Η προσφυγική κρίση όπως την παρουσίασαν ευρωπαϊκοί τηλεοπτικοί σταθμοί

Η προσφυγική κρίση όπως την παρουσίασαν ευρωπαϊκοί τηλεοπτικοί σταθμοί
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button

Κοινό μέτωπο σε σχέση με την προσφυγική κρίση παρουσίασαν Ολάντ και Μέρκελ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η γερμανίδα καγκελάριος τάχθηκε υπέρ της

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Κοινό μέτωπο σε σχέση με την προσφυγική κρίση παρουσίασαν Ολάντ και Μέρκελ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η γερμανίδα καγκελάριος τάχθηκε υπέρ της αλληλεγγύης, κάτι που επηρέασε τη δημοφιλία της στη Γερμανία.
Έτσι παρουσίασε το θέμα το γαλλικό κανάλι France 2.

Κάθε μέρα καταφθάνουν χιλιάδες στη Γερμανία, η ροή μεταναστών δεν έχει τέλος και μερίδα πολιτών εκφράζει έντονο προβληματισμό. Στις αρχές του Σεπτέμβρη το 66% των πολιτών ενέκριναν την αποδοχή των προσφύγων που βρίσκονταν μπλοκαρισμένοι στην Ουγγαρία. Σήμερα το 59% λέει όχι. Μέλη της ακροδεξιάς οργάνωσης Pegida πραγματοποιούν διαμαρτυρίες κατά μεταναστών και προσφύγων αλλά και της Μέρκελ σε διάφορες πόλεις της Γερμανίας.

«Η πολιτική της Μέρκελ σε αυτό το ζήτημα είναι ενάντια στα συμφέροντα της χώρας. Αυτό με ενοχλεί βαθιά. Είναι σχεδόν προδοσία», λέει ένας διαδηλωτής.

Τέτοιου είδους δηλώσεις προέρχονται από τη μειοψηφία, ωστόσο είναι πολλοί οι Γερμανοί που θεωρούν ότι οι αρχές δεν έχουν άλλα περιθώρια. Ειδικά όταν αντικρύζουν τέτοιες σκηνές που αποτελούν καθημερινότητα.

Σε αυτό το γραφείο καταγραφής στοιχείων στο Βερολίνο, εκατοντάδες μετανάστες στοιβάζονται για μία θέση στην ουρά. Από θαύμα τραυματίζονται μόνο πέντε. Αυτή την ημέρα 1500 έκαναν αίτηση ασύλου. Τα αιτήματα μόνο των 300 επεξεργάστηκαν από τους υπαλλήλους.

«Περιμένω εδώ και μία εβδομάδα για να πάρω εισιτήριο», λέει ένας από τους αιτούντες άσυλο.

Η ατμόσφαιρα είναι ηλεκτρισμένη, οι καβγάδες είναι πολύ συχνοί, οι εθελοντές ζητούν περισσότερα μέσα, όσο πιο γρήγορα γίνεται.

«Είναι ξεκάθαρο ότι μιλάμε για μία καταστροφή, οπότε γιατί δεν το αντιμετωπίζουμε ως έκτακτη ανάγκη;», δηλώνει ένας από τους εθελοντές.

Η Μέρκελ δέχεται εντονη κριτική, ακόμα και μέσα από το ίδιο της το κόμμα. Η ίδια επιμένει στην πολιτική της, υπενθυμίζοντας ότι μπορεί να δείξει αποφασιστικότητα.

«Αυτοί που έχουν έρθει για οικονομικούς λόγους, πρέπει να φύγουν», επεσήμανε η Καγκελάριος.

Η Γερμανία αναμένει περίπου 800.000 με ένα εκατομμύριο μετανάστες και πρόσφυγες συνολικά μέσα στο 2015. Η εισροή αιτούντων άσυλο φτάνει τους 10.000 την ημέρα. Έτσι παρουσίασε την κατάσταση το ελβετικό κανάλι SRF.

Περιμένουν μέχρι να φτάσει η σειρά τους. Κάθε μέρα πηγαίνουν στο κέντρο καταγραφής στοιχείων του Βερολίνου, εκατοντάδες νέοι αιτούντες άσυλο. Το πότε θα εξεταστεί το ζήτημα τους είναι παντελώς άγνωστο.

Η διαχείριση των αιτημάτων αυτών είναι ευθύνη της καγκελαρίας, που υπόσχεται ότι η αποτελεσματικότητα και η οργάνωση
θα βελτιωθούν. Η ψυχολογική κατάσταση των προσφύγων πολύ συχνά είναι κακή, δημιουργούνται επεισοδία, και γίνεται απαραίτητη η επέμβαση της αστυνομίας. Οι περισσότεροι προέρχονται από τη Συρία, αλλά όχι όλοι. Αυτός ο άνθρωπος, έφυγε από τη Βοσνία για να γλυτώσει από τη φτώχεια. Θα πρέπει όμως να επιστρέψει στη χώρα του.

Μέχρι τώρα το υπουργείο Εσωτερικών είχε την ευθύνη των προσφυγών. Πολλοί ασκούσαν κριτική ότι δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στο έργο. Κυβερνητικοί κύκλοι υποστηρίζουν ότι η μετάθεση του έργου και της ευθύνης στην καγκελαρία, θα αυξήσει την αποτελεσματικότητα και θα βελτιώσει την οργάνωση.

Αυτοί που φεύγουν από τη Συρία για να απομακρυνθούν από τα πυρά του πολέμου, βρίσκουν συνεχώς νέα μονοπάτια για να φτάσουν στη δυτική Ευρώπη. Όλο και περισσότεροι πέρνουν τη βόρεια οδό, μέσω Νορβηγίας. Η Σουηδία αποτελεί άλλωστε έναν από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς.

Σε κάθε τρένο που φτάνει από τη Δανία, επαναλαμβάνεται η ίδια σκηνή. Έφηβοι μόνοι τους, κατεβαίνουν και τριγυρνούν στην κεντρική αίθουσα του σταθμού. Οι γονείς τους, τους στέλνουν στην Ευρώπη, για να έχουν μία καλύτερη ζωή μακριά από τον πόλεμο. Μόλις φτάσουν στο Μάλμε, όλοι οι ανήλικοι, μεταφέρονται σε κέντρα όπως αυτό, που φιλοξενούν νέους. Ο 14χρονος Αλί μόλις έχει φτάσει από το Αφγανιστάν. Δείχνει το ταξίδι του στο χάρτη. Περπάτησε μέχρι τη Βουλγαρία και πό εκεί πέρασε την Ουγγαρία και μετά στη Γερμανία.
Συχνά κατάκοποι από τη μεγάλη δοκιμασία του επικίνδυνου ταξιδιού, οι νέοι βρίσκουν εδώ ένα ζεστό καταφύγιο.

Κάθε εβδομάδα, φτάνουν εδώ εκατοντάδες. Τα ονόματά τους σημειώνονται σε αυτόν τον πίνακα.

«Συμπληρώνουμε αυτόν τον πίνακα κάθε μέρα, έχουμε μία δυνατότητα πλήρωσης 36 θέσεων και τώρα φιλοξενούμε εδώ περισσότερα από 40 παιδιά. Μετά από 4-5 ημέρες φεύγουν για να πάνε να κάνουν τα χαρτιά τους και έρχονται καινούργια παιδιά», λέει ένας από τους εθελοντές του κέντρου.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Μετά από κάποιες νύχτες στο κέντρο, έρχεται η ώρα για να αφήσουν το κέντρο και να πάνε να δώσουν τα στοιχεία τους στα κέντρα καταγραφής των γραφείων μετανάστευσης.

Μόλις γίνει δεκτή η αίτηση ασύλου τους, οι ανήλικοι φεύγουν για διάφορα μέρη της Σουηδίας. Πρώτος στόχος είναι να μάθουν τη γλώσσα.

Αυτή η οργάνωση στο Μάλμε, δημιουργήθηκε μόνο για ανήλικους που είναι μόνοι τους. Αφού ενηλικιώνονται και ενσωματώνονται, προσφέρουν τη βοήθεια τους και την εμπειρία τους σε αυτούς που είναι καινούργιοι. Ο υπεύθυνος αυτής της μη κυβερνητικής έφτασε από τη Σομαλία πριν από 7 χρόνια.

Κάθε μέρα θα συνεχίζουν να φτάνουν εδώ και θα αισθάνονται σαν χαμένοι μέσα στο σταθμό. Όλοι γνωρίζουν ότι διασχίζοντας αυτή τη γέφυρα που ενώνει τη Δανία με τη Σουηδία, ακολουθεί ακόμα μία δοκιμασία: πρέπει να χτίσουν μία νέα ζωή από την αρχή.

Στο άλλο άκρο της Ευρώπης πέρα από τα σύνορα της Ισπανίας με το Μαρόκο, οι Σύροι πρόσφυγες ονειρεύονται να περάσουν στη Μελίγια, τον ισπανικό θύλακα στις αφρικανικές ακτές. Αυτό είναι το ρεπορτάζ του ισπανικού TVE.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Μια ομάδα Σύρων μας δείχνουν το σπίτι τους στο Ναντόρ, στα βόρεια του Μαρόκου. 70 άνθρωποι ζουν στοιβαγμένοι σε αυτά τα διαμερίσματα, συμπεριλαμβανομένων παιδιών. Είναι το μόνο που μπορούν να σηκώσουν οικονομικά κοντά στη Μελίγια, που βρίσκεται μόλις 13 χιλιόμετρα μακριά από το όνειρο τους, την Ευρωπαϊκή Ένωση.

«Κάθε πρωί πηγαίνουμε στα σύνορα και προσπαθούμε να περάσουμε στην Ισπανία, αλλά τα σύνορα του Μαρόκου, είναι κλειστά για τους Σύρους. Μπορείς να το κάνεις μόνο με μεσάζοντες που δουλεύουν με την αστυνομία και σε αφήνουν να περάσεις αν τους δώσεις 1000 ευρώ», λέει ένας Σύρος.

«Φοράμε ρούχα σαν των ντόπιων και προσπαθούμε να μοιάζουμε Μαροκινοί, ώστε να μην ζητήσουν να δουν τα διαβατήρια μας, αλλά η αστυνομία ξέρει τα χαρακτηριστικά μας», λέει ο Χασάν. Βρίσκεται στο Ναντόρ εδώ και οκτώ μήνες, όπως πολλοί άλλοι που ξεμένουν και από χρήματα και από ελπίδα.

Από την αρχή του χρόνου, ο ΟΗΕ έχει καταγράψει περίπου 2000 Σύρους στο Μαρόκο. Μισοί από αυτούς έχουν εγκαταλείψει το ευρωπαϊκό όνειρο.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Μαργαρίτης Σχοινάς: Στο μεταναστευτικό εργαστήκαμε σαν «πυροσβέστες» και «αρχιτέκτοντες»

Σαρλ Μισέλ: Πρέπει να ενισχύσουμε στρατιωτικά την Ουκρανία τώρα

Άποψη: Η Ευρώπη πρέπει να υιοθετήσει τον πραγματισμό για να μη χάσει τον Παγκόσμιο Νότο