Απονομή δικαιοσύνης ζητούν οι συγγενείς των Ισραηλινών αθλητών
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΠενήντα χρόνια συμπληρώνονται από την λεγόμενη σφαγή του Μονάχου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972 όταν μέλη της Ισραηλινής αποστολής έπεσαν θύματα απαγωγής από την παλαιστινιακή τρομοκρατική οργάνωση Μαύρος Σεπτέμβρης. Η απαγωγή έληξε με την αποτυχημένη επέμβαση της γερμανικής αστυνομίας κατά την οποία σκοτώθηκαν 9 αθλητές, ένας αστυνομικός και 5 από τους απαγωγείς. Μαζί με τους δύο αθλητές που είχαν δολοφονηθεί νωρίτερα ο τελικός απολογισμός έφτασε τους 17 νεκρούς.
Ο Γκάμπορ Μπεντς, τεχνικός τηλεόρασης ήταν εκεί και μιλάει για το πιο δραματικό καλοκαίρι της ζωής του.
«Το στούντιο μας ήταν σχεδόν απέναντι από το κτίριο που συνέβη το περιστατικό. Αμέσως τοποθετήσαμε κάμερα στην ταράτσα και καταγράφαμε συνεχώς τα όσα συνέβαιναν στο μπαλκόνι στο οποίο έβγαινε ο μασκοφόρος ο τρομοκράτης. Κάποιος συνειδητοποίησε ότι αυτό που βλέπαμε τροφοδοτήθηκε στη διανομή της καλωδιακής τηλεόρασης του Ολυμπιακού Πάρκου. Οι τρομοκράτες έβλεπαν τους εαυτούς τους και γνώρισαν ακριβώς τα όσα ήξεραν για αυτούς».
Η προσπάθεια απελευθέρωσης των ομήρων έληξε με τον πλέον τραγικό τρόπο. Η αστυνομία δεν είχε προετοιμαστεί για μια τέτοια αντιτρομοκρατική επιχείρηση. Οι αγώνες σταμάτησαν για λίγο και μετά συνεχίστηκαν.
«Φυσικά όλη αυτή η χαρούμενη ατμόσφαιρα σταμάτησε απότομα. Όμως οι αθλητές που είναι επικεντρωμένοι σε αυτό που κάνουν συνέχισαν να αγωνίζονται. Και η τηλεόραση συνέχισε να μεταδίδει. Όλα έπρεπε να σταλούν» δήλωσε ο Γκάμπορ Μπεντς.
Οι συγγενείς των θυμάτων επί δεκαετίες έδιναν μάχες για τη μνήμη των δικών τους ανθρώπων και ζητούν την επίρριψη ευθυνών στους Γερμανούς και τις ανεπαρκείς αποζημιώσεις. Αρχικά είχαν αρνηθεί να συμμετάσχουν στη φετινή τελετή μνήμης. Μόλις μερικές ημέρες πριν την 50η επέτειο επετεύχθη συμφωνία ανάμεσα στην γερμανική κυβέρνηση και τους εκπροσώπους των οικογενειών για αποζημιώσεις της τάξης των 28 εκατομμυρίων ευρώ. Πολλοί πιστεύουν ότι η συμφωνία έγινε για να ανοίξει ο δρόμος για τη συμμετοχή των συγγενών στην τελετή μνήμης.