Ο ακροδεξιός δήμαρχος, αντιπρόεδρος του Εθνικού Συναγερμού κέρδισε και πάλι με συντριπτική διαφορά στις δημοτικές εκλογές
Εκατοντάδες άτομα τραγουδούν τον εθνικό ύμνο στο Ενέν-Μπομόν, την πόλη της Βόρειας Γαλλίας. Στο βήμα είναι ο Στιβ Μπριουά, δήμαρχος της πόλης από το 2014 και αντιπρόεδρος του Εθνικού Συναγερμού, του βασικού γαλλικού ακροδεξιού κόμματος, που ονομαζόταν μέχρι πρότινος Εθνικό Μέτωπο. Οι δημοτικές εκλογές απέχουν μια εβδομάδα. Και αυτός ο στενός σύμμαχος της Μαρίν Λε Πεν διεκδικεί την επανεκλογή του.
Πριν από έξι χρόνια, οι μισοί ψηφοφόροι σ' αυτή την πόλη των 26.000 πολιτών ψήφισαν τον Μπριουά από τον πρώτο γύρο των τοπικών εκλογών. Ήρθαμε να δούμε πώς αυτή η πόλη αντανακλά το όραμα του κόμματος για την Γαλλία και γιατί αυτή η περιοχή έχει αγκαλιάσει τις ιδέες του Εθνικού Συναγερμού: «Κάνει πολλά καλά πράγματα. Έρχεται ακόμη και στα σπίτια μας. Εάν τον πάρουμε τηλέφωνο για κάποιο πρόβλημα στη γειτονιά ή για οτιδήποτε άλλο, έρχεται. Μας επισκέπτεται. Είμαστε ευχαριστημένοι» τονίζει μια κάτοικος της περιοχής.
Δεν είναι μόνο οι οπαδοί του Εθνικού Συναγερμού που είναι ικανοποιημένοι με τον δήμαρχό τους. Ο Αρνό Κοντρέν είναι 40 χρονών. Νοσοκόμος. Δεν συμπαθεί καθόλου την ακροδεξιά, αλλά πιστεύει ότι η πόλη διοικείται αποτελεσματικά: «Νομίζω ότι κάνουν καλή δουλειά σε κοινωνικό επίπεδο, για την κοινότητα, για τα παιδιά ακόμη και στο θέμα της στέγασης. Παρόλο που είναι ένα κόμμα με το οποίο δεν συμφωνώ καθόλου».
Η Γαλλία απέχει ελάχιστες μέρες από την καθολική απαγόρευση κυκλοφορίας, λόγω κορονοϊού. Η κυβέρνηση αποφάσισε όμως να γίνουν κανονικά οι δημοτικές εκλογές. Η Μαρίν Τοντελιέ είναι η βασική αντίπαλος του νυν δημάρχου. Είναι Πράσινη και ηγείται ενός ευρύτερου συνασπισμού προσώπων: «Είναι πολύ δύσκολο να προβλέψουμε τι θα συμβεί, ειδικά με τον κορονοιό. Έχουν έλθει τα πάνω κάτω στην προεκλογική εκστρατεία».
Η αναμέτρηση είναι δύσκολη για την Τοντελιέ, καθώς ο 47χρονος Στιβ Μπριουά έχει έντονη πολιτική και κοινωνική παρουσία στο Ενέν-Μπομόν, τα τελευταία 30 χρόνια: «Είμαστε διαρκώς επί τόπου, στην υπηρεσία των πολιτών. Δεν ακούμε τους ψηφοφόρους μόνο δύο μήνες πριν τις εκλογές. Αυτό μας αποζημιώνει».
Ένας άλλος λόγος που εξηγεί την απήχηση της ακροδεξιάς είναι ότι η πόλη βρίσκεται σε μια περιοχή με ανθρακωρυχεία. Αυτά έχουν καθορίσει εδώ και πολλές δεκαετίες την ταυτότητα των κατοίκων, την έννοια της κοινότητας, καθώς παρέχουν στην πλειοψηφία θέσεις εργασίας. Σήμερα, ένα μετά το άλλο κλείνουν. Η εικόνα διάλυσης αφορά και άλλους κλάδους, όπως την κλωστοϋφαντουργία και τη βιομηχανία χάλυβα.
Ο Νταβίντ Νοέλ είναι καθηγητής ιστορίας, κομμουνιστής και μέλος του δημοτικού συμβουλίου. Είναι μάρτυρας του μετασχηματισμού που υφίσταται η περιοχή: «Καταρχάς, έκλεισαν πολλά μεγάλα εργοστάσια το 2008-2009. Πολλοί εργάτες έμειναν άνεργοι. Βρήκαν καταφύγιο στην αποχή και στην ψήφο διαμαρτυρίας, για να εκφράσουν το θυμό τους».
Ο θυμός είναι κυρίαρχος στην πόλη, καθώς η ανεργία φτάνει στο 20% και 1 στους 4 κατοίκους ζουν κάτω από το όριο φτώχειας. Μέσα σε όλα αυτά υπήρξε και ένα μεγάλο πολιτικό σκάνδαλο το 2009, με τον πρώην σοσιαλιστή δήμαρχο, που συνελήφθη για διαφθορά και υπεξαίρεση. Οι αγανακτισμένοι πολίτες στράφηκαν σε αυτό που φαινόταν η καλύτερη εναλλακτική πρόταση. Ο Ζαν Ρομπέρ Αβέ είναι συνταξιούχος εργάτης εργοστασίου. Είναι φανατικός οπαδός του Εθνικού Συναγερμού:
«Αυτός είναι ο παππούς μου Βολτέρ Αβέ. Ήταν στην Αντίσταση. Τον εξόρισαν. Αντιφασίστας. Αυτός είναι ο γιος του. Ο πατέρας μου, που ήταν στρατιώτης και ανθρακωρύχος. Και αυτά είναι τα μετάλλια που πήραν για την αντιστασιακή τους δράση. Γράφτηκα στο Εθνικό Μέτωπο, γιατί προδόθηκα επανειλημμένα από τους ανθρώπους της αριστεράς που υποτίθεται ότι ήταν υπέρ των εργατών. Και τους βλέπεις στην τηλεόραση, στα δικαστήρια για υπεξαίρεση χρημάτων εδώ και εκεί. Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι δεν ενδιαφέρονται για τους εργάτες, αλλά για την τσέπη τους. Αυτό συμβαίνει. Η πόλη ήταν νεκρή. Δεν είχε μείνει τίποτε όρθιο στο Ενέν. Τώρα είναι και πάλι ζωντανό».
Δεν είναι όλοι ευχαριστημένοι με το ακροδεξιό κόμμα. Μερικοί καταδικάζουν τις θέσεις του ενάντια στους μετανάστες, τους Ρομά και τις ΜΚΟ. Αλλά η πιο συχνή κριτική έχει να κάνει με το κλίμα εκφοβισμού και τρομοκράτησης που κυριαρχεί, αν δεν συμφωνεί κάποιος με τις απόψεις των ακροδεξιών. Είτε αυτοί είναι πολιτικοί αντίπαλοι, ακτιβιστές, δημοσιογράφοι, δημόσιοι υπάλληλοι. Ένας από αυτούς δέχεται να μας μιλήσει με την προϋπόθεση ότι δεν θα αποκαλύψουμε την ταυτότητά του: «Ο Εθνικός Συναγερμός έχει δημιουργήσει ένα κλίμα εκφοβισμού. Υπάρχει μεγάλος φόβος. Κάθε μέρα έχουμε απειλές, εκφοβισμό, bullying, διαταγές και κόντρα διαταγές. Από τη στιγμή που καταλάβουν ότι δεν είσαι μαζί τους, έχεις τελειώσει. Έτσι λειτουργεί το σύστημα».
Αρκετά ρεπορτάζ επιβεβαιώνουν αυτούς τους ισχυρισμούς και δείχνουν ότι υπάρχουν πολλές άδειες ασθενείας των εργαζομένων στο δήμο. Ο δήμαρχος αρνείται ότι κάνει κάτι λάθος. Θεωρεί ότι είναι προπαγάνδα της αντιπολίτευσης: «Ακούστε. Αυτό είναι τρελό. Δεν λειτουργούν έτσι τα πράγματα στο Ενέν-Μπομόν. Είναι η ακτιβιστική, μπολσεβίκικη εκδοχή της αίθουσας σύνταξης της Libération που θέλει να βοηθήσει τους πολιτικούς μου αντιπάλους. Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι το 90% των εργαζομένων στο δήμο είναι ευχαριστημένοι μαζί μας».
Καθώς οι εκλογές πλησιάζουν, η αντιπολίτευση πηγαίνει πόρτα πόρτα για να μοιράσει το πρόγραμμα και τα ψηφοδέλτιά της. Ο στόχος της υποψήφιας Μαρίν Τοντελιέ δεν είναι μόνο να νικήσει στις εκλογές, αλλά και να καταρρίψει το αφήγημα της ακροδεξιάς: _«Όλα είναι ψέμματα. Θέλουν να δείξουν ένα μη δαιμονοποιημένο Εθνικό Μέτωπο. Ότι είναι ευγενικοί και όλα πάνε καλά. Η αλήθεια είναι ότι τα πιστεύω τους ξαναβγαίνουν πολύ γρήγορα στην επιφάνεια.Εάν είσαι μαζί τους, δεν έχεις κανένα πρόβλημα. Εάν όμως δεν είσαι, τότε πιστεύουν ότι είσαι εναντίον τους και το κόστος είναι πολύ βαρύ για σένα. Αυτό δεν είναι σωστό. Ένας δήμαρχος πρέπει να εργάζεται για όλους τους πολίτες του». _
Ημέρα των Δημοτικών Εκλογών. Σε όλη την Γαλλία, η αποχή αυξήθηκε ακόμη περισσότερο λόγω του κορονοϊού. Στο Ενέν-Μπομόν μόνο το 44% των ψηφοφόρων προσήλθε στις κάλπες. Το αποτέλεσμα είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση. Ο Στιβ Μπριουά κερδίζει το 74,2% των ψήφων.
Η μεγάλη επιτυχία του Εθνικού Συναγερμού στο Ενέν Μπομόν χρειάζεται έντονη μελέτη και πρέπει να προβληματίσει πολλούς. Η χώρα είναι πολωμένη από τις οικονομικές ανισότητες και τον θυμό εναντίον των πολιτικών που είναι στην πρώτη γραμμή. Το κόμμα της Μαρίν Λε Πεν συνεχίζει να θεωρεί τη συγκεκριμένη πόλη ως μια μικρογραφία του μοντέλου διακυβέρνησης που θα εφαρμόσει σε όλη τη Γαλλία.
Τα υπόλοιπα κόμματα πρέπει να αποδείξουν ότι έχουν εναλλακτικές προτάσεις που μπορούν να αγγίξουν τους απογοητευμένους ψηφοφόρους και να αναδείξουν τα προβλήματα και τις αδυναμίες της ακροδεξιάς.