«Zyklon»: Από το Ολοκαύτωμα στην ολοκληρωτική αγάπη

«Zyklon»: Από το Ολοκαύτωμα στην ολοκληρωτική αγάπη
Από Γιώργος Μητρόπουλος
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Μετά τον πετυχημένο κύκλο παραστάσεων στη Θεσσαλονίκη, το νέο έργο του Θανάση Τριαρίδη με θέμα το Ολοκαύτωμα, το «Zyklon ή το Πεπρωμένο» παρουσιάζεται τώρα στην Αθήνα, στο Θέατρο Αλκμήνη, έως τις 3 Μαΐου. Δύο εξαιρετικοί ηθοποιοί, η Ιωάννα Παγιατάκη και ο Κωνσταντίνος Γαβαλάς ερμηνεύουν τους δύο χαρακτήρες του έργου.

Ο τίτλος του έργου παραπέμπει στο αέριο Zyklon B, το μέσο θανάτωσης των κρατουμένων του Άουσβιτς. Ένα έργο, σύμφωνα με τον συγγραφέα του, «για τη μνήμη του ολέθρου του Ολοκαυτώματος, για την ανυπόφορη Ιστορία που εισβάλλει στο ανυπεράσπιστο παρόν των ανθρώπων». Ο σκηνοθέτης της παράστασης, Γιάννης Παρασκευόπουλος μας μιλά για την παράσταση, αλλά και για τα θέματα που θίγει το θεατρικό έργο.

-Ποια είναι τα θέματα που θίγει το έργο «Zyklon» του Θανάση Τριαρίδη;

Το Zyklon είναι ένα έργο που επιχειρεί να καταργήσει τους κανόνες του θεάτρου. Ο Τριαρίδης συνηθίζει να διαχειρίζεται έτσι τον τρόπο που γραφεί για το θέατρο. Δεν τον ενδιαφέρει τι είναι αυτό που αρέσει, τι είναι αυτό που θα είναι βολικό, τι είναι αυτό που θα κάνει το έργο του προσιτό στο ευρύ κοινό. Υπάρχει όμως στο βάθος τους μια μεγάλη ανάγκη για επικοινωνία. Τα έργα του Θανάση είναι βαθιά επικοινωνιακά. Οι ήρωες των έργων του έχουν τη ζωτική ανάγκη της επικοινωνίας, αν δεν το κάνουν πεθαίνουν. Αν δεν μιλήσουν δεν υπάρχουν. Μιλάνε, λένε πολλά, συγκρούονται και επιβιώνουν μέσα από τον σπαραγμό των λέξεων. Στο Zyklon λοιπόν συμβαίνει κάτι διαφορετικό, οι ήρωες του έργου πεθαίνουν. Παύουν να μιλούν και πεθαίνουν μαζί. Αυτό νομίζω είναι που κάνει το Zyklon τόσο ξεχωριστό. Αυτοί οι δυο άνθρωποι, εγκλωβισμένοι μέσα στο απόλυτο σκοτάδι, μιλάνε για τον θάνατο των Εβραίων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, μιλάνε για την απόγνωση των ανθρώπων, μιλάνε για τις ζωές τους, επινοούν ο ένας τον άλλον και αποφασίζουν να πεθαίνουν μαζί για να κρατήσουν ζωντανό το όνειρο τους.

-Τι είναι που βρήκατε ενδιαφέρον σε ένα έργο που σε πρώτο επίπεδο φαίνεται να στερείται θεατρικότητας;

Ακριβώς αυτό το στοιχείο της μη θεατρικότητας. Για τους συνεργάτες μου κι εμένα αυτή ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση. Αυτή ήταν η κινητήριος δύναμή μας κατά τη διάρκεια των προβών, να βρούμε τρόπο να παραστήσουμε σκηνικά αυτό το μη θεατρικό κείμενο. Κρατήσαμε ως άξονες το στοιχείο του εγκλωβισμού, του σκοταδιού και του παιχνιδιού. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο προσπαθήσαμε να δώσουμε δράση στις ψυχολογικές διαδρομές των ηρώων. Αυτό λοιπόν που βλέπουμε δεν είναι ο τρόπος δράσης των σωμάτων τους, αλλά ο τρόπος με τον οποίο η σκέψη των ηρώων αυτών δρα.

-Ο άνδρας και η γυναίκα συμμετέχουν σε ένα περίεργο παιχνίδι, που έχει τον ίδιο τίτλο με το γνωστό αέριο.

Το Zyklon είναι ένα παιχνίδι τύπου Roller Coaster. Μέσα σε μια δίδυμη κάψουλα μπαίνουν δυο παίκτες και ξεκινάνε μια πορεία στο άγνωστο. Αυτό είναι το αρχικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται οι δυο χαρακτήρες του έργου και ανατρέπεται πάρα πολύ γρήγορα.

-Ποια είναι η σχέση που αναπτύσσεται σταδιακά μεταξύ τους;

Η σχέση των δυο χαρακτήρων του έργου χτίζεται μέσα στο απόλυτο σκοτάδι. Είναι δύο άνθρωποι εγκλωβισμένοι. Επινοούν ο ένας τον άλλον, δημιουργούν τον εαυτό που θα ήθελαν να έχουν και όταν έχουν τη δυνατότητα να δούνε ο ένας τον άλλον επιλέγουν την ελευθερία που τους έχει δημιουργήσει η φαντασία τους και το σκοτάδι.

-«Συναντιούνται» τελικά σε κάποιο επίπεδο;

Φυσικά και συναντιούνται από την πρώτη στιγμή. Αυτό είναι κάτι που ξεπερνάει τα θέλω τους. Η συνάντηση τους είναι δεδομένη από τη στιγμή που τα σώματα τους παγιδεύονται μέσα στην κάψουλα και στην ακινησία. Η ψυχή τους είναι υποταγμένη σε αυτό.

-Το πεπρωμένο τους είναι τελικά η αγάπη;

Υπάρχει μια σκηνοθετική παρέμβαση που αποτελεί μέρος της παράστασης, κάτι που δεν υπάρχει στο έργο, αν αρκεστεί κανείς στην ανάγνωση του και μόνο. Όταν ο Ω ανατρέπει τη συνθήκη και προκαλεί την Δ να τον κοιτάξει, αυτή δένει τα μάτια της με έναν επίδεσμο και αρνείται να καταστρέψει αυτό που έχει φτιάξει με τη φαντασία της. Η παράσταση τελειώνει με τους δυο χαρακτήρες να περπατάνε μαζί, έχοντας τα μάτια τους δεμένα με αυτό τον κοινό επίδεσμο. Για μένα αυτή είναι η εικόνα της απόλυτης αγάπης. Να περπατάς στο κενό, μέσα στο απόλυτο σκοτάδι.

zyklon teaser 2 from neesmorfes on Vimeo.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Κείμενο: Θανάσης Τριαρίδης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Παρασκευόπουλος
Σκηνογραφία: Σοφία Παπαδοπούλου
Μουσική: Μάνος Μυλωνάκης
Βοηθοί σκηνοθέτη: Εύα Κουμανδράκη & Φωτεινή Τσακίρη
Φωτογραφίες: Τάσος & Ρούλα Θώμογλου
Παραγωγή: Θωμάς Χαρέλας & BlackBox
Ερμηνεύουν: Ιωάννα Παγιατάκη & Κωνσταντίνος Γαβαλάς

Θέατρο Αλκμήνη
Αλκμήνης 8, Γκάζι – 210.34.28.650.
Είσοδος: Κανονικό 12 €, Μειωμένο 10 € | Διάρκεια: 80’
Παραστάσεις: Τετάρτη έως Κυριακή στις 21.15, Έως 3 Μαΐου
Προπώληση: www.viva.gr

-Το πλήρες κείμενο του έργου θα το βρείτε ελεύθερο από δικαιώματα στο Διαδίκτυο στην διεύθυνση triaridis.gr

-Παράλληλα με την παράσταση, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κάππα του Θόδωρου Κουλεδάκη η δίδυμη έκδοση του ΒΙΒΛΙΟΥ (176 σελίδες με το πλήρες κείμενο του έργου, Εισαγωγή και 3 κείμενα ως Επίμετρο) και του Προγράμματος της παράστασης (96 σελίδες, με έντεκα κείμενα και φωτογραφίες για την παράστασης).

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ακολουθήστε το euronews στα Ελληνικά στο Facebook και στο Twitter

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Ρίκα Πανά: « Η ζωή σε μαθαίνει ότι πρέπει να βρεις έναν τρόπο να διαμαρτυρηθείς»

Απεβίωσε ο σπουδαίος συνθέτης Δήμος Μούτσης

Η «επιστροφή» της Ηρώς Κανακάκη: Η Εθνική Βιβλιοθήκη μας επανασυστήνει μια σημαντική ζωγράφο