Aναγκάστηκε να παραιτηθεί από μέλος του μη αγωνιστικού επιτελείου της Εθνικής Ιταλίας τον περασμένο μήνα, λέγοντας ότι έπρεπε να επικεντρωθεί στη μάχη για να ξεπεράσει μια νέα φάση της ασθένειάς του
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΟ παλαίμαχος άσος του ιταλικού ποδοσφαίρου Τζιανλούκα Βιάλι πέθανε από καρκίνο σε ηλικία 58 ετών.
Ο Βιάλι, ο οποίος είχε μια τεράστια καριέρα με τη φανέλα της Σαμπντόρια, της Γιουβέντους, της Τσέλσι και μέτρησε 59 συμμετοχές με την Εθνική Ιταλίας, διαγνώστηκε για πρώτη φορά με καρκίνο στο πάγκρεας το 2017.
«Ξέρω ότι πιθανότατα δεν θα πεθάνω σε μεγάλη ηλικία, ελπίζω να ζήσω όσο το δυνατόν περισσότερο, αλλά νιώθω πιο εύθραυστος από ποτέ», είχε πει ο Βιάλι σε ένα ντοκιμαντέρ του Netflix που προβλήθηκε τον Μάρτιο του 2022.
Είχε περιγράψει τον καρκίνο ως «έναν σύντροφο ταξιδιού» που ήλπιζε ότι θα τον άφηνε τελικά στην ησυχία του, αφού πρώτα δοκίμαζε τις αντοχές του. «Η ασθένεια μπορεί να διδάξει πολλά για το ποιος είσαι και μπορεί να σε ωθήσει να προχωρήσεις πέρα από τον επιφανειακό τρόπο με τον οποίο ζούμε».
Ωστόσο, ο παλαίμαχος επιθετικός αναγκάστηκε να παραιτηθεί από μέλος του μη αγωνιστικού επιτελείου της Εθνικής Ιταλίας τον περασμένο μήνα, λέγοντας ότι έπρεπε να επικεντρωθεί στη μάχη για να ξεπεράσει μια νέα φάση της ασθένειάς του.
Δουλεύοντας με την Εθνική, ο Βιάλι είχε την ευκαιρία να επανενωθεί με τον ομοσπονδιακό τεχνικό Ρομπέρτο Μαντίνι, έναν «ισόβιο» φίλο και συμπαίκτη του στη Σαμπντόρια, όπου ήταν γνωστοί ως «το δίδυμο των γκολ».
Ο Βιάλι και ο Μαντσίνι οδήγησαν τους Ιταλούς στο Euro 2020, σηκώνοντας το τρόπαιο στο Γουέμπλεϊ, εκεί όπου, 29 χρόνια νωρίτερα, η ομάδα της Σαμπντόρια είχε χάσει τον τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου από τη Μπαρτσελόνα.
Γιόρτασαν πέρυσι δακρυσμένοι και αγκαλιασμένοι, στην «πιο όμορφη από τις αγκαλιές που κάναμε ο ένας στον άλλον όταν του πέρναγα την μπάλα και σκόραρε γκολ», είχε δηλώσει ο Βιάλι σε τηλεοπτική συνέντευξη στο ιταλικό RAI τον Νοέμβριο.
Η επιτυχία με την Σαμπτόρια
Γιος ενός πλούσιου βιομήχανου, ο Βιάλι εμφανίστηκε για πρώτη φορά ως νεαρός ποδοσφαιριστής με την τοπική ομάδα της Κρεμονέζε στην τρίτη και δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας.
Μετακόμισε στη Σαμπντόρια το 1984 και βοήθησε τον σύλλογο να απολαύσει την πιο επιτυχημένη περίοδο στην ιστορία του, κατακτώντας τρεις φορές το Κύπελλο Ιταλίας. Ο Βιάλι σκόραρε δύο φορές καθώς η Σαμπντόρια κέρδισε την Άντερλεχτ με 2-0 το 1990 για να σηκώσει το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης.
Έπαιξε επίσης σημαντικό ρόλο όταν η Σαμπντόρια κατέκτησε τον τίτλο του πρωταθλήματος της Serie A το 1991 για πρώτη και μοναδική φορά, σημειώνοντας 19 γκολ.
Ο Βιάλι άφησε τον σύλλογο με έδρα τη Γένοβα το καλοκαίρι του 1992, μετακομίζοντας στη Γιουβέντους, όπου μετά από ένα νωθρό ξεκίνημα ανακάλυψε ξανά την έφεση του στο σκοράρισμα και βοήθησε την ομάδα του Τορίνο να κερδίσει το ιταλικό πρωτάθλημα το 1995 και το Champions League την επόμενη σεζόν.
Εντάχθηκε στην Τσέλσι με ελεύθερη μεταγραφή το 1996 και έγινε μάνατζερ παικτών δύο χρόνια αργότερα, όταν ο Ολλανδός Ρουντ Γκούλιτ απολύθηκε.
Υπό τον Βιάλι, η Τσέλσι κέρδισε το Λιγκ Καπ και το Κύπελλο Κυπελλούχων το 1998 και το Κύπελλο Αγγλίας δύο χρόνια αργότερα προτού απολυθεί κι αυτός.
Ο τελευταίος του προπονητικός ρόλος ήταν στην Γουότφορντ, στη δεύτερη κατηγορία της Αγγλίας το 2001-2002.
Αφού αποχώρησε από τη διοίκηση της ομάδας, ο Βιάλι συνίδρυσε την εταιρεία αθλητικών επενδύσεων Tifosy Capital.
Ο Βιάλι αφήνει πίσω τη γυναίκα και τις δύο κόρες του.