ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΉταν ένα ζεστό μεσημέρι, από αυτά που συνεχίζουν να υπάρχουν ακόμα και κατά την διάρκεια του φθινοπώρου στην Ελλάδα, όταν ο Ηλίας Ηλιάδης επισκέφθηκε τα γραφεία του Euronews στην Αθήνα.
Ο ολυμπιονίκης του τζούντο είχε επιστρέψει στην Ελλάδα, μετά από πολυήμερη απουσία στο εξωτερικό. Δεν είχε γυρίσει μόνος. Στις αποσκευές του από το Ρίο ντε Τζανέιρο υπήρχε και το μετάλλιο από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που φιλοξενήθηκε στην μεγαλούπολη της Βραζιλίας.
Με την κατάκτησή του, ο Ηλιάδης ουσιαστικά συμπλήρωσε μια ολόκληρη δεκαετία στην κορυφή. Από το 2004 και το χρυσό στους “ελληνικούς” Ολυμπιακούς Αγώνες μέχρι σήμερα, εξακολουθεί να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή.
Πέρυσι στο Λονδίνο κατέκτησε το ένα από τα μόλις δύο μετάλλια της Ελλάδας στην διοργάνωση. Η κουβέντα με τον κορυφαίο πρωταθλητή ξεκίνησε λοιπόν από αυτό ακριβώς το σημείο…
Δέκα χρόνια στην κορυφή! Πόσο δύσκολο είναι αυτό και ως πότε μπορεί να διατηρηθεί;
Είναι σημαντική επιτυχία να έρχεται μετάλλιο για δεύτερο συνεχόμενο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Για να συμβεί αυτό απαιτείται πολύ σκληρή προπόνηση. Το άθλημά μας θέλει και τύχη, αλλά ποτέ η τύχη από μόνη της δεν ανεβάζει κάποιον στην κορυφή. Κυρίως όμως, δεν τον διατηρεί. Χρειάζεται δουλειά για να υπάρχει συνέχεια
Και ως πότε θα υπάρχει αυτή η συνέχεια; Έχεις σκεφτεί πότε θα πέσει η αυλαία σε αυτήν την σπουδαία καριέρα;
Πότε θα σταματήσω; Ειλικρινά, δεν ξέρω. Δεν θέλω να μιλάω για αυτό. Πάντα κοιτάω της δυνάμεις μου και αποφασίζω τι θα κάνω την επόμενη χρονιά. Τώρα νιώθω ότι μπορώ και θα συνεχίσω. Μακάρι να καταφέρω να βρεθώ και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016.
Ήδη πάντως έζησες την διοργάνωση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος σε αυτήν την πόλη. Αλήθεια, πώς ήταν η εμπειρία; Πιστεύεις ότι οι Βραζιλιάνοι θα τα καταφέρουν με αυτήν την σπουδαία διοργάνωση;
Ομολογώ ότι δεν ξέρω αν θα προλάβουν να είναι έτοιμοι. Είναι μεγάλη και δύσκολη διοργάνωση οι Ολυμπιακοί Αγώνες, εδώ είχαν στο Λονδίνο προβλήματα! Πάντως, στην διοργάνωση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος υπήρχαν κενά. Μέσα στο Γυμναστήριο τα πάντα έμοιαζαν στην εντέλεια, υπήρχε και αρκετός κόσμος που γνώριζε και αγαπούσε το άθλημα και η εγκατάσταση ήταν εντυπωσιακή αλλά όταν έβγαινες από το Στάδιο υπήρχε πρόβλημα. Για παράδειγμα, με τις μεταφορές. Και αν αυτό συνέβη σε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ενός αθλήματος, φανταστείτε σε Ολυμπιακούς Αγώνες όπου διεξάγονται πολλά αθλήματα ταυτόχρονα και σε διαφορετικές εγκαταστάσεις…
Ο Ηλίας Ηλιάδης (κέντρο) με τους δημοσιογράφους του euronews, Γιάννη Καράγιωργα (αριστερά) και Γιάννη Γιαγκίνη (δεξιά)
Τον κίνδυνο που υπήρξε να τεθεί εκτός Ολυμπιακών Αγώνων το άθλημα της πάλης, πώς τον σχολιάζεις;
Είναι ντροπή και μόνο που το σκέφτηκαν! Δεν έχω κάτι άλλο να πω. Και δεν το λέω επειδή το τζούντο είναι συγγενές άθλημα. Δεν μπορώ να διανοηθώ τους Ολυμπιακούς Αγώνες χωρίς την πάλη!
Τόσο όμως το άθλημα της πάλης όσο και το δικό σου, το τζούντο και γενικά οι πολεμικές τέχνες εδώ στην Ελλάδα, δεν είναι από τα λεγόμενα “εμπορικά” αθλήματα. Συνήθως σας θυμόμαστε τα μέσα ενημέρωσης κάθε τέσσερα χρόνια, όταν έχει Ολυμπιακούς Αγώνες ή ενδιάμεσα αν υπάρχουν άλλες επιτυχίες…
Μπορεί, αλλά ο κόσμος εξακολουθεί να με στηρίζει και δείχνει έμπρακτα την αγάπη του. Μπορεί το άθλημά μου να μην είναι το πιο δημοφιλές και προβεβλημένο, αλλά ο κόσμος στον δρόμο με γνωρίζει και με αναγνωρίζει. Μερικοί πολλές φορές δακρύζουν που με βλέπουν και αυτό μου δίνει μεγάλη ενέργεια. Τις προάλλες, σε ένα περίπτερο, με αναγνώρισε ο περιπτεράς και λίγο μετά έβαλε τα κλάματα. Μου είπε ότι είμαι από τους λίγους στη χώρα που δίνουν κουράγιο στους Έλληνες. Με συγκίνησε πολύ αυτό.
Αυτό το περιστατικό που μόλις μας ανέφερες ξεφεύγει λίγο από τη συνήθη εικόνα που έχει ο κόσμος για τους αθλητές…
Μα γιατί; Είμαι απλός άνθρωπος, όπως όλοι μας. Εκτιμώ πολύ την απλότητα. Μεγάλωσα άλλωστε κάτω από δύσκολες συνθήκες, αλλά έμαθα ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι. Είναι κάτι που το πιστεύω και θέλω να το δω να εφαρμόζεται σε όλους τους τομείς καθημερινά.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΑλήθεια, θα προέτρεπες τον γιο σου να ασχοληθεί με το τζούντο ή θα τον αποθάρρυνες να ακολουθήσει τον δικό σου δρόμο;
Όχι, κάθε άλλο! Θα ήθελα πολύ ο γιος μου να ασχοληθεί με το τζούντο και με τον τρόπο μου, όσο μεγαλώνει, θα τον προτρέπω προς αυτήν την κατεύθυνση. Μέχρι στιγμής για την ηλικία του, τα πηγαίνει μια χαρά. Δεν έχει υπάρξει ποτέ στην ιστορία του αθλήματος πατέρας και γιος να είναι και οι δύο ολυμπιονίκες. Θα ήθελα πολύ να είμαστε οι πρώτοι.
Μέχρι να μεγαλώσει ο Ηλιάδης τζούνιορ και να γίνει και αυτός ολυμπιονίκης, έχει μέλλον το άθλημα του τζούντο στην Ελλάδα;
Ναι, βεβαίως. Υπάρχει μέλλον στην Ελλάδα. Υπάρχουν τρία – τέσσερα νέα παιδιά που έρχονται διακριτικά όπως ο Αζωίδης, ο Ντανατσίδης και ο Μουστόπουλος. ¨Εχουν φέρει πολλά μετάλλια και διακρίσεις στην Ελλάδα στα πρωταθλήματα των μικρών ηλικιών και είμαι σίγουρος ότι θα διαπρέψουν και τα επόμενα χρόνια. Θέλει βέβαια δουλειά και εγώ προσπαθώ με τον τρόπο μου και την εμπειρία μου να τους βοηθώ και να τους στηρίζω. Όλοι όσοι ασχολούμαστε με το τζούντο στην Ελλάδα αισθανόμαστε μια οικογένεια και λειτουργούμε έτσι!
Μια οικογένεια που σε βοήθησε ιδιαίτερα φανταζόμαστε και όταν πρωτοήρθες στην Ελλάδα. Αντιμετώπισες προβλήματα όπως και αρκετή αμφισβήτηση το πρώτο διάστημα, έτσι δεν είναι;
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΑπό μια μικρή μερίδα, αλλά πάνε αυτά! Πέρασαν. Η πλειοψηφία δεν ήταν και δεν είναι έτσι. Και να πω και κάτι άλλο; Την ώρα που προσπαθώ και παλεύω, με βοηθά πολύ η Ελλάδα. Δεν μιλάω μόνο υλικά, με όσα μου έχει προσφέρει, αλλά και ηθικά, ως ιδέα, με την ενέργεια που μου δίνει. Για αυτό αντέδρασα δείχνοντας το εθνόσημο στο στήθος, μετά το μετάλλιο στο Λονδίνο. Η σημαία είναι ιδέα και όταν την εκπροσωπείς σε διεθνές επίπεδο, αυτό σε γεμίζει ευθύνη αλλά σου δίνει και δύναμη.
Εκεί, στο Λονδίνο, στην τελευταία διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων, ήσουν ένα από τα μόλις δύο μετάλλια της Ελλάδας. Αλήθεια, πώς το σχολιάζεις αυτό;
Αισθάνομαι πολύ όμορφα που κατάφερα στο Λονδίνο να κερδίσω μετάλλιο για την Ελλάδα. Στεναχωριέμαι όμως που αυτό ήταν το ένα από τα μόλις δύο που κατακτήσαμε. Η Ελλάδα δεν είναι για τόσο χαμηλά, πρέπει να βρίσκεται ψηλότερα στην κατάταξη. Σε μια χώρα όμως που αντιμετωπίζει την κρίση, είναι λογικό και ο αθλητισμός να έχει κρίση. Ο υψηλός πρωταθλητισμός πέφτει, δεν μπορεί να ανταγωνιστεί άλλες χώρες που δαπανούν πολλά χρήματα.
Είναι κατά συνέπεια προφανές ότι η οικονομική κρίση έχει τις επιπτώσεις της και στα σπορ. Αλήθεια, τι πιστεύεις; Η Ελλάδα θα τα καταφέρει;
Βασικός κανόνας στο άθλημά μας είναι το “επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να ξανασηκωθείς”. Όταν πέφτεις πρέπει να συνεχίσεις. Αυτό κάνω εγώ στους αγώνες μου, αυτό οφείλει να κάνει και η Ελλάδα ως χώρα. Και θα το κάνει. Είμαι βέβαιος ότι θα βγούμε από την κρίση πιο δυνατοί…
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ