Το 25ο επετειακό φεστιβάλ (19-28/7) είχε ως θέμα του τον Χρόνο και την επίδρασή του στο καλλιτεχνικό έργο και στο ανθρώπινο σώμα
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΓια δέκα μέρες η Καλαμάτα έζησε στους έντονους ρυθμούς του 25ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού. 68 καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο πήραν μέρος στη φετινή επετειακή διοργάνωση. Ο ιδιαίτερα πετυχημένος αυτός πόλος πολιτιστικής αποκέντρωσης έδωσε για άλλη μια φορά έμφαση σε καταξιωμένους αλλά και πρωτοεμφανιζόμενους διεθνείς δημιουργούς, καθώς και στη σύγχρονη ελληνική δημιουργία.
Η έναρξη έγινε την Παρασκευή 19 Ιουλίου με την παράσταση **«The Roots» του Καντέρ Ατού **και της ομάδας του Cie Accrorap (CCN de la Rochelle). 11 χορευτές χιπ χοπ έδωσαν τη δική τους εκδοχή για την ανθρώπινη περιπέτεια και ανέδειξαν τις απίστευτες δυνατότητες του ανθρώπινου σώματος.
Η καλλιτεχνική διευθύντρια του θεσμού Λίντα Καπετανέα μας επισήμανε πού εστίασε το πρόγραμμα: «Φέτος, το φεστιβάλ κλείνει 25 χρόνια διεθνούς παρουσίας στα χορευτικά δρώμενα της χώρας. Όλο αυτό το διάστημα έχει βρει, έχει διεκδικήσει τη δική του θέση στην πολιτιστική παραγωγή της χώρας αλλά και της Μεσογείου. Το φετινό μας θέμα είναι ο Χρόνος και η επίδρασή του στο καλλιτεχνικό έργο και το ανθρώπινο σώμα. Όλο αυτό το δεκαήμερο, ο κόσμος ήρθε σε επαφή με τον πλούτο, την ποικιλία και την πολυμορφία της σύγχρονης χορευτικής σκηνής. Είχε την ευκαιρία να γνωρίσει προσωπικότητες που έχουν αφήσει ισχυρό το αποτύπωμά τους στη συγκεκριμένη τέχνη, αλλά και πιο νέα ταλέντα, που ήδη διαγράφουν μια αξιοθαύμαστη διαδρομή και θα μας απασχολήσουν και στο μέλλον».
Κορυφαία στιγμή του φεστιβάλ, το έργο «Until the Lions» του Άκραμ Καν. Στην παράσταση που έριξε την αυλαία του 25ης διοργάνωσης (27 & 28/7), ο σπουδαίος Βρετανός χορογράφος εστιάζει στο αγαπημένο του έπος την Μαχαμπαράτα. Μας διηγείται την άγνωστη ιστορία της πριγκίπισσας Άμπα και τον αγώνα της να βρει τη θέση της στον κόσμο, να δικαιωθεί.
Ο Μπίσμα απαγάγει την πριγκίπισσα Άμπα, την ημέρα του γάμου της, και την προσφέρει ως νύφη στον αδελφό του. Στη συνέχεια την απελευθερώνει. Η Άμπα βλέπει τη ζωή της να καταστρέφεται, καθώς την απορρίπτουν η οικογένειά της, ο μνηστήρας της, αργότερα ο απαγωγέας της και ολόκληρη η κοινωνία. Η Άμπα επικαλείται τότε τους θεούς, αμφισβητεί τα όρια του γυναικείου και του ανδρικού φύλου και προκαλεί τον Χρόνο. Βάζει ως στόχο της την εκδίκηση. Γι’ αυτό και «αναγεννιέται» ως άνδρας.
Το «Until the Lions» εξετάζει τι συμβαίνει όταν οι κοινωνικές επιταγές για κάθε φύλο οδηγούν σε αδιέξοδο αντί να προστατεύουν. Τι κάνει μια γυναίκα όταν χάνει την κυριότητα του σώματός της; Μέχρι πού μπορεί να φτάσει προκειμένου να ανακτήσει τον έλεγχο της ζωής της και να δικαιωθεί; Όταν η αναζήτηση της δικαιοσύνης μετατρέπεται σε εκδίκηση, ποιο είναι το τίμημα που πληρώνει το σώμα; Και ποιο το τίμημα που πληρώνει η ανθρωπότητα;
«Η παράσταση έχει ως στόχο να φέρει στο φως την ιστορία αυτής της γυναίκας. Κανείς δεν της είχε δώσει προσοχή. Στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να αναδεικνύουμε αυτές τις ιστορίες. Η πριγκίπισσα Άμπα είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα. Βλέπουμε τον αγώνα της τη ζωή της και τι έκανε για να βρει τη θέση της στον κόσμο. Το έργο έχει να κάνει με την γυναικεία χειραφέτηση» εξηγεί η χορεύτρια Τζόι Αλπουέρτο Ρίτερ που συμμετείχε στην παραγωγή από την πρώτη της παρουσίαση.
Η χορεύτρια αναφέρθηκε και στο κινητικό λεξιλόγιο της συγκεκριμένης παράστασης: «Ο Άκραμ Καν είναι χορευτής του Κατάκ, γι’ αυτό και χρησιμοποιεί πολλές κινήσεις, μοτίβα και ρυθμούς από τον συγκεκριμένο παραδοσιακό χορό. Παράλληλα όμως έχει μπολιάσει τη χορογραφία και με πολλά μοντέρνα χορευτικά στοιχεία. Υπάρχουν επίσης στοιχεία και κινήσεις των χεριών από παραδοσιακούς χορούς της Ανατολικής Ασίας, αλλά και επιρροές από πολεμικές τέχνες, φλαμένκοκαι από την προσωπική κινητική γλώσσα των τριών χορευτών που συμμετέχουν. Έτσι δημιουργείται ένα μοναδικό λεξιλόγιο που συνδέεται με τον κάθε χαρακτήρα αλλά και με το ίδιο το έργο».
Ένα καταπληκτικό έργο που έκλεψε τις καρδιές των θεατών. Μετρά 122 παραστάσεις σε 19 χώρες, σε 5 ηπείρους. Στην Καλαμάτα ολοκλήρωσε την περιοδεία του: «Ήταν ένα καταπληκτικό ταξίδι που μετρά ήδη 3-4 χρόνια. Ήταν μια πολύ ιδιαίτερη παράσταση γιατί δουλέψαμε πολύ στενά όλοι μαζί, χορευτές και μουσικοί. Ήταν μια αληθινή οικογένεια που ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο. Μας στενοχωρεί που τελειώνουμε εδώ σήμερα την πορεία. Ήμασταν πολύ χαρούμενοι και τυχεροί που κάναμε αυτό το έργο» υπογραμμίζει η Ρίτερ.
Η πόλη αγκάλιασε για άλλη μια φορά τις παραστάσεις και τις πολυάριθμες παράλληλες εκδηλώσεις που συμπλήρωναν το φετινό πρόγραμμα. Καλλιτέχνες, κάτοικοι της Καλαμάτας, επισκέπτες, τουρίστες, σπουδαστές των σεμιναρίων, παιδιά, γονείς, ηλικιωμένοι, εθελοντές με τα μπλουζάκια του Φεστιβάλ, έδιναν καθημερινά ραντεβού στο Δημοτικό Στάδιο, στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας και από κει στην Κεντρική Πλατεία, τα τρία σημεία αναφοράς του φετινού Φεστιβάλ.
Ο Γιώργος Μητρόπουλος, απεσταλμένος του Euronews στην Καλαμάτα μεταδίδει: «Με την παράσταση του Άκραμ Καν, ολοκληρώθηκε το 25ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας. Φέτος παρουσιάστηκαν 22 παραγωγές από 11 χώρες. Το επόμενο χορευτικό ραντεβού της πόλης είναι για τον Ιούλιο του 2020».