Καθοριστική η συμβολή των μεταναστριών στη μάχη κατά του COVID-19 και για την εκπαίδευση των κοριτσιών
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤην κρίσιμη συμβολή των μεταναστριών στην μάχη κατά της πανδημίας του COVID-19 τιμά σήμερα, ημέρα της γυναίκας, ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΔΟΜ).
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο ΔΟΜ, «οι μετανάστριες είναι και συνεχίζουν να είναι εργαζόμενες πρώτης γραμμής, υποστηρίζοντας την κοινωνία ως προσωπικό υγειονομικής περίθαλψης, επιστήμονες, καθηγήτριες και μέσω άλλων σημαντικών υπηρεσιών. Οι γυναίκες είναι αυτές που διατηρούν τις οικογένειες και τις κοινωνίες ενωμένες, όσο τα δίκτυο κοινωνικής ασφάλειας βρίσκεται υπό απειλή διάλυσης.»
Fatima: Δε θα συμβεί στην κόρη μου ότι έγινε σε εμένα
Η Fatima H. είναι μία μητέρα 29 ετών, με τρία παιδία. Γεννήθηκε στο Πακιστάν, επίσης από Αφγανούς γονείς. Μένει κι εκείνη σε δομή φιλοξενίας στην Ελλάδα, μαζί με τον 9χρονο γιο της. Ενώ η κόρη της, 15, και ο δεύτερος γιος της, 12, διαμένουν σε ξενώνες στη Γερμανία. Η Fatima πιστεύει ότι «οι γυναίκες είναι οι ηγέτες του δικού τους κόσμου» και βλέπει τον εαυτό της ως ηγέτη καθώς είναι σε θέση να «καθοδηγήσει την οικογένειά της και να βοηθήσει τα παιδιά της να δημιουργήσουν τις δικές τους ιστορίες επιτυχίας».
Όταν ήταν 13 χρόνων, η οικογένειά της, της ανακοίνωσε ότι έπρεπε να εγκαταλείψει το σχολείο για να παντρευτεί. Αν και δεν μπορούσε να το αποτρέψει τότε, ήξερε ότι μπορούσε να αποτρέψει να συμβεί το ίδιο πράγμα στην κόρη της.
«Ο σύζυγός μου και οι οικογένειές μας σκέφτηκαν ότι ήταν καιρός να παντρευτεί και εκείνη. Δεν μπορούσα να αφήσω αυτό το πράγμα να συμβεί ξανά. Αυτή τη φορά κατάφερα να κάνω κάτι γι’ αυτό. Αποφάσισα να μετακινηθώ στην Ευρώπη με τα παιδιά μου. Αν και ήξερα ότι επρόκειτο για έναν δύσκολο και πολύ επικίνδυνο δρόμο, και φυσικά δεν ήμουν σίγουρη ότι θα τα καταφέρναμε, έπρεπε να το κάνω. Όχι για μένα, αλλά γι’ αυτούς».
Άρχισε να παρακολουθεί διαδικτυακά μαθήματα, να διαβάζει βιβλία και να συμμετέχει στις εκπαιδευτικές δραστηριότητες που γίνονται στη δομή φιλοξενίας. Τώρα έχει ένα πτυχίο Αγγλικών και, χάρη στην ενθάρρυνση του προσωπικού του ΔΟΜ, εργάζεται ως μεταφράστρια στη δομή.
«Είμαι πλέον σε θέση να δώσω συμβουλές και ιδέες σε άλλες γυναίκες για το πώς να συμπεριφέρονται κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, διασφαλίζοντας ότι τα παιδιά μας ακολουθούν τα μαθήματά τους και ψυχαγωγούνται στο σπίτι».
Η Fatima δεν έχει δει την κόρη της ή το γιο της εδώ και πολύ καιρό και ενώ ο χωρισμός έγινε ακόμα πιο δύσκολος εν μέσω της COVID-19, αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία για εκείνη είναι να «ζήσουν ασφαλείς και να είναι ελεύθεροι να επιλέξουν το δικό τους μονοπάτι στη ζωή».
Zahra και Sakineh: Έφτιαξαν τις δικές τους τάξεις
Η Zahra M. και η Sakineh R., δύο γυναίκες γεννημένες και μεγαλωμένες στο Ιράν από Αφγανούς γονείς, σήμερα ζουν σε δομή φιλοξενίας στην Ελλάδα. Αποφάσισαν να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους όταν οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες στη δομή σταμάτησαν λόγω της πανδημίας. Η Sakineh λέει: «στην αρχή μείναμε στο σπίτι, δεν ξέραμε τι να περιμένουμε. Ακολουθήσαμε όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα, αλλά όσο ο καιρός περνούσε, αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε ένα εκπαιδευτικό και ψυχαγωγικό περιβάλλον για τα παιδιά μας. Εγώ διδάσκω Αγγλικά για αρχάριους εθελοντικά. Νιώθω χαρούμενη και περήφανη, καθώς κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου ήμουν ικανή να στηριχτώ στις δικές μου δυνάμεις και να συμβάλω στην κοινότητά μου»
Με την υποστήριξη του ΔΟΜ, η Zahra και η Sakineh δημιούργησαν τις δικές τους τάξεις μαθημάτων μαζί με ακόμα 30 άτομα που ζουν στη δομή, διδάσκοντας Αγγλικά, Φαρσί, μαθηματικά και χειροτεχνίες, ακολουθώντας αυστηρά το πρωτόκολλο υγείας για τον COVID-19.
«Κανείς δεν έχει χάσει κανένα από τα μαθήματά μας. Νιώθουμε ευτυχισμένοι και ικανοποιημένοι που συνεισφέρουμε στην κοινότητά μας. Η έλλειψη εκπαίδευσης ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους αποφασίσαμε να αφήσουμε το Ιράν. Δεν θέλαμε το ίδιο πράγμα να μας συμβεί κι εδώ», λέει η Zahra.
Βλέπει τον εαυτό της ως ηγέτη που θα ήθελε να «υπηρετήσει την κοινότητά του και να είναι στο πλευρό της στις πιο δύσκολες καταστάσεις» και πιστεύει ότι οι γυναίκες ηγέτες πρέπει να είναι «σίγουρες και να εργάζονται με θάρρος και υπομονή για να επιτύχουν το καλύτερο για την κοινωνία».
Η Zahra και η Sakineh πιστεύουν ότι η μετανάστευση τούς έδωσε την ευκαιρία να ανακαλύψουν τις δυνατότητές τους και τους «άνοιξε έναν καινούργιο κόσμο ευκαιριών» και είναι αποφασισμένες να μην αφήσουν την COVID-19 να μπει εμπόδιο στην εκπαίδευση κανενός στη δομή φιλοξενίας.
Η Zahra και η Sakineh είναι μόνο δύο από τις πολλές γυναίκες σε όλο τον κόσμο που μεταναστεύουν για καλύτερες ευκαιρίες στον τομέα της εκπαίδευσης.