Οι εκπαιδευτικοί αντιμέτωποι με πρωτοφανείς προκλήσεις

Η εκπαίδευση εξελίσσεται γρήγορα. Νέες τεχνολογίες και εκπαιδευτικές τεχνικές εμφανίζονται για να ανταποκριθούν στις ανάγκες του σύγχρονου κόσμου και πολλοί δάσκαλοι ακολουθούν. Άρα, λοιπόν, η δουλειά τους θα αλλάξει ριζικά στο μέλλον;

Δύο χρόνια μετά την εξέγερση που ανέτρεψε τον Μοαμάρ Καντάφι στη Λιβύη, πολλά έχουν αλλάξει στην αφρικανική χώρα. Το εκπαιδευτικό προσωπικό απομακρύνεται από τα καθιερωμένα του παλιού καθεστώτος και υιοθετεί νέες τεχνικές, όπως η χρήση υπολογιστών. Γεγονός, πάντως, είναι πως έπειτα από 40 χρόνια Τζαμαχιρία, το εκπαιδευτικό σύστημα στη βορειοαφρικανική χώρα πρέπει να ανοικοδομηθεί ριζικά και οι εκπαιδευτικοί πρέπει κι αυτοί ενδεχομένως να καθίσουν στα θρανία.

Παράδειγμα προς… εκπαιδευτική μίμηση η Αν-Κριστίν, η δασκάλα που κάθε μέρα περπατάει πάνω από τρεις ώρες για να διδάξει 12 μαθητές στα βουνά της νήσου Ρεουνιόν στην καλντέρα της Μαφατέ. Η ίδια δηλώνει σχεδόν φανατισμένη με τη δουλειά της και τα αποτελέσματα τη δικαιώνουν.

Από την άλλη, βέβαια, υπάρχουν κι εκείνοι που τάσσονται υπέρ της ριζικής αλλαγής της εκπαιδευτικής νοοτροπίας. Ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Νιουκάσλ Σουγκάτα Μίτρα και νικητής του βραβείου TED 2013 τάσσεται υπέρ της αυτοδιδασκαλίας και της αυτομάθησης, μέθοδος που ανέδειξε μέσω του project του «Η τρύπα στον τοίχο».