Έξι μήνες μετά τις εκλογές και την νίκη του ακροδεξιού PVV, η Ολλανδία ετοιμάζεται να αποκτήσει ξανά κυβέρνηση - Δεν θα είναι πρωθυπουργός ο Γκερτ Βίλντερς, ωστόσο το κόμμα του θα ηγηθεί του κυβερνητικού συνασπισμού.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΈξι μήνες μετά την πρωτιά του κόμματος του Γκερτ Βίλντερς στις βουλευτικές εκλογές, η Ολλανδία βρίσκεται ένα βήμα πριν αφ' ενός να συγκροτήσει τετρακομματικό κυβερνητικό συνασπισμό και αφ' ετέρου να προστεθεί στις ευρωπαϊκές χώρες που, λίγο πριν τις ευρωεκλογές, κάνει αισθητή στροφή προς την άκρα δεξιά.
Ο Βίλντερς έχει πει πως δεν περιμένει να είναι ο ίδιος πρωθυπουργός, διότι παραείναι ακραίος για τους κυβερνητικούς του εταίρους, ωστόσο το Κόμμα για την Ελευθερία θα ηγηθεί του συνασπισμού. «Ελπίζω να τα καταφέρουμε. Πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε. Δεν βλέπω να πηγαίνει κάτι λάθος», δήλωσε στη δημόσια τηλεόραση NOS ο Βίλντερς την Τετάρτη, μετά την συμφωνία των τεσσάρων κομμάτων για την χρηματοδότηση του κυβερνητικού σχήματος, ένα θέμα που αποτελούσε το σημαντικότερο πρόσκομμα στις συνομιλίες.
Μέχρι στιγμής δεν έχει καταστεί σαφές ποιος θα διαδεχθεί στον πρωθυπουργικό θώκο τον Μαρκ Ρούτε, το κόμμα του οποίου επίσης συμμετείχαν στις διαβουλεύσεις. «Πρόκειται για κρίσιμο ζήτημα. Αν θέλεις μια επιτυχημένη κυβέρνηση, χρειάζεσαι έναν πρωθυπουργό που να ενώνει», δήλωσε ο επικεφαλής του κεντρώου κόμματος Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο Πίτερ Όμτσιχτ.
Με ακροδεξιά και υπερσυντηρικά κόμματα να ηγούνται των κυβερνήσεων ή να συμμετέχουν σε αυτές σε έξι από τα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα κέρδη του συγκεκριμένου χώρου θεωρούνται σίγουρα στις ευρωεκλογές του Ιουνίου.
Το PVV του Γκερτ Βίλντερς έχει εκλέξει 37 από τα 150 μέλη της κάτω Βουλής στην Ολλανδία, ενώ τα τέσσερα κόμματα μαζί συγκεντρώνουν πλειοψηφία με 88 βουλευτές.
Έχοντας περάσει δύο δεκαετίες στην αντιπολίτευση, ο Βίλντερς φαινόταν να έχει κάποιες πιθανότητες να ανέλθει στη ηγεσία της κυβέρνησης μιας χώρας που επί μακρόν καμάρωνε για την ανεκτικότητα της κοινωνίας της. Ωστόσο, ο ακροδεξιός πολιτικός δέχθηκε να μην αναλάβει την πρωθυπουργία με αντάλλαγμα την προώθηση του μεγαλύτερου μέρους της ατζέντας του.