Από την μία το ειδυλλιακό τοπίο της Μυτιλήνης και από την άλλη εικόνες ντροπής με χιλιάδες μετανάστες στοιβαγμένους ο ένας πάνω στον άλλο. Κάθε μέρα
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΑπό την μία το ειδυλλιακό τοπίο της Μυτιλήνης και από την άλλη εικόνες ντροπής με χιλιάδες μετανάστες στοιβαγμένους ο ένας πάνω στον άλλο.
Κάθε μέρα τουλάχιστον 700 μετανάστες αποβιβάζονται στο νησί. Οι περισσότεροι έιναι από την Συρία και το Αφγανιστάν.
Αναζητούν μία καλύτερη ζωή, τους περιμένει όμως άλλη μία απογοήτευση.
Τα λόγια τους συγκινητικά, καταδεικνύουν την κρισιμότητα της κατάστασης.
“Πάμε από τον θάνατο στο θάνατο. Κινδυνεύουμε να πεθάνουμε ανά πάσα ώρα και στιγμή. Φεύγουμε από την χώρα μας για να σωθούμε και τελικά πνιγόμαστε στη θάλασσα ή ξεψυχάμε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που καταλήγουμε.”
“ Θέλω να πάω στη Γερμανία, γιατί εκεί έχω μάθει πως μας σέβονται. Δεν θέλω τα λεφτά τους, το ψωμί τους, δεν θέλω τίποτα. Θέλω τα παιδιά μου να πάνε σχολείο, αυτό θέλω.”
Ο Δήμαρχος του νησιού Σπύρος Γαληνός, παρομοιάζει την κατάσταση με μία ωρολογιακή βόμβα, έτοιμη να εκραγεί.
“ Αισθάνομαι ότι η Διεθνής Κοινότητα, η ΕΕ και τα Ηνωμένα Έθνη μου έχουν δόσει να κρατώ μια βόμβα με το φιτίλι αναμμένο και περιμένουν πότε θα εκραγεί.”
Δέκα χιλιάδες μετανάστες περιμένουν νυχθημερόν τα χαρτιά τους, προκειμένου να φύγουν για άλλες χώρες. ¨ομως αυτό δεν έχει καταστεί δυνατόν.