστολή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Η τρίτη αποστολή στο διάστημα του αστροναύτη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, Πάολο Νέσπολι, που είναι προγραμματισμένη να γίνει στα τέλη Ιουλίου, αναδεικνύει το φετινό συμβολικό έτος.

Έγινε 60, τον Απρίλιο που μας πέρασε και ακριβώς πριν από 60 χρόνια, στις 4 Οκτωβρίου, ο Σπούτνικ έγινε ο πρώτος δορυφόρος που μπήκε σε τροχιά γύρω από τη Γη. Αυτό ήταν το πρώτο βήμα της κατάκτησης του διαστήματος από τους ανθρώπους. Ακολούθησαν ο Γιούρι Γκαγκάριν και οι αποστολές Απόλλων.

«Ως παιδί μεγάλωσα βλέποντας εκτοξεύσεις διαστημικών σκαφών, την κατάκτηση του φεγγαριού. Έβλεπα κινούμενα σχέδια όπως τους «Jetsons», μια οικογένεια δηλαδή που ζούσε έξω από τον πλανήτη και μετακινιόταν με τζετ σκούτερ» τόνισε ο Νέσπολι.

Το να κινείσαι σε ένα περιβάλλον μικρο-βαρύτητας είναι κάτι που πρέπει να μάθεις από την αρχή, κάθε φορά που φεύγεις για το διάστημα. Ακόμη και μετά από αρκετό χρόνο εκπαίδευσης, οι αστροναύτες χρειάζονται μια περίοδο φυσικής και ψυχικής προσαρμογής, από τη στιγμή που θα φτάσουν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό:

«Όταν έχουμε να κάνουμε με μεγάλης διάρκειας αποστολές όπως η δεύτερη και αυτή, πρέπει να συνηθίσεις τον σταθμό. Πρέπει να αισθάνεσαι άνετα όταν είσαι εκεί. Πρέπει να μάθεις να είσαι λίγο σούπερμαν, γιατί πρέπει να μπορείς να πετάς, κυριολεκτικά. Αυτό χρειάζεται χρόνο, 4-6 εβδομάδες, πριν αναγκαστείς να σκέφτεσαι όλη την ώρα για το πώς θα πας από το ένα σημείο στο άλλο, χωρίς να χτυπάς σε όλες τις πλευρές».

Αφού δούλεψε για δύο εβδομάδες το 2007 στην κατασκευή του Διεθνή Διαστημικού Σταθμού και έχοντας περάσει άλλους έξι μήνες εκεί το 2011, τι καινούργιο θα του προσφέρει αυτή η τρίτη του αποστολή;

«Αυτή την φορά, θα προσπαθήσω να απολαύσω λίγο περισσότερο τις διαφορετικές πλευρές του να βρίσκεσαι στο διάστημα, αντί να εστιάσω αποκλειστικά στο τι μπορώ να κάνω και πώς θα πετύχω το καλύτερο αποτέλεσμα».

Η αποστολή αυτή θα έχει αρκετά βαρύ πρόγραμμα, καθώς θα πρέπει να πραγματοποιήσει περίπου 200 επιστημονικά πειράματα.

«Η χαρά της ανακάλυψης είναι ένα από τα πράγματα που σου δημιουργούν ευφορία και είναι κάτι που χάνουν ίσως οι ενήλικες σε σχέση με τα παιδιά, που την έχουν μέσα τους. Το να ταξιδεύεις στο διάστημα, σε γυρίζει πίσω στο χρόνο, σε κάνει νεότερο».

Η φυσική άσκηση των αστροναυτών είναι αναγκαία προϋπόθεση για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις δύσκολες συνθήκες. Πρέπει να είναι μόνιμα σε φόρμα.

«Το ωραίο με τους ανθρώπους είναι ότι η φυσιολογία είναι κάτι σχετικό, το ίδιο και η ηλικία. Μπορούμε λοιπόν να έχουμε έναν 60αρη που να έχει καλύτερες επιδόσεις από έναν 30χρονο» επισημαίνει ο Φίλιπο Καστρούτσι, στρατιωτικός χειρούργος του ΕΟΔ

Η ανθρώπινη φύση είναι μαθημένη να ανταποκρίνεται στη βαρύτητα. Για να μπορέσουν οι επιστήμονες να διατηρήσουν υγιείς τους αστροναύτες για πολύμηνες αποστολές, πρέπει να ξέρουν πολύ καλά τι αλλάζει στις ανθρώπινες λειτουργίες όταν βρισκόμαστε στο διάστημα.

«Το πείραμα που έχει τεθεί σε εφαρμογή προσπαθεί να κατανοήσει πώς λειτουργούν ο εγκέφαλος και το κεντρικό νευρικό σύστημα. Έχει στόχο να δούμε αν σε συνθήκες μικρο-βαρύτητας, μπορούμε να έχουμε μεγάλη ακρίβεια κινήσεων, όπως στη Γη.

Ο Πάολο θα αναπτύξει και θα στήσει τη συσκευή και θα κάνει και όλες τις μηχανικές λειτουργίες για να την εγκαταστήσει στο σκάφος Κολόμβος. Είναι μεγάλη δουλειά. Πρέπει στη συνέχεια να ελέγξει εάν όλες οι ρυθμίσεις που έχουν γίνει εδώ στη Γη ήταν σωστές και αν μπορεί να τη χρησιμοποιήσει σωστά» υπογραμμίζει η Λάουρα Αντρέ-Μπογιέ, εκπαιδεύτρια αστροναυτών.

Το μηχάνημα θα δοκιμαστεί σε τροχιά για πρώτη φορά από τον Πάολο Νέσπολι και θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε καλύτερα πώς ο εγκέφαλος προσαρμόζεται για να λειτουργεί σε συνθήκες που δε υπάρχει βαρύτητα.

Το μέλλον των διαστημικών αποστολών εξαρτάται άμεσα από τις απαντήσεις που θα δώσουν και την πρόοδο που θα κάνουν η τεχνολογία, η έρευνα και η επιστήμη σε θέματα που έχουν να κάνουν όχι τόσο με τα διαστημόπλοια αλλά με τη δυνατότητα των ανθρώπων να κάνουν διαπλανητικά ταξίδια.

«Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός είναι η βάση μας στο διάστημα. Χρησιμοποιείται όμως για να δημιουργήσουμε ένα σχέδιο και μια πηγή γνώσεων για να προχωρήσουμε παραπέρα.

Η οστεοπόρωση, η καταπόνηση των μυών, όλα αυτά μπορούμε να τα αποφύγουμε, προσφέροντας μερική ή ολική βαρύτητα στα μέλη του πληρώματος.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Πρέπει το όχημα να είναι προσαρμοσμένο στις ανθρώπινες ανάγκες και όχι οι άνθρωποι να προσαρμόζονται στους περιορισμούς του οχήματος» τόνισε ο Φίλιπο Καστρούτσι.

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος θέλει να δημιουργήσει στο μέλλον μια ανθρώπινη βάση στο φεγγάρι, ενώ η ΝΑΣΑ θέλει να στείλει στο απώτερο μέλλον αστροναύτες στον Άρη:

«Ίσως ο Γιούρι Γκαγκάριν είχε φανταστεί ότι 60 χρόνια μετά την πρώτη του πτήση στο διάστημα, θα προχωρούσαμε ακόμη περισσότερο, ότι θα φτάναμε στον Άρη, ίσως και πέρα από το ηλιακό μας σύστημα, αλλά δεν τα έχουμε ακόμη καταφέρει. Το ανθρώπινο είδος συνεχίζει να πηγαίνει παρακάτω. Προχωράμε σ’ αυτό το μονοπάτι της γνώσης και είναι πολύ σημαντικό να συνεχίσουμε σ’ αυτή την κατεύθυνση. Το να είμαι μέρος αυτού του ταξιδιού είναι μεγάλη τιμή και ευχαρίστηση για μένα» αναφέρει ο Πάολο Νέσπολι.

Η αντίστροφη μέτρηση για τη νέα πτήση έχει ξεκινήσει. Στα τέλη του Ιουλίου μαζί με τον Ρώσο Σεργκέι Ριαζάνσκι και τον Αμερικανό Ράντι Μπρέσνικ θα αναχωρήσουν από την ίδια πλατφόρμα, από την οποία ξεκίνησε ο Γιούρι Γκαγκάριν την πρώτη του αποστολή στο διάστημα.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

«Θρύλοι του διαστήματος»: Φρανκ Ντε Γουίνε

Αντίστροφη μέτρηση για τη νέα αποστολή της NASA στη σελήνη «Αρτεμις ΙΙ»

Πώς οι δορυφόροι μας βοηθούν στην κατανόηση της κλιματικής αλλαγής