Ένα απομεινάρι του σοβιετικού διαστημικού αγώνα ολοκλήρωσε το ταξίδι του πίσω στη Γη μετά από περισσότερες από πέντε δεκαετίες σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Η αποστολή του Cosmos 482 ξεκίνησε με φιλόδοξες φιλοδοξίες. Ενώ το αδελφό του διαστημικό σκάφος, το Venera 8, κατάφερε να φτάσει στην Αφροδίτη και να μεταδώσει 50 λεπτά δεδομένων από την επιφάνεια του πλανήτη, το Cosmos 482 δεν έφτασε ποτέ τόσο μακριά.
Μετά από μια επιτυχή εκτόξευση σε προσωρινή γήινη τροχιά, το ενσωματωμένο σύστημα προώθησης έπρεπε να ενεργοποιηθεί για να προωθήσει το διαστημόπλοιο προς την Αφροδίτη. Αντ' αυτού, μια κρίσιμη βλάβη άφησε το σκάφος κολλημένο σε μια ελλειπτική τροχιά που κυμαίνεται από 210 χλμ. έως 9.800 χλμ. πάνω από την επιφάνεια της Γης.
Κατακερματισμός και επιβίωση
Όπως εξήγησε εκπρόσωπος της NASA: "Διαχωρίστηκε σε τέσσερα κομμάτια, δύο από τα οποία παρέμειναν σε χαμηλή γήινη τροχιά και διαλύθηκαν μέσα σε 48 ώρες, ενώ δύο κομμάτια (πιθανώς ο ανιχνευτής προσγείωσης και η διαχωρισμένη μονάδα κινητήρα του ανώτερου σταδίου) εισήλθαν σε υψηλότερη τροχιά 210 x 9.800 χιλιομέτρων.
Τα μικρότερα εξαρτήματα εισήλθαν ξανά στη γήινη ατμόσφαιρα και κάηκαν σχεδόν αμέσως. Ωστόσο, η προσσελήνωση - βαριά θωρακισμένη απέναντι στη συντριπτική πίεση και την καυτή θερμότητα της Αφροδίτης - παρέμεινε έκτοτε σε τροχιά, κατεβαίνοντας αργά.
Αυτό που κάνει αυτή την επανείσοδο ιδιαίτερα αξιοσημείωτη είναι η κατασκευή του σκάφους προσεδάφισης. Το διαστημόπλοιο αυτό ζυγίζει σχεδόν 500 κιλά και έχει σχήμα θωρακισμένης σφαίρας. Το περίβλημά του σχεδιάστηκε για να αντέχει:
- Θερμοκρασίες άνω των 450°C
- Πιέσεις πάνω από 90 φορές υψηλότερες από την ατμόσφαιρα της Γης.
- πρόσκρουση κατά την προσγείωση
- Ανάπτυξη αλεξίπτωτου 2,5 τετραγωνικών μέτρων
- Μετάδοση επιστημονικών δεδομένων από την επιφάνεια της Αφροδίτης.
Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της NASA, ο ανιχνευτής προσγείωσης "ήταν ένα μονωμένο σφαιρικό δοχείο πίεσης παρόμοιο σε σχεδιασμό με τον ανιχνευτή Venera 7. Είχε ένα ανώτερο περίβλημα που θα εκτοξευόταν κατά την είσοδο στην ατμόσφαιρα για να αναπτύξει το αλεξίπτωτο 2,5 τετραγωνικών μέτρων και να εκθέσει την κεραία και τα όργανα".
Παρακολούθηση της τελικής πτώσης
Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η παρακολούθηση της τελικής καθόδου του ανιχνευτή ήταν δύσκολη μέχρι τις τελευταίες στιγμές. Ο εκπρόσωπος της NASA δήλωσε:"Η αβεβαιότητα ήταν αρκετά σημαντική μέχρι την επανείσοδο", τονίζοντας τη δυσκολία μοντελοποίησης ενός αντικειμένου αυτού του σχήματος και της μάζας σε αυτό το ύψος.
Το Cosmos 482 ονομάστηκε έτσι από τη σοβιετική πολιτική της εποχής: κάθε πλανητική αποστολή που δεν κατάφερνε να εγκαταλείψει τη γήινη τροχιά χαρακτηριζόταν δορυφόρος "Cosmos". Παρά τον προβλεπόμενο προορισμό του, τα επίσημα σοβιετικά αρχεία δεν αναγνώρισαν ποτέ ότι επρόκειτο για αποστολή στην Αφροδίτη.
Το διαστημόπλοιο ήταν ένα από μια μακρά σειρά ανιχνευτών για την Αφροδίτη που εκτοξεύτηκαν κατά τη διάρκεια του διαστημικού αγώνα του Ψυχρού Πολέμου. Αν και πολλοί απέτυχαν, οι Σοβιετικοί έγιναν τελικά η μόνη χώρα που προσγείωσε λειτουργικά όργανα στην επιφάνεια του πλησιέστερου πλανητικού γείτονα της Γης.
Επανείσοδος με πτώση στον Ινδικό Ωκεανό
Τα Κέντρα Επιχειρήσεων Διαστημικής Επιτήρησης και Παρακολούθησης της ΕΕ (EU SST) επιβεβαίωσαν ότι"παρακολουθούσαν ενεργά την ανεξέλεγκτη επανείσοδο στη γήινη ατμόσφαιρα του διαστημικού οχήματος καθόδου Cosmos-482, ενός διαστημικού οχήματος σοβιετικής εποχής που εκτοξεύτηκε το 1972 και προοριζόταν να προσεδαφιστεί στην Αφροδίτη".
Το δίκτυο αισθητήρων που συνεισφέρει το EU SST πρακολουθούσε στενά το αντικείμενο για να βελτιώσει το παράθυρο επανεισόδου, το οποίο είχε εκτιμηθεί ότι θα ήταν το Σάββατο 10 Μαΐου, με αβεβαιότητα ±4 ώρες. Τελικά το έκανε στις 6:24 ώρα Ελλάδας και, αφού έπεσε στο νερό, βυθίστηκε στον ωκεανό δυτικά της Τζακάρτας, σύμφωνα με τη ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos.