Η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας για τα δεινά των μεταναστών στη Λιβύη

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Στο προσκήνιο της επικαιρότητας βρίσκεται για άλλη μια φορά το ζήτημα των μεταναστών, ειδικά μετά τις ευρωπαϊκές σκέψεις για προληπτική βύθιση σκαφών στα ύδατα της Λιβύης, τα οποία εκτιμάται ότι θα χρησιμοποιηθούν για να διασχίσουν τη Μεσόγειο.

Η λύση αυτή θα φέρει τους ανθρώπους αυτούς εγκλωβισμένους σε μια ξένη σε αυτούς χώρα, όπου ακόμα και πριν το ταξίδι προς την Ευρώπη, υπόκεινται σε φριχτά βασανιστήρια, ακόμα και ομαδικούς βιασμούς.

Αυτό επισημαίνει σε μια πρόσφατη έκθεση της η Διεθνής Αμνηστία, που προσθέτει ότι την κατάσταση των εξαθλιωμένων μεταναστών εκμεταλλεύονται ένοπλες εγκληματικές ομάδες και κυκλώματα διακινητών.

Στην έκθεση υποστηρίζεται ότι η καταστροφή των πλοίων που μεταφέρουν μετανάστες στη Μεσόγειο θα μπορούσε να παγιδεύσει ακόμα περισσότερο τους πρόσφυγες στην Λιβύη, χειροτερεύοντας την θέση τους.

Τα κύματα μεταναστών εξαιτίας των ενόπλων συγκρούσεων που μαίνονται στη Μέση Ανατολή και την Αφρική έχουν αυξηθεί από τον περασμένο Νοέμβριο, όταν η επιχείρηση έρευνας και διάσωσης της Ιταλίας αντικαταστάθηκε από μια, μικρότερου κόστους, ευρωπαϊκή.

Η δημοσιοποίηση της τελευταίας έκθεσης της Διεθνούς Αμνηστίας έγινε λίγο πριν την ομιλία της επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Φεντερίκα Μογκερίνι στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, την στήριξη που οποίου φιλοδοξεί να λάβει για μια διεθνή επέμβαση στην Λιβύη.

Η αφρικανική χώρα βρίσκεται σε κατάσταση χάους μετά την πτώση του Μουαμάρ Καντάφι το 2011. Μόνο τις τελευταίες εβδομάδες 53 άνθρωποι σκοτώθηκαν κοντά στην Βεγγάζη σε μάχες ανάμεσα σε δυνάμεις προσκείμενες στην κυβέρνηση της Λιβύης και ισλαμιστικές οργανώσεις.

### Σε τι είδους κακοποιήσεις υπόκεινται όσοι μετανάστες φτάνουν στη Λιβύη

Η Διεθνής Αμνηστία έλαβε συνεντεύξεις από μετανάστες που κατάφεραν να διασχίσουν την Μεσόγειο Θάλασσα και να φτάσουν σε ευρωπαϊκό έδαφος, μεταξύ του Αυγούστου του 2014 και του Μαρτίου του 2015.

Τα όσα αναφέρουν συγκλονίζουν, σχετικά με τις μεθόδους βασανιστηρίων που χρησιμοποιούνται από τα διάφορα κυκλώματα στην Λιβύη σε βάρος των προσφύγων που αναζητούν μια διαφυγή από την «κόλαση» στις πατρίδες τους και ένα καλύτερο αύριο για αυτούς και τα παιδιά τους.

Βασανιστήρια

Ο Μοχάμεντ, πρόσφυγας από την Σομαλία, κρατήθηκε αιχμάλωτος από δουλεμπόρους στην έρημο της Λιβύης. Αναφέρει:

«Μπήκα στην Λιβύη από την έρημο Σαχάρα. Ήταν πολύ επικίνδυνο, πολλοί πέθαναν. Στην έρημο, Λίβυοι μας βασάνιζαν, μας απειλούσαν με όπλα, μας χτυπούσαν με ξίφη, πέτρες, ακόμα και καλάσνικοφ. Μας χτυπούσαν κάθε μέρα. Έσπασαν το δάχτυλό μου, σε έναν φίλο μου του έσπασαν το χέρι. Δεν μπορούσαμε να ξεφύγουμε.Ένας φίλος μου, ο Μοχάμεντ, προσπάθησε να δραπετεύσει και τον πυροβόλησαν. Τον σκότωσαν. Ένας άλλος χτυπήθηκε με μια πέτρα στο κεφάλι και πέθανε. Δεν είχαμε φαγητό ή νερό, μόνο ελάχιστο και μια φορά τη μέρα. Έμεινα εκεί ένα μήνα, μετά πλήρωσα για να μπορέσω να φύγω. Ο αδερφός της μητέρας μου είναι στην Ολλανδία, αυτός πλήρωσε».

Ομαδικοί βιασμοί

Μια γυναίκα από την Νιγηρία υποστηρίζει ότι βιάστηκε ομαδικά κατά την πρώτη της ημέρα στην Σάμπχα.

Είπε στην Διεθνή Αμνηστία: «Πέντε ένοπλοι νεαροί σταμάτησαν μπροστά μας και υποχρέωσαν εμένα και τον σύζυγό μου να μπούμε σε ένα αυτοκίνητο. Μας πήγαν σε ένα απομακρυσμένο μέρος, έξω από την πόλη, στην έρημο. Έδεσαν τα χέρια και τα πόδια του άντρα μου σε έναν στύλο και με βίασαν ομαδικά μπροστά στα μάτια του. Στο περιστατικό ενεπλάκησαν συνολικά 11 άνδρες, οι πέντε που μας έβαλαν με τη βία στο αυτοκίνητο και άλλοι έξι που προστέθηκαν στην συνέχεια στην έρημο».

Εκβιασμοί

Ένα αγόρι από την Ακτή Ελεφαντοστού, 17 ετών, λέει ότι λαθρέμποροι τον παρέδωσαν σε μια εγκληματική ομάδα λίγο μετά την άφιξή του στη Λιβύη. Κρατήθηκε σε ένα σπίτι για τέσσερις μήνες και λάμβανε τροφή μόνο μία φορά την ημέρα.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Κατήγγειλε χαρακτηριστικά: «Μας βασάνισαν για να μας αναγκάσουν να καλέσουμε τους συγγενείς μας και να τους αποσπάσουν χρήματα. Αν δεν πλήρωναν, δεν θα μας άφηναν ελεύθερους. Το επόμενο πρωί, ο επικεφαλής τους ήρθε να μας μιλήσει και να μας πει ότι τα μέλη της οικογένειας μας έπρεπε να στείλουν αμέσως τα χρήματα στον αδερφό του, στην Γκάνα. Αφού αυτός λάμβανε πρώτα τα χρήματα, μετά θα μας απελευθέρωναν. Του είπα ότι δεν είχα κανένα μέλος στην οικογένειά μου, όλοι τους είχαν πεθάνει. Εκείνος απάντησε: “Τότε θα πεθάνεις και εσύ αν δεν πληρώσεις”. Άρχισα να κλαίω, και έτσι άρχισαν να με χτυπάνε με μια ζώνη και ένα σκουπόξυλο. Άλλοι κρατούμενοι προσπάθησαν να παρέμβουν, αλλά τους χτύπησαν και αυτούς. Η φυλακή αυτή διοικείται από Λίβυους αλλά εργάζονται για αυτούς και κάποιοι από την Γκάνα».

Βιασμοί σε κέντρα κράτησης μεταναστών

Μια γυναίκα από τη Νιγηρία περιέγραψε με λεπτομέρειες στην Διεθνή Αμνηστία για την εμπειρίας της σε ένα κέντρο κράτησης μεταναστών στην Σαμπρατά.

Λέει χαρακτηριστικά: _«Έμεινα στη φυλακή για δύο μήνες. Ήταν γυναικείες φυλακές, αλλά όλοι οι φρουροί ήταν άνδρες. Τη νύχτα, ερχόντουσαν στα δωμάτιά μας και προσπαθούσαν να κοιμηθούν μαζί μας. Κάποιες από τις γυναίκες έπεσαν θύματα βιασμού. Μια γυναίκα μάλιστα έμεινε έγκυος μετά το βιασμό. Εμένα κανείς δεν με άγγιξε γιατί ήμουν έγκυος. Αυτός είναι ο λόγος που αποφάσισα να πάω στην Ευρώπη. Υπέφερα πολύ στη φυλακή.
Μία από τις έγκυες γυναίκες πέθανε ενώ βρισκόμασταν εκεί. Πήραν το σώμα της, αλλά δεν ξέρουμε τι ακριβώς συνέβη. Την χτύπησε ένας δεσμοφύλακας στο στομάχι, ήταν επτά έως οκτώ μηνών έγκυος και πέθανε.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας, μας ανάγκαζαν να βγούμε από τα δωμάτιά μας για να καθαρίσουμε ή να μαγειρέψουμε. Συνήθιζαν να μας αγγίζουν στο στήθος, όταν δουλεύαμε. Θα μας χτυπούσαν, αν τολμούσαμε να φωνάξουμε»._

ΔΕΙΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ (ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ) ΜΕ ΕΝΑ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ