Τα σενάρια για τη νέα κυβέρνηση και τα πρόσωπα - κλειδιά
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Μετά την επιτυχία της ακροδεξιάς στις εθνικές εκλογές της Αυστρίας αλλά χωρίς σαφή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, πολιτικά κόμματα με συγκρουόμενες ιδεολογίες καλούνται να συζητήσουν πιθανούς συνασπισμούς.
Ο καγκελάριος Καρλ Νεχάμερ, ηγέτης του συντηρητικού λαϊκού κόμματος που ήρθε στη δεύτερη θέση, έχει απορρίψει ενδεχόμενη συνεργασία με το ακροδεξιό Κόμμα Ελευθερίας, όσο αυτό έχει ηγέτη τον Χέρμπερτ Κικλ.
Ένα πιθανό σενάριο είναι να συνεργαστούν οι συντηρητικοί και οι σοσιαλδημοκράτες, ενδεχομένως με ένα τρίτο, μικρότερο κόμμα όπως οι Πράσινοι, για να σχηματίσουν έναν συνασπισμό κατά του Κικλ.
«Ο Χέρμπερτ Κικλ έχει στρατηγική, και έχει βασικά δύο επιλογές. Η πρώτη επιλογή είναι: Θα θέλαμε να σχηματίσουμε κυβέρνηση και θα μιλήσουμε με όλους, αλλά ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο, το όνομα του καγκελαρίου θα είναι Χέρμπερτ Κικλ και αυτή η κυβέρνηση θα έχει μπλε πρόσημο. Αν δεν συμβεί αυτό, τότε θα πάει στην αντιπολίτευση και από ένα κάθισμα στην πρώτη σειρά με άνετο χώρο για τα πόδια, απλώς θα παρακολουθήσει έναν συνασπισμό συντηρητικών και σοσιαλδημοκρατών, που θα έχει πλειοψηφία μόνο μιας έδρας στο κοινοβούλιο. Ή ίσως τρικομματικό συνασπισμό με την προσθήκη του κόμματος NEOS ή των Πρασίνων. Τότε θα είχαν περισσότερες έδρες, αλλά όπως είναι γνωστό από την κατάσταση στη Γερμανία, ένας τρικομματικός συνασπισμός δεν είναι νηπιαγωγείο», δήλωσε ο πολιτικός αναλυτής Πέτερ Χάγιεκ.
Εναλλακτικά, οι συντηρητικοί θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τον Νεχάμερ με έναν νέο ηγέτη, πιο ανοιχτό σε μια συνεργασία με τον Κικλ.
Στο σύνολό τους, μπορεί να προτιμούν τη συγχώνευση με το Κόμμα της Ελευθερίας παρά μια συμμαχία με την αριστερά.
Η εκλογική νίκη του Κόμματος της Ελευθερίας πυροδότησε διαδήλωση έξω από το αυστριακό κοινοβούλιο καθώς πολίτες εξέφρασαν ανησυχία για την άνοδο της ακροδεξιάς.
Το 1983, οι Σοσιαλδημοκράτες και οι συντηρητικοί συγκέντρωναν σχεδόν το 91% των ψήφων. Τώρα το συνολικό ποσοστό τους είναι κάτω από 50%.
Αυτή η βαριά εκλογική ήττα του πολιτικού κατεστημένου της Αυστρίας είναι ένα ακόμα παράδειγμα αλλαγής των εκλογικών τάσεων σε πολλές γωνιές της Ευρώπης.