Σε ποιες κατηγορίες θα κατατάσσεται
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΗ ταχεία εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης έχει συναρπάσει με την ικανότητά της να συνθέτει μουσική, να γράφει δοκίμια και να μιμείται την ανθρώπινη φωνή. Αλλά έχει επίσης εγείρει φόβους για την ικανότητά της να παράγει πειστικές ψευδείς ειδήσεις και να χειραγωγεί την κοινή γνώμη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ΕΕ αγωνίζεται να καταρτίσει κανόνες για τη ρύθμιση της τεχνητής νοημοσύνης σε ένα φιλόδοξο νομοσχέδιο γνωστό και ως Νόμος ΑΙ.
Την περασμένη Πέμπτη επιτροπές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έδωσαν το πράσινο φως στο νομοσχέδιο ανοίγοντας τον δρόμο για μια τελική ψηφοφορία. Τι είναι λοιπόν αυτός ο νόμος για την τεχνητή νοημοσύνη και ποιες είναι οι επιπτώσεις για τους Ευρωπαίους πολίτες και τους τεχνολογικούς γίγαντες;
Το νομοσχέδιο θα ταξινομήσει τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης με βάση 4 επίπεδα κινδύνου από ελάχιστο ως απαράδεκτο.
Το απαράδεκτο επίπεδο σημαίνει ότι η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης απαγορεύεται. Για παράδειγμα το σύστημα κοινωνικής πίστωσης στην Κίνα όπου οι τοπικές κυβερνήσεις κατατάσσουν τους καλούς και τους κακούς πολίτες.
Άλλες απαράδεκτες χρήσεις περιλαμβάνουν τη χρήση βιομετρικής αναγνώρισης σε πραγματικό χρόνο σε δημόσιους χώρους, όπου η τεχνητή νοημοσύνη σαρώνει το πρόσωπό σας και στη συνέχεια σας αναγνωρίζει αυτόματα.
Τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης που χρησιμοποιούνται σε κατηγορίες υψηλού κινδύνου, όπως η απασχόληση και η εκπαίδευση και θα επηρεάσουν την πορεία της ζωής ενός ατόμου, θα πρέπει να ανταποκρίνονται σε αυστηρές προϋποθέσεις. Οι παραβιάσεις θα επισύρουν πρόστιμα ως και 6% των ετήσιων παγκόσμιων εσόδων μιας εταιρείας.
Όμως οι νομοθέτες θα πρέπει να είναι προσεκτικοί όταν συντάσσουν αυτό το νομοσχέδιο, για πολλούς λόγους, σύμφωνα με τον Γιόχαν Λαούξ.
«Από την μία πλευρά θα πρέπει να ρυθμίσουν συγκεκριμένες βλάβες και κινδύνους και από την άλλη πλευρά θα πρέπει να προσέξουν να μην καταπνίξουν την καινοτομία. Δεύτερον, λόγω αυτού είναι το ερώτημα πως ορίζεις σωστά την τεχνητή νοημοσύνη που είναι ήδη ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα σε όλη τη διαδικασία κατάρτισης ενός νόμου. Και ξανά αν ορίσεις την τεχνητή νοημοσύνη σε στενό πλαίσιο κινδυνεύεις να παραλείψεις συγκεκριμένους κινδύνους. Αν την ορίσεις σε ευρύ πλαίσιο τότε υπάρχει κίνδυνος να είσαι υπερβολικά περιεκτικός και να καταπνίξεις την καινοτομία».
Επειδή η τεχνολογία αναπτύσσεται γρήγορα μια άλλη ανησυχία που εγείρεται συχνά είναι αν ο νόμος για την τεχνητή νοημοσύνη θα εξακολουθεί να είναι αποτελεσματικός σε μερικά χρόνια.
Υποβάλλαμε αυτήν την ερώτηση σε Ρουμάνο Ευρωβουλευτή που υποστηρίζει το νομοσχέδιο.
«Πολλοί δικηγόροι εκεί έξω εργάζονται με νόμους και κώδικες που μερικές φορές είναι εκατοντάδων ετών. Και τέλος το μυστικό σε αυτό είναι ότι πρέπει πάντα όταν προσπαθείς να συντάσσεις νόμο να προσπαθείς να αντιληφθείς την ουσία του είδους, της οικονομικής ή κοινωνικής σχέσης ή φαινομένου που ρυθμίζεις σε σημείο που αντέξει στο χρόνο σε 5,10,15,20 χρόνια. Αυτό προσπαθήσαμε να κάνουμε ανεξάρτητα από το πως θα αλλάξει η τεχνολογία, αυτό το βασικό σύστημα αξιών και υποχρεώσεων θα μείνει αμετάβλητο».
Η τελική έγκριση του νόμου αναμένεται μέχρι το τέλος του χρόνου, ακολουθούμενη από περίοδο χάριτος για να μπορέσουν οι εταιρείες να προσαρμοστούν.