Η «Λάμπουσα» ναυπηγήθηκε στον Πειραιά το 1955 και για μισό αιώνα όργωνε τις κυπριακές θάλασσες, πριν γίνει ένα πλωτό μουσείο αλιευτικής παράδοσης - Ο δήμος της Λεμεσού οργάνωσε την συνολική επιδιόρθωσή της και πλέον το ιστορικό σκάφος είναι ξανά επισκέψιμο.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Πέρασαν σχεδόν εβδομήντα χρόνια από την ναυπήγηση της Λάμπουσας στο Πέραμα και είκοσι από το τελευταίο του επαγγελματικό ταξίδι. Η παραδοσιακή ψαρότρατα που κατασκευάστηκε από τον Δημήτρη Ζαχαρία το 1955 ονομαζόταν αρχικά «Ομόνοια» και το όνομα Λάμπουσα της δόθηκε περίπου δέκα χρόνια μετά, όταν νηολογήθηκε στην Αμμόχωστο και ο ιδιοκτήτης της την ξαναβάφτισε με το όνομα της γενέτειράς του.
Πρόκειται για ένα κειμήλιο, ένα ιστορικής σημασίας αλιευτικό σκάφος μήκους 25 μέτρων, χωρητικότητας 48 τόνων και ταχύτητας 10 κόμβων. Μια ζωντανή ανάμνηση της αλιευτικής και ναυτικής ιστορίας της Λεμεσού, της Κύπρου και εν γένει του ελληνισμού. Έχοντας περατώσει την ένδοξη ενεργή υπηρεσία της στην Κερύνεια και τη Λεμεσό, η Λάμπουσα αποσύρθηκε και πέρασε ως επισκέψιμος χώρος στην ιδιοκτησία του δήμου Λεμεσού.
Πριν κάποια χρόνια η Λάμπουσα ρήμαζε ασυντήρητη στο καρνάγιο της Λεμεσού, μέχρι που ο δήμος της κυπριακής πόλης αποφάσισε την διάσωσή της, την επιδιόρθωσή της και την επαναλειτουργία της. Το Εργαστήρι Ψηφιακής Κληρονομιάς της UNESCO στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο Κύπρου ανέλαβε μέσω φωτογραμμετρίας και σάρωσης την ολιστική ψηφιοποίηση, καταγραφή και τεκμηρίωσή της και, όπως προγραμματιζόταν, στο πρώτο μισό του 2024 η Λάμπουσα πήρε και πάλι τη θέση της στον Μώλο της Λεμεσού.
Η Λάμπουσα είναι ένα σκάφος μοναδικό στο είδος του στην Κύπρο και θα εκτίθεται σε ειδική πλατφόρμα, προσβάσιμη στο κοινό το καλοκαίρι, ενώ τον χειμώνα θα αποσύρεται για την απαραίτητη συντήρηση.