Το Euronews στη Λιβύη εν μέσω ανάφλεξης των συγκρούσεων

Το Euronews στη Λιβύη εν μέσω ανάφλεξης των συγκρούσεων
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Η δημοσιογράφος Ανελίζ Μπόρζες μας μεταφέρει το δράμα των μεταναστών και των προσφύγων που έχουν εγκλωβιστεί στη χώρα

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Στις 4 Απριλίου 2019, ο ο στρατάρχηςΧαλίφα Χάφταρ διέταξε τον αυτοανακηρυγμένο «Λιβυκό Εθνικό Στρατό» να πάρει την έλεγχο της Τρίπολης, πρωτεύουσας της Λιβύης.

Αποστολή του Χάφταρ ήταν «να καθαρίσει την περιοχή από τρομοκρατικές οργανώσεις».

Αλλά οι δυνάμεις που είναι πιστές στον Πρωθυπουργό Φαγιέζ αλ Σαράτζ της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας, η οποία έχει τη στήριξη του ΟΗΕ, ορκίστηκαν να καταστείλουν την «απόπειρα πραξικοπήματος».

Μέσα σε έναν μήνα, πάνω από 400 άνθρωποι σκοτώθηκαν, 50.000 εκτοπίστηκαν και η Λιβύη βούλιαξε κι άλλο στο χάος, από το οποίο σχεδόν όλοι προσπαθούν να γλιτώσουν.

Κάποτε ένα από τα πιο εύπορα κράτη της Αφρικής, η χώρα έχει βυθιστεί στο χάος από τότε που η αστική εξέγερση με τη στήριξη του ΝΑΤΟ έφερε τέλος στην ηγεσία του Μουαμάρ Καντάφι.

Τόσο πολύ που κάποιοι εδώ θυμούνται την εποχή που ο Καντάφι κυβερνούσε τη Λιβύη με σιδηρά πυγμή, όπως ο Γουαντάχ Αλκίς που πολεμούσε κάποτε στο πλευρό των ανταρτών. Ο Γουαντάχ δήλωσε στην κάμερα του Euronews: «Δεν επαινώ τον Μουαμάρ Καντάφι. Ο Μουαμάρ Καντάφι ήταν ένας δικτάτορας και δεν έκανε τίποτα καλό για τη χώρα επί σχεδόν τέσσερις δεκαετίες. Άλλα το να έχει τον έλεγχο ένας άνδρας, είναι πολύ καλύτερο απ’ όλο αυτό».

Πριν από 8 χρόνια, ο Γουαντάχ ήταν μόνο 22 ετών. Πήρε μέρος στην εξέγερση γιατί ήθελε αλλαγή, όπως λέει: «Ένιωθα γεμάτος ελπίδα... Κάθε φορά που είμαι εδώ, πίνω μια μπύρα στο δρόμο, κάθε φορά που ακούω πυρά, νιώθω την καρδιά μου να φτερουγίζει. Εννοώ μια χώρα χωρίς τον Καντάφι, χωρίς δικτατορία, χωρίς όλα αυτά...Αλλά ήταν μια κοροϊδία. Όλοι ξεγελαστήκαμε. Αυτή είναι η γνώμη μου. Μετά το 2014, όλα αυτά κατέρρευσαν. Όλη αυτή η ελπίδα, όλη αυτή η αισιοδοξία, όλα εξαφανίστηκαν κατά τη γνώμη μου. Υπάρχει μόνο πόλεμος και συγκρούσεις. Υπάρχουν μόνο παιδιά που πονάνε, παιδιά που κλαίνε. Είναι κακό, πολύ κακό».

Η κατάσταση χειροτερεύει, από τότε που ένα νέο κύμα βίας έφτασε στα περίχωρα της πρωτεύουσας της Λιβύης.

Δύο πλευρές και πολλαπλοί παίχτες σε μια φιλονικία για την εξουσία που έχει φέρει μόνο θάνατο, καταστροφή και απελπισία που χαρακτηρίζουν μια ολόκληρη γενιά της Λιβύης, η οποία, όπως και ο Γουαντάχ, είναι τώρα εκτός εργασίας και δεν έχει όραμα.

Δε συμμετέχει πια στις μάχες και ξοδεύει τον χρόνο του όσο καλύτερα μπορεί. Από τότε που ξεκίνησε πάλι ο πόλεμος, είναι εθελοντής σε ένα καταφύγιο όπου καταφεύγουν αιτούντες άσυλο, οι οποίοι έχουν διαφύγει από ένα κέντρο κράτησης.

Η πλειονότητα ήρθε στη Λιβύη για να προσπαθήσει να πάει κάπου αλλού και τώρα εγκλωβίστηκε. Όπως ο Γουαντάχ.

«Δε φιλοδοξώ να πάω σε μια συγκεκριμένη χώρα. Θα πήγαινα σε όποια χώρα με δεχόταν. Σε μια ασφαλή χώρα όπου τα παιδιά μου θα μπορούν να έχουν μόρφωση. Όπου θα μπορώ να μιλώ ελεύθερα και να εκφράζομαι», τονίζει ο ίδιος.

Ο Μουνίρ, η σύζυγός του και τα τρία παιδιά τους δεν μπορούν να θυμηθούν πόσο καιρό τους πήρε για να πάνε από την Ερυθραία στη Λιβύη. Όταν ήρθαν εδώ, τους έθεσαν σε κράτηση. Και ήρθαν αντιμέτωποι με τον πόλεμο, τον τρίτο από τότε που εκδιώχθηκε ο Καντάφι το 2011.

Ένα ερασιτεχνικό βίντεο δείχνει τη λιβυκή πολιτοφυλακή που πιστεύεται ότι συμμετείχε στην επίθεση του Χαλίφα Χάφταρ στην Τρίπολη, να επιτίθεται σε κέντρο κράτησης όπου κρατούνταν μετανάστες και πρόσφυγες.

Ανελίζ Μπόρζες: «Αυτός είσαι εσύ;»

Ο Μουνίρ ήταν εκεί. Τα είδε όλα και τα διηγήθηκε στο Euronews:

Μουνίρ:«Άνθρωποι με όπλα ήρθαν και άρχισαν να μας παίρνουν τα κινητά και τα χρήματά μας. Χωριστήκαμε σε 3 ομάδες. 18 ή 20 άτομα δέχθηκαν σφαίρες. Ο κόσμος άρχισε να ουρλιάζει. Πήραν τα αυτόματα όπλα τους κι απλά άρχισαν να ρίχνουν παντού σφαίρες».

Επτά άτομα λέγεται ότι σκοτώθηκαν εκείνη την ημέρα. Δεκάδες τραυματίστηκαν.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Η Λιβύη δεν έχει υπογράψει τη Σύμβαση του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων. Η χώρα δεν έχει κανένα σύστημα ασύλου. Και με βάσει μια συμφωνία που υπογράφηκε το 2017 με την Ευρωπαϊκή Ένωση, όσοι εισέρχονται παράνομα στη Λιβύη ή πιάνονται επιχειρώντας να διασχίσουν τη Μεσόγειο, τίθενται υπό κράτηση. Όλοι, συμπεριλαμβανομένων των εγκύων γυναικών και των παιδιών.

Περίπου 6.000 άνθρωποι στα 26 κέντρα κράτησης της χώρας, περιμένουν τώρα τον εκούσιο επαναπατρισμό ή την απέλασή τους.

Σύμφωνα με τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, σε αυτούς τους χώρους γίνονται παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που περιλαμβάνουν την καταναγκαστική εργασία, τα βασανιστήρια, ακόμη και τη σεξουαλική κακοποίηση.

Στα κέντρα κράτησης, επικρατεί συνωστισμός. Πάνω από 850 άτομα κοιμούνται στο πάτωμα σε κοινόχρηστα υπόστεγα. Αλλά τουλάχιστον οι άνδρες είναι χωρισμένοι από τις γυναίκες και τα παιδιά έχουν ένα χώρο για να παίξουν

Ο φύλακας του κέντρου επισημαίνει: «Αντιμετωπίζουμε αρκετές προκλήσεις. Για παράδειγμα, δεν υπάρχουν βόθροι...κουβέρτες...αυτές είναι κάποιες από τις βασικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε. Οι ΜΚΟ υπόσχονται πολλά πράγματα, αλλά τα προβλήματα παραμένουν κι έτσι οι μετανάστες χάνουν την υπομονή τους. Λένε, «θέλουμε αυτό τώρα, μας το υποσχεθήκατε».

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Η κράτηση επ’ αόριστον ή η φυλάκιση ενός ατόμου χωρίς δίκη συνιστούν παραβίαση των νόμων περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Υπάρχουν τουλάχιστον άλλα 4 κέντρα στην Τρίπολη και γύρω απ’ αυτήν και από τις 4 Απριλίου έχουν εκτεθεί επανειλημμένα στην κλιμάκωση των μαχών.

Ανθρωπιστικές οργανώσεις κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Η κατάσταση, λένε, είναι φρικτή.

Ο Σαμ Τέρνετ, επικεφαλής της αποστολής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στη Λιβυή, εξηγεί: «Τα κέντρα κράτησης δεν χτίστηκαν για να φιλοξενούν ανθρώπους. Είναι συχνά αποθήκες που χρησιμοποιούνται τώρα για την αποθήκευση ανθρώπων αντί για την αποθήκευση αγαθών. Μερικές φορές αποκαλούμε τα κελιά υπόστεγα, επειδή είναι μεγάλα, μακριά, ανοιχτά δωμάτια, όπου εκατοντάδες άνθρωποι είναι συνωστισμένοι και κλειδωμένοι μέσα. Οι άνθρωποι κοιμούνται σε τσιμεντένια δάπεδα, μερικές φορές σε ένα πολύ λεπτό στρώμα και με πολύ μικρή πρόσβαση στον έξω κόσμο.

Όσοι κρατούνται είναι απολύτως παγιδευμένοι. Συχνά είναι κλειδωμένοι στα κελιά τους και δεν μπορούν να φύγουν. Αρκετά κέντρα κράτησης έχουν βρεθεί στην πρώτη γραμμή κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, με τις μάχες να διεξάγεται έξω. Άλλοι που βρίσκονται πιο μακριά από την πρώτη γραμμή, βλέπουν επίσης τον αντίκτυπο της σύγκρουσης, καθώς γίνονται βομβαρδισμοί και αεροπορικές επιδρομές σε συνοικίες. Συνεπώς πιστεύουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονται σε ακόμη υψηλότερο επίπεδο κινδύνου, επειδή δεν μπορούν να φύγουν, δεν μπορούν να διαφύγουν από αυτές τις περιοχές για να αναζητήσουν ασφάλεια αλλού».

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Τα κέντρα κράτησης μεταναστών της Λιβύης ελέγχονται από το Τμήμα για την Καταπολέμηση της Παράνομης Μετανάστευσης που εξουσιοδοτείται από το Υπουργείο Εσωτερικών.

Το Euronews εξασφάλισε μια συνάντηση με τον Φατίχ Μπασάγκα, που θεωρείται ο άνδρας που «κάνει κουμάντο» στη Λιβύη σήμερα και τον ρώτησε γιατί η κατάσταση είναι τόσο άσχημη.

Φατίχ Μπασάγκα, υπουργός Εσωτερικών Λιβύης:«Κάποτε περιέγραψα την Λιβύη σαν έναν άρρωστο γιατρό που καλείται να θεραπεύσει ασθενείς. Η Λιβύη έχει εσωτερικά προβλήματα. Από τότε που κατέρρευσε το κράτος, η Λιβύη δεν είναι σε θέση να προσφέρει επαρκείς υπηρεσίες ούτε καν στους πολίτες της. Και η ΕΕ απαιτεί η Λιβύη να προστατεύσει τις ακτές, να πολεμήσει τη διακίνηση ανθρώπων, να ενδιαφερθεί και να πληρώσει για τους παράνομους μετανάστες με βάσει τα διεθνή πρότυπα. Η Λιβύη έχει πολλά ακόμα προβλήματα, προβλήματα υπηρεσιών, προβλήματα ασφάλειας, προβλήματα με την τρομοκρατία, οικονομικά προβλήματα..»

Η Λιβύη έχει επίσης πρόβλημα με τις πολιτοφυλακές, μια πληθώρα ομάδων που μάχονται για τα εδάφη και την εξουσία.

Κάποιοι χρησιμοποιώντας τα όπλα που συγκέντρωσαν στα χρόνια ανομίας, ασχολούνται πλέον με άλλες πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις, όπως η διακίνηση ανθρώπων.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Η Φάτμα βίωσε το πρόβλημα από πρώτο χέρι. Ολόκληρη η οικογένειά της αιχμαλωτίστηκε για αρκετές εβδομάδες.

Η Φάτμα, αιτούσα άσυλο από την Ερυθραία, περιγράφει: «Συνήθιζαν να με χτυπούν. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα γι’ αυτό. Δεν μας έδιναν καθόλου φαγητό για αρκετές ημέρες. Συνεπώς έπρεπε να θηλάζω τα παιδιά μου».

Ο άνδρας της Φάτμσ αγνοείται ακόμα. Δραπέτευσε με τις 3 κόρες της και τουλάχιστον για τώρα μένει σε ένα  σχολείο που έχει μετατραπεί σε καταφύγιο στο κέντρο της Τρίπολης.

Το να πεθάνει κανείς στη Λιβύη δεν είναι τόσο δύσκολο.

Και για πολλούς εδώ, οι δυτικές δυνάμεις έχουν τεράστιο μέρος της ευθύνης.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ο Μοχάμεντ Χαλίλ Ίσα, διοικητής της ταξιαρχίας Γιατρίμπ στη Λιβύη, τονίζει: «Η Γαλλία, δεν εννοώ τους Γάλλους, εννοώ τον Μακρόν, είναι εκείνος που στήριξε τον Χάφταρ. Για όποιον πεθαίνει εδώ, υπεύθυνος είναι ο Μακρόν. Αυτές οι 3 αραβικές χώρες, η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία και τα Εμιράτα, υποστηρίζουν τον Χάφταρ, αλλά ο Μακρόν είναι ο μεγαλύτερος διάβολος απ’ όλους αυτούς. Ο Μακρόν ήταν ένας από εκείνους που στήριξε πολιτικά τον Χάφταρ. Του έδωσε ακόμα και στρατιωτική στήριξη».

Μας προσκάλεσαν -κοντά στην πρώτη γραμμή- για το Ιφτάρ, το γεύμα με το οποίο οι Μουσουλμάνοι διακόπτουν τη νηστεία τους στη διάρκεια του ιερού μήνα του Ραμαζανίου. Ο διοικητής Μοχάμεντ Χαλίλ Ίσα και τα στρατεύματά του από την Μισράτα μας φιλοξένησαν, περιγράφει η Ανελίζ Μπόρζες.

Οι 235 πολιτοφυλακές της Ταξιαρχίας της Μισράτα είναι κάποιες από τις πιο ισχυρές δυνάμεις στη Λιβύη. Αυτοί είναι οι άνδρες που είναι υπεύθυνοι για τη νίκη στο πεδίο της Σύρτης, γνωστή ως το τελευταίο προπύργιο του ΙΚΙΛ στη χώρα.

Ο διοικητής Ίσα ήθελε να καταλάβουμε την ειρωνεία πίσω από το γεγονός ότι εκείνοι που έδιωξαν την τρομοκρατική οργάνωση από τη χώρα το 2016, αποκαλούνται τώρα τρομοκράτες.

«Εκείνοι που τάσσονται με τον Χάφταρ τώρα, δεν πολέμησαν κατά της τρομοκρατίας. Εμείς πολεμήσαμε. Κάναμε θυσίες. Αυτός ήταν ένας πραγματικός πόλεμος, στον οποίο συμμετείχαμε για 7 ή 8 μήνες, με αποτέλεσμα πάνω από 700 άνθρωποι να γίνουν μάρτυρες και 18 χιλιάδες να τραυματιστούν... Χάφταρ, λες ότι μάχεσαι εναντίον της τρομοκρατίας στην Τρίπολη -κι ότι αυτοί είναι τρομοκράτες;! Αυτοί οι άνδρες πολέμησαν την τρομοκρατία!», είπε ο διοικητής.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Αυτοί οι άνδρες λένε ότι υπερασπίζονται τη χώρα τους και το μέλλον της. Πιστεύουν ότι πραγματικός στόχος του Χάφταρ είναι να εκμεταλλευτεί τη στρατιωτική δύναμη και να γίνει ο ντε φάκτο ηγέτης της Λιβύης, καταστρέφοντας τελικά το όραμα της χώρας για δημοκρατία, την ώρα που κάποιοι μάχονται για σταθερότητα με πυροβόλα.

Άλλοι λένε ότι ελπίζουν ακόμα να τη χτίσουν μέσω της πολιτικής.

Μετά την εικονική απόσχιση μεταξύ ανατολής και δύσης, δημιουργήθηκε στην Τρίπολη ένα νέο κοινοβούλιο.

Αποτελείται από αυτοδιορισμένα μέλη που δήλωσαν ότι η θητεία της άλλης διοίκησης (Τομπρούκ) έληξε.

Συναντιούνται σε ένα ερειπωμένο κέντρο συνεδρίων που αντικατοπτρίζει με ακρίβεια την σημερινή κατάσταση των λιβυκών θεσμών: όπου οι τρύπες από σφαίρες είναι μέρος του τοπίου, όπου οι τουαλέτες δεν έχουν τρεχούμενο νερό και όπου δεν μπορείς να βασιστείς στην ηλεκτρική ενέργεια.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, το Euronews ρώτησε τον Χαμούντα Σιάλα, εκπρόσωπο του Κοινοβουλίου της Λιβύης, για την πρόταση της Ευρώπης η Λιβύη να κάνει εκλογές.

Ο Χαμούντα Σιάλα απάντησε: «Δεν είμαστε ειδικοί, δεν έχουμε αυτήν την ιστορική εμπειρία στη δημοκρατία. Και στη δημοκρατία πιστεύω ότι πρέπει να αποδέχεσαι τα αποτελέσματα: αν δεν είσαι στην εξουσία, είσαι στην αντιπολίτευση... δεν έχουμε αυτήν την ορολογία ή αυτές τις αντιλήψεις. Όταν έγιναν συνομιλίες για εκλογές πέρυσι στο Παρίσι, σοκαρίστηκα. Γνώριζα ότι αυτό δεν θα ήταν εύκολη υπόθεση».

Και συνέχισε, λέγοντας: «Έχουμε δύο σενάρια: με τον Χάφταρ στο προσκήνιο, προσωπικά δεν βλέπω καμία πολιτική πρόοδο. Αλλά αν φύγει από το προσκήνιο, μπορεί να έχουμε μια πολιτική διαδικασία που θα καταλήξει σε εκλογές εντός 18 ή 24 μηνών».

Καθώς η πίστη σε μια πολιτική λύση για τη Λιβύη κρέμεται από μια κλωστή, η πίστη σε κάτι μεγαλύτερο είναι αυτό που κρατάει ορισμένους εδώ αισιόδοξους και ζωντανούς.

Το να επιστρέψουν πίσω δεν είναι επιλογή και γι΄αυτό ο Ντάνιελ που έχει ήδη επιχειρήσει να διασχίσει τη Μεσόγειο τρεις φορές, μπορεί να προσπαθήσει πάλι.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ντανιέλ Μικέλ, αιτών άσυλο από την Ερυθραία:«Θα προσπαθούσα πάλι γιατί η ζωή στη Λιβύη είναι πολύ δύσκολη. Πολύ δύσκολη. Αν είχα δύο επιλογές, να πεθάνω στη θάλασσα ή να ζήσω στη Λιβύη, θα επέλεγα να πεθάνω στη θάλασσα. Το εννοώ».

Για χιλιάδες ανθρώπους, η Λιβύη είναι είναι ένα πέρασμα, ένα σημείο διέλευσης, ένας τρόπος να φτάσουν σε ένα νέο μέρος.

Αλλά πολλές φορές η Λιβύη γίνεται το τέλος του δρόμου.

Τα τελευταία πέντε χρόνια, σχεδόν 20 χιλιάδες άνθρωποι εξαφανίστηκαν, στην προσπάθειά τους να διασχίσουν τη Μεσόγειο.

Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης, πάνω από 8 χιλιάδες απ’ αυτούς επιβεβαιώθηκε ότι πέθαναν.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ένα μακελειό για το οποίο πολλοί κατηγορούν την Ευρώπη.

Η ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική έχει δει μεγάλο μέρος της ευθύνης για τον έλεγχο των συνόρων των χωρών της ΕΕ να μετατοπίζεται στη... Λιβύη.

Η ακτοφυλακή της Λιβύης έλαβε εκπαίδευση, χρήματα και εξοπλισμό από την ΕΕ, με αντάλλαγμα να κάνει περιπολίες στη Μεσόγειο θάλασσα.

Ο αντιστράτηγος Αγιούμπ Κασίμ, εκπρόσωπος του ναυτικού της Λιβύης, τονίζει: «Δυστυχώς, η Ευρωπαϊκή Ένωση ενδιαφέρεται μόνο για την παράνομη μετανάστευση και αυτή η προσέγγιση είναι λανθασμένη και μονόπλευρη. Πιστεύουμε ότι το καθήκον μας είναι πολύ μεγαλύτερο: να προστατεύσουμε την κυριαρχία της Λιβύης, την παράνομη μετανάστευση αλλά και να δώσουμε μάχη ενάντια σε άλλες παράνομες πράξεις. Όταν μαχόμαστε ενάντια στην παράνομη μετανάστευση, δεν ακολουθούμε τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Το κάνουμε με βάσει την προσέγγιση της Λιβύης, η οποία είναι πιο αποτελεσματική ώστε να εγγυηθεί την περιφερειακή ειρήνη και ασφάλεια».

Σε ό,τι αφορά την ενίοτε αμφισβητούμενη προσέγγισή τους όταν αναχαιτίζουν άτομα στη θάλασσα -η Λιβύη έχει κατηγορηθεί ότι εγκαταλείπει μετανάστες και πρόσφυγες και ότι απειλεί άλλους με όπλα- ο υπολοχαγός Αγιούμπ Κασίμ λέει ότι η Λιβύη προσπαθεί να στείλει στους μετανάστες ένα μήνυμα.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ο αντιστράτηγος Κασίμ προσθέτει: «Δεν πολεμάμε τους μετανάστες. Πολεμάμε την «κουλτούρα» της μετανάστευσης. Δε θέλουμε οι μετανάστες να νομίζουν ότι η Λιβύη είναι ανοιχτή ώστε να έρχονται και να φεύγουν όποτε θέλουν».

Η ΕΕ έχει δαπανήσει, σύμφωνα με πληροφορίες, 200 εκατομμύρια ευρώ σε ένα σχέδιο με στόχο να σταματήσει τη μετανάστευση από τη Λιβύη, συμπεριλαμβανομένων 32 εκατομμυρίων Ευρώ για την επέκταση ενός προγράμματος κατάρτισης για την ακτοφυλακή της Λιβύης.

Η Λιβύη λέει ότι με αυτά τα λεφτά μπόρεσε να αγοράσει μόνο έξι παλιά ιταλικά σκάφη.

Από τότε που ξεκίνησε και πάλι η σύγκρουση, μια αύξηση στις αναχωρήσεις είχε ως αποτέλεσμα περισσότεροι από εκατό μετανάστες και πρόσφυγες να πνιγούν. Σχεδόν 900 (871) αναχαιτίστηκαν στη θάλασσα και επέστρεψαν στη Λιβύη (από τις 6 Ιουνίου).

Για να βρεθούν κοντά στους χιλιάδες που είναι παγιδευμένοι σε ένα μέρος απ’ όπου δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ανελίζ Μπόρζες: «Θα σκεφτόσουν ποτέ να κάνεις ό,τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι; Να μπεις σε ένα πλοίο και να φύγεις;»

Γουαντάχ Αλκίς, πρώην μαχητής: _«Όλη την ώρα. Όλη την ώρα. Σκέφτομαι τι θα γινόταν αν πήγαινα εκεί; τι θα έκανα; τι δουλειά θα μπορούσα να κάνω; Σχεδόν το έκανα μια φορά πριν από τρία χρόνια. Σχεδόν το έκανα».
_

Ανελίζ Μπόρζες: «Γιατί; Τι σκεφτόσουν;»

Γουαντάχ Αλκίς:«Ένιωθα ασφυξία. Ο κόσμος γινόταν ολοένα και πιο μικρός. Ήμουν κλεισμένος ανάμεσα σε τοίχους. Έχουν περάσει σχεδόν 10 χρόνια και δεν έχω προχωρήσει καθόλου. Δεν έχω κάνει τίποτα στη ζωή μου. Είμαι 30 ετών τώρα. Δεν έχω σπίτι, δεν έχω δουλειά, δεν ξέρω τι μου επιφυλάσσει το μέλλον».

**Ανελίζ Μπόρζες: «**Νιώθεις ότι η Λιβύη είναι ένα μέρος που μπορεί να σου προσφέρει ένα μέλλον;»

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Γουαντάχ Αλκίς:«Εάν η Λιβύη είχε μια καλή διοίκηση, ναι, θα μπορούσε να προσφέρει σε όλους ένα καλύτερο μέλλον. Ακόμα και οι πρόσφυγες θα μπορούσαν να έχουν ένα καλύτερο μέλλον εδώ στη Λιβύη. Αλλά την έχουν αφήσει όπως είναι τώρα. Δεν υπάρχει μέλλον για κανέναν».

Το Euronews ζήτησε μια συνέντευξη με τον στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ, καθώς και άδεια πρόσβασης στις δυνάμεις που υποστήριξαν την επίθεσή του. Δεν έλαβε καμία απάντηση.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

ΟΗΕ: Συστάσεις στην Τουρκία για τήρηση του εμπάργκο οπλων στη Λιβύη

Λιβύη: Έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου στη Βεγγάζη

Λιβύη: Οι δυνάμεις του Χαφτάρ συνέλαβαν έξι Τούρκους