Τα βρώσιμα φύκια, που χρησιμοποιούνται από την αρχαιότητα, επέστρεψαν στα πρωτοσέλιδα. Κάποιες ευρωπαϊκές χώρες τα χρησιμοποιούν στα πιάτα τους, άλλες όχι. Πόσες ποικιλίες υπάρχουν στη Βόρεια Θάλασσα και ποιες τρώγονται; Το πιλοτικό πρόγραμμα AlgaeFood στοχεύει στην ενθάρρυνση της χρήσης τους.
Η Jamileh Javidpour, βιολόγος και καθηγήτρια, εξηγεί ότι η ποικιλομορφία των ειδών μακροφυκών είναι τεράστια. Ως παράδειγμα αναφέρει την περιοχή υψηλότερης αλατότητας του Πορθμού της Δανίας, όπου έχουν εντοπιστεί έως και 400 είδη, προσθέτοντας ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο 20-30 διαφορετικές ποικιλίες.
«Η διαδικασία είναι πολύ απλή. Εφόσον γνωρίζεις ποιο είδος μπορείς να συλλέξεις, μπορείς να κόψεις το φρέσκο φύλλο, να το καθαρίσεις και να το χρησιμοποιήσεις στη μαγειρική», εξηγεί η Jamileh Javidpour.
Κάποια καταναλώνονται σε μορφή σκόνης ως γαρνιτούρα, άλλα ωμά ή σε βραστά. Τα βρώσιμα φύκια έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά και θερμίδες, κάτι που μπορεί να συμβάλει σε μια πιο υγιεινή διατροφή. Ωστόσο, η κατανάλωσή τους δεν προτείνεται σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως σε άτομα με προβλήματα θυρεοειδούς, παιδιά και εγκύους.
Στην Ασία, τα φύκια αποτελούν βασικό μέρος της διατροφής, αλλά στην Ευρώπη η κατανάλωσή τους παρουσιάζει μεγαλύτερες διαφορές. Η Javidpour επισημαίνει ότι στην Ιρλανδία, για παράδειγμα, η κατανάλωση φυκιών είναι πιο διαδεδομένη, σε αντίθεση με άλλες παράκτιες χώρες όπως η Δανία, η Γαλλία ή η Ισπανία, όπου τα ψάρια παραμένουν τα κύρια θαλασσινά.
«Διαπιστώνουμε ότι η παραγωγή ποικίλλει: χρησιμοποιούνται σε σνακ, φρέσκα αγροτικά προϊόντα, πέστο και τρόφιμα δυτικού τύπου. Βλέπουμε ότι οι άνθρωποι θέλουν να τα δοκιμάσουν και στη συνέχεια επιλέγουν να τα ξαναφάνε», εξηγεί.
Η βιολόγος ελπίζει ότι οι επενδυτές και η βιομηχανία θα αντιληφθούν επίσης αυτή την ανάγκη και ότι θα υπάρξει μια καθιερωμένη αγορά μέχρι το 2030.