Η τραυματική εγκεφαλική βλάβη και τι μπορούμε να κάνουμε γι' αυτήν

Σε συνεργασία με The European Commission
Η τραυματική εγκεφαλική βλάβη και τι μπορούμε να κάνουμε γι' αυτήν
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθρο
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Το ευρωπαϊκό ερευνητικό πρότζεκτ Center-TBI μελετά χιλιάδες περιπτώσεις ατόμων από 19 χώρες που έχουν τραυματική εγκεφαλική βλάβη και αναζητά τρόπους καλύτερης και πιο αποτελεσματικής θεραπείας

2,5 εκατομμύρια Ευρωπαίοι πάσχουν από τραυματική εγκεφαλική βλάβη κάθε χρόνο. Η ανάρρωσή τους εξαρτάται από το πώς θα τους φροντίσουν αλλά και από το πού. Οι ιατροί που συναντήθηκαν στο Πανεπιστήμιο της Αμβέρσας θεωρούν ότι τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν και ότι όλοι έχουν δικαίωμα για την καλύτερη, εξατομικευμένη φροντίδα. 

Ένα εξαιρετικό παράδειγμα είναι ο Μπαρτ. Ο Μπαρτ υπέφερε από τραυματική εγκεφαλική βλάβη, μετά από ένα ατύχημα που είχε με το αυτοκίνητό του, τον Μάρτιο του 2015. Η ιστορία του αναδεικνύει την περιπλοκότητα της ασθένειας και τη δυσκολία που υπάρχει στην αντιμετώπισή της.

Τα τραύματα που είχε στο σώμα του θεραπεύτηκαν. Στα επείγοντα που διεκομίσθη δεν βρήκαν την κάκωση στον εγκέφαλο. Το αντιλήφθηκε πολύ μετά, όταν οι γύρω του του είπαν ότι η συμπεριφορά του είχε αλλάξει: «Εκνευριζόμουν πάντα πολύ εύκολα. Θύμωνα πολύ γρήγορα με το παραμικρό. Δεν ήμουν ο εαυτός μου. Αρχικά δεν ήθελα να το πιστέψω, μέχρι που ένας γιατρός μου είπε ότι είναι πολύ φυσιολογικό και συμβαίνει αρκετά συχνά σε πολύ κόσμο».

Ο ειδικός σε θέματα κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων, καθηγητής Άντριου Μαας παρακολουθούσε την περίπτωση του Μπαρτ: «Ευτυχώς έλαβε τη σωστή ιατρική φροντίδα και θεραπεία και ανέρρωσε εντελώς. Αλλά άλλοι ασθενείς που δεν λαμβάνουν αυτά τη θεραπεία, μπορεί να παρουσιάσουν επιδείνωση».

Περιπτώσεις όπως του Μπαρτ μελετώνται από ειδικούς από όλη την Ευρώπη που συμμετέχουν στο ευρωπαϊκό πρότζεκτ Center-TBI. Η συνάντησή τους πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο της Αμβέρσας. Όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να ληφθούν επείγοντα μέτρα:

«Δεν έχουμε καινούργιες θεραπείες για την τραυματική εγκεφαλική βλάβη, τα τελευταία 40 χρόνια. Πρέπει λοιπόν να βρεθούμε όλοι οι ευρωπαίοι ερευνητές για να μελετήσουμε την παθολογία και να κατανοήσουμε καλύτερα τι είναι αυτό που προκαλεί τόσους θανάτους και αναπηρίες στους ασθενείς μας» τονίζει η Φιόνα Λέκι, γιατρός στα επείγοντα περιστατικά στο Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ.

Το συγκεκριμένο πρότζεκτ εξετάζει 4500 ασθενείς με τραυματικές εγκεφαλικές βλάβες σε 19 χώρες. Το πεδίο είναι ιδιαίτερα ευρύ, καθώς οι ιατροί εξετάζουν ασθενείς διαφορετικών ηλικιών, συγκρίνουν την ανταπόκριση στα επείγοντα περιστατικά και αξιολογούν την πορεία των ασθενών, μετά τη βλάβη.

Η ιατρική αντίληψη για την τραυματική εγκεφαλική βλάβη έχει αρχίσει και αλλάζει. Θεωρείται πλέον μια χρόνια ασθένεια που έχει μεγάλο κόστος για την κοινωνία:

«Είναι τεράστιο πρόβλημα για το άτομο, για την οικογένειά του, γιατί δεν πρόκειται απλά για ασθενείς που δεν μπορούν να κουνήσουν ένα χέρι ή ένα πόδι, αλλά μπορεί να έχουν προβλήματα αντίληψης, κατανόησης, επικοινωνίας και επανένταξης στην κοινωνία. Είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για την κοινωνία, για όλο τον κόσμο, γιατί στα 200 δολάρια του παγκόσμιου ΑΕΠ που παράγονται, το ένα δολάριο πηγαίνει στη θεραπεία των συνεπειών της τραυματικής εγκεφαλικής βλάβης» εξηγεί ο καθηγητής Ντέιβιντ Μένον, σύμβουλος στην μονάδα εντατικής παρακολούθησης στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ:

Μια πολλά υποσχόμενη προσέγγιση είναι η χρήση μαγνητικής τομογραφίας για την αποτύπωση των κακώσεων. Οι γιατροί έχουν έτσι ακριβή εικόνα για το μέγεθος της βλάβης. Είναι μια ακριβή και σύνθετη μέθοδος, η οποία δεν αποτελεί μέρος της τωρινής διαγνωστικής διαδικασίας τραυματικών εγκεφαλικών βλαβών. Μπορεί όμως να βελτιώσει θεαματικά τα πράγματα:

«Η αξονική τομογραφία είναι κατάλληλη για την ανίχνευση αιματώματος ή για τα κόκαλα, αλλά η ιστολογική κατάσταση αποτυπώνεται καλύτερα με την μαγνητική τομογραφία» επισημαίνει ο Γιαν Βερχέιντεν, ειδικός σε θέματα τραυματικής εγκεφαλικής βλάβης της Icometrix.

Η εξυπνότερη ανάπτυξη της μαγνητικής τομογραφίας είναι ο στόχος των ερευνητών. Το πιο σημαντικό είναι όμως η οργάνωση της θεραπευτικής διαδικασίας: «Πιθανώς, το πιο μεγάλο βήμα προς τα εμπρός που θα μπορέσουμε να κάνουμε, είναι στη διαχείριση του συστήματος φροντίδας και στη στρατηγική της θεραπείας» αναφέρει ο καθηγητής Άντριου Μάας, συντονιστής του προγράμματος Center-TBI.

Ο Μπαρτ πέρα από φάρμακα, δέχτηκε και ψυχολογική υποστήριξη, κατά τη διάρκεια της ανάρρωσής του. Θα συνεχίσει να βοηθά τους γιατρούς του πρότζεκτ Center-TBI, οι οποίοι θα ανακοινώσουν τα συμπεράσματά τους, τον Απρίλιο του 2020.

Κοινοποιήστε το άρθρο