Τελετές μνήμης πραγματοποιούνται στην πόλη Σλάβουτιτς όπου ζουν οι πρώην εργαζόμενοι του εργοστασίου
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Μαθητές ντυμμένοι ως εργάτες πυρηνικού εργοστασίου χτύπησαν την καμπάνα στην πόλη Σλάβουτιτς. Άλλοι άφησαν λουλούδια και άναψαν κεριά.
Το Σλάβουτιτς χτίστηκε μετά την εκκένωση της Πρίπιατ, της πόλης όπου έμεναν οι εργαζόμενοι στο πυρηνικό εργοστάσιο του Τσέρνομπιλ.
Τριάντα τρία χρόνια συμπληρώθηκαν από τον εφιάλτη του Τσέρνομπιλ.
Ήταν 26 Απριλίου του 1986 όταν εξερράγη ο αντιδραστήρας 4 του πυρηνικού εργοστασίου.
Η Αλιόνα Σεϊντέροβα, εργαζόμενη του εργοστασίου, θυμάται: «Έχουν περάσει τόσα χρόνια, αλλά θυμόμαστε ακόμα. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να έρθουν εδώ, γιατί το έζησαν όλο αυτό. Οι φίλοι μου είναι από το Πρίπιατ. Τα έζησαν όλα, την εκκένωση, την έκρηξη, τις διελυμένες οικογένειες. Δεν μπορούν να έρθουν εδώ. Είναι πολύ αληθινό γι' αυτούς».
Η Αναστασία Μουρντίνσκαγια, φοιτήτρια, σημειώνει: «Ο κόσμος ξεχνάει. Από τη μια πλευρά είναι καλό, γιατί είναι μια τραγωδία και δεν θα έπρεπε να αφήνει σημάδια στις ψυχές. Από την άλλη, όμως, είναι κακό, γιατί ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει την ιστορία».
Δεκάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν άμεσα, ωστόσο η διαρροή ραδιενέργειας θεωρείται υπεύθυνη για χιλιάδες άλλους θανάτους από καρκίνο στην ευρύτερη περιοχή, ακόμα και σε γειτονικές χώρες.
Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν.
Έπειτα από 33 χρόνια, το τοπίο καταστροφής παραμένει αναλλοίωτο στο χρόνο.