Οι φορολογικοί παράδεισοι θα γίνουν κόλαση για χιλιάδες ισχυρούς της Γης. Η εικόνα των φορολογικών παραδείσων γίνεται ολοένα και πιο θολή. Η Διεθνής Σύμπραξη Ερευνητών Δημοσιογράφων πρόκειται να αποκαλύψει στοιχεία για περισσότερες από 120 χιλιάδες offshore επιχειρήσεις και για περίπου 130 χιλιάδες άτομα, κάποια εκ των οποίων είναι μεγάλης οικονομικής επιφάνειας, σε 170 χώρες. Η σύμπραξη των δημοσιογράφων έδωσε ήδη κάποια ονόματα στη δημοσιότητα και προειδοποιεί ότι θα ακολουθήσουν και πολλά άλλα.
Μεταξύ των ονομάτων, είναι αυτά της πρωτότοκης κόρης του δικτάτορα των Φιλιππίνων, Μαρία Ιμέλντα Μάρκος, της Ισπανίδας βαρόνης Τίσεν Μπορνεμίζα, του πρωθυπουργού της Γεωργίας, Ιβανισβίλι και της Αμερικανίδας Ντενίζ Ριτς.
Ακόμα, στη λίστα περιλαμβάνονται ο στενός συνεργάτης του Φρανσουά Ολάντ, Ζαν Ζακ Οζιέ, η σύζυγος του Ρώσου υπουργού Σουβάλοφ, ο σύζυγος Καναδής γερουσιαστή, ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Μογγολίας αλλά και οι κόρες του προέδρου του Αζερμπαϊτζάν.
Δεκαπέντε μήνες ερευνών κατέληξαν στο ότι παράλληλα με απόλυτα νόμιμες συναλλαγές, ο μυστικός κόσμος των offshore, των φορολογικών παραδείσων υποθάλπει την απάτη, τη φοροδιαφυγή και την πολιτική διαφθορά.
Η Ελβετία είναι ο συνήθης ύποπτος για τέτοιες περιπτώσεις. Μετά τις αποκαλύψεις επικράτησε ανακούφιση στη χώρα καθώς μόνο 0,05% των περιπτώσεων την αφορούν.
Ο εκπρόσωπος της ελβετικής κυβέρνησης, Μάριο Τούορ απάντησε σε ερωτήσεις.
«Αυτές οι αποκαλύψεις δείχνουν ότι η πολιτική μας για τις χρηματαγορές βρίσκεται στο σωστό δρόμο. Δεν θέλουμε αφορολόγητα χρήματα στην Ελβετία. Δεν θέλουμε χρήματα που προέρχονται από εγκληματικές ενέργειες. Ευχόμαστε όλοι να βλέπουν ότι κάνουμε τα πάντα προς αυτή την κατεύθυνση. Ίσως και άλλες χώρες να πρέπει να εφαρμόσουν τα μέτρα που εφαρμόζει η Ελβετία», δήλωσε.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε από τις χώρες μέλη να εντείνουν τα μέτρα κατά της φοροδιαφυγής.
«Οι χώρες δεν πρέπει να εφησυχάζουν σε σχέση με τις εταιρείες, τα άτομα ή και με χώρες που διαστρεβλώνουν τους ευρωπαϊκούς ή εθνικούς νόμους για να οργανώσουν φορολογικές απάτες», τόνισε ο εκπρόσωπος της Κομισιόν.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπογραμμίζει ότι η φοροδιαφυγή κοστίζει πολλά δισεκατομμύρια κάθε χρόνο στην Ένωση.
Σύμφωνα με το Δίκτυο Φορολογικής Δικαιοσύνης, 15 με 23 τρισεκατομμύρια είναι τοποθετημένα σε φορολογικούς παραδείσους. Πρόκειται για πραγματική αιμορραγία για τις χώρες.
Το 2009, η Σύνοδος G20 δεσμεύτηκε να βάλει φρένο στην κατάσταση αυτή.
«Συμφωνήσαμε να βάλουμε ένα τέλος στους φορολογικούς παραδείσους που δεν δίνουν πληροφορίες στις αρχές. Η τραπεζική μυστικότητα πρέπει να λάβει τέλος. Συμφωνήσαμε σε αυστηρά κριτήρια και ποινές ενάντια σε αυτούς που δεν θα συμμορφωθούν στο μέλλον», είχε πει ο τότε πρωθυπουργός της Βρετανίας Γκόρντον Μπράουν.
Τέσσερα χρόνια μετά, η υιοθέτηση μέτρων έχει παραπεμφθεί στις καλένδες, παρά τον αρχικό ζήλο των οικονομικά ισχυρών του κόσμου.
Ο διευθυντής σύνταξης της Διεθνούς Σύμπραξης Ερευνητών Δημοσιογράφων στο Euronews
Μετά το «σεισμό» που προκάλεσαν οι αποκαλύψεις της Διεθνούς Σύμπραξης Ερευνητών Δημοσιογράφων για τις offshore εταιρείες, ο Μάικλ Χάντσον, ένας από τους τέσσερις διευθυντές σύνταξης της σύμπραξης, μίλησε στον ανταποκριτή του Euronews στην Ουάσιγκτον, Στεφάν Γκρόμπε. Ακολουθούν τα σημαντικότερα αποσπάσματα από τη συνέντευξή του:
«Πρώτα έπρεπε να ξεκαθαρίσουμε τα στοιχεία, να τα ξεκοκαλίσουμε, να βρούμε το ‘τέρας’ και να επικεντρώσουμε εκεί.
Είναι εύκολο για τους δυτικούς δημοσιογράφους να κάνουν μια βουτιά σε ένα θέμα και μετά να πάνε σε μια χώρα για μερικές ημέρες ή εβδομάδες και να νομίζουν πως ξέρουν τα πάντα.
Ομως οι ρεπόρτερ του δρόμου, αυτοί ξέρουν τους παίχτες, το νόμο, την ιστορία και είναι πολύ σημαντικό να είναι εκεί. Αυτό κάναμε κι εμείς».
«Διαπιστώσαμε πως πολλοί από αυτούς τους πάμπλουτους τύπους χρησιμοποιούν offshore εταιρείες και τις παρουσιάζουν ως ιδιοκτήτες των σκαφών τους. Ουσιαστικά το ξέραμε ήδη αυτό. Και ως ιδιοκτήτες για τις επαύλεις τους και τα κοσμήματά τους.
Αυτό όμως που με εντυπωσίασε είναι πως κάποιοι χρησιμοποιούν τις offshore για να φαίνονται ως ιδιοκτήτες συλλογών έργων τέχνης.
Μέσα στα έγγραφα βρήκαμε αρχεία για την πώληση και την αγορά ενός έργου του Βαν Γκογκ».
«Οι πάμπλουτοι έχουν πολλές επιλογές για το πού θα διοχετεύσουν τα χρήματα τους. Αντίθετα, ο μέσος πολίτης έχει πολύ λίγες επιλογές και συνήθως καταλήγει να πληρώνει περισσότερα και να ζει έχοντας ένα χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο στην πατρίδα του, και αυτό εξαιτίας της διαρροής κεφαλαίων από τα δημόσια ταμεία της χώρας του».
«Η υποκρισία των ανθρώπων με μεγάλη δύναμη και πολλά λεφτά μπορεί να είναι πιο επιζήμια, σε τέτοια επίπεδα πλούτου. Σίγουρα αυξάνει την ανάγκη για έλεγχο, την ανάγκη για διαφάνεια.
Και την ανάγκη ο κόσμος να γνωρίζει τι ακριβώς συμβαίνει, που βρίσκεται ο πλούτος, και γενικότερα, ποιος κάνει τι στον κόσμο των offshore».