Αντώνης Φωνιαδάκης: Χορευτικές Μεταμορφώσεις από το θέατρο Καμπούκι

Αντώνης Φωνιαδάκης: Χορευτικές Μεταμορφώσεις από το θέατρο Καμπούκι
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Με ένα νέο έργο στις βαλίτσες του κατέφθασε πριν από λίγες μέρες στη χώρα μας, ο πολυβραβευμένος χορογράφος Αντώνης Φωνιαδάκης με την ομάδα χορού Apotosoma. Ονομάζεται «Wisteria Maiden», αντλεί την έμπνευσή του από το γιαπωνέζικο θέατρο Καμπούκι και στηρίζεται πραγματικά σε πολύ δυναμική, εκρηκτική χορογραφία.

Η παράσταση κάνει πρεμιέρα στις 12 Απριλίου, στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού του Βελιγραδίου.

Στην Αθήνα, στο θέατρο Αλκμήνη, είδαμε ένα pre-show του έργου, το οποίο πραγματικά μας εντυπωσίασε.

Μια πολυεθνική ομάδα οκτώ ανδρών χορευτών, στην οποία περιλαμβάνεται και ο δικός μας πολυτάλαντος Γιώργος Κοτσιφάκης ανέπτυξαν κινητικά διάφορες πτυχές της έννοιας της μεταμόρφωσης, της τελετουργίας, αλλά και του παιχνιδιού των φύλων.

Ο χορογράφος, που τα τελευταία χρόνια έχει συνεργαστεί με μερικά από τα σημαντικότερα χορευτικά συγκροτήματα στον κόσμο, μίλησε στον Γιώργο Μητρόπουλο για την καινούργια του παράσταση, αλλά και τα νέα project που τον περιμένουν το 2014.

-Σε τι αναφέρεται τοWisteria Maiden και ποια είναι η πηγή έµπνευσής του;

Το Wisteria Maiden, έχει ως πρωταρχική πηγή έμπνευσης το θέατρο Καµπούκι με την
ιδιαιτερότητα του, στο να υποδύονται του γυναικείους ρόλους αποκλειστικά και
µόνο άνδρες. Ή έννοια της μεταμόρφωσης λοιπόν αλλά και της τελετουργίας από την οποία συνοδεύεται είναι οι βασικοί άξονες του έργου. Δημιουργείται µία νέα µυθοπλασία όπου το στοιχείο του ονειρικού αλλά και του αισθαντικού είναι συνεχώς παρών.

Wisteria Maiden Rehearsals / Andonis Foniadakis – Apotosoma Dance Co / Film by Stathis Athanasiou from Andonis Foniadakis on Vimeo.

-Τι σηµαίνει ο τίτλος του έργου;

Το Wisteria Maiden ένας κλασσικός χορός του θεάτρου Καµπούκι, στον οποίο ο άντρας ηθοποιός εκφράζει με τον χορό του πρωταρχικά την χαρά του έρωτα µίας νεαρής κοπέλας και στην συνέχεια τα συναισθήματα της ζήλιας και της προδοσίας που νιώθει από τον ίδιο έρωτα.

-Από που άντλησες το κινητικό λεξιλόγιο που χρησιµοποίησες σ’ αυτή την παραγωγή και πώς θα το περιέγραφες;

To κινητικό υλικό προέκυψε από έρευνα σχετική με την θηλυκότητα ως αίσθηση αλλά και ως αναπαράσταση. Επίσης στοιχεία της φύσης όπως για παράδειγμα τοπία ήταν στο επίκεντρο της έρευνας. Το κινητικό υλικό έχει µια ποιότητα ρευστής ενέργειας µε διαφορετικές εντάσεις τόσο στην ταχύτητα όσο και στην ενέργεια.

-Η έννοια της µεταµόρφωσης διαπερνά όλο το έργο. Πώς την προσδιορίζεις και σε ακριβώς συνίσταται;

Η μεταμόρφωση είναι όντως ένα σημαντικό στοιχείο στο έργο. Δεν υπάρχει µία συγκεκριμένη κατεύθυνση όµως στην σκηνική υλοποίησης της, καθώς πολλές φορές
χρησιµοποιώ την ιδέα της µεταµόρφωσης σαν µία εικονική αναπαράσταση µε την
χρήση αντικειµένων και συµβόλων, ενώ άλλες φορές σαν εσωτερική αίσθηση, από την οποία οι ερµηνευτές καλούνται να επικοινωνήσουν µε ένα συναίσθηµα ή βίωµα για να µεταφέρουν την µεταµόρφωση σαν ενέργεια ή ως υποψία στον θεατή.

-Στο πλευρό έχεις µια πολυεθνική οµάδα χορευτών. Πώς προέκυψε η σύνθεσή της;

Από ακροάσεις µέσω Ιντέρνετ. Κάπως παράδοξο αλλά τελικά αποτελεσματικό.

-Έκανες την κινησιολογία των τρισδιάστατων χαρακτήρων στη νέα ταινία του Ντάρεν Αρονόφσκι «Noah», που θα κυκλοφορήσει τον Μάρτιο. Πώς ήταν αυτή η εµπειρία;

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Απαιτητική δουλειά με πολλή σωματική κούραση και δυσκολία τόσο στην σύλληψη, όσο και στην εκτέλεση της κινησιολογίας των χαρακτήρων.

-Στις 19 Μαρτίου κάνει παγκόσµια πρεµιέρα το καινούργιο σου έργο «Echo» µε την οµάδα χορού της Martha Graham. Για τι ακριβώς πρόκειται και πώς βρέθηκες να χορογραφείς για το αμερικανικό χορευτικό συγκρότημα;

Στο έργο ECHO εμπνέομαι από τον μύθο του Ναρκίσσου. Είναι ένα έργο σε μουσική
σύνθεση του συνεργάτη µου Julien Tarride, o οποίος υπογράφει και τη µουσική του Wisteria Maiden. Η αμερικανική ομάδα µου ζήτησε να χορογραφήσω για αυτήν, έπειτα από την δηµιουργία που παρουσίασα πέρυσι στην Νέα Υόρκη με το συγκρότημα Cedar Lake Contemporary Ballet.

-Μοιράζεις το χρόνο σου ανάµεσα σε διαφορετικές πόλεις του κόσµου. Έχεις µια σταθερή έδρα; Πώς είναι να είσαι µε µια βαλίτσα στο χέρι και να συνεργάζεσαι συνεχώς µε καινούργιες οµάδες χορού;

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Η βάση µου είναι στην Λυών Γαλλίας. Τα ταξίδια είναι κουραστικά αλλά ταυτόχρονα συναρπαστικά, καθώς έρχομαι σε επαφή συνεχώς με νέους καλλιτέχνες και συνεργάτες και διευρύνεται συνεχώς το χορογραφικό µου έργο.

-Ποια είναι η τωρινή σχέση σου µε την Ελλάδα, µετά από όλη αυτή τη διαδροµή και εµπειρία;

Αγαπώ την χώρα µου και τους εµπνευσµένους καλλιτέχνες που γνωρίζω και συνεχίζω να ανακαλύπτω στις επισκέψεις και συνεργασίες µου. Οι εµπειρίες µου µε κάνουν κριτικό όχι µόνο απέναντι στην ίδια την δουλειά µου, αλλά κατά συνέπεια και απέναντι στην ίδια την χώρα µου, κάτι που θεωρώ υγιές, και αναμενόμενο για κάποιον που συνεχώς αναζητεί κάτι καινούργιο και συναρπαστικό για να προχωρήσει ακόµα πιο ουσιαστικά στο έργο του.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Καλλιτεχνικός διευθυντής / χορογράφος: Αντώνης Φωνιαδάκης
Βοηθός χορογράφου: Μαρκέλλα Μανωλιάδη
Δραματουργία: Νάσια Φουρτούνη
Σχεδιασμός φώτων: Σάκης Μπιρμπίλης
Κοστούμια: Τάσος Σωφρονίου
Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη
Βοηθός σκηνογράφου: Φώτης Γκρίλιας
Cinematic Direction: Στάθης Αθανασίου, Μιχάλης Κλουκίνας
Φωτογραφία: Μιχάλης Κλουκίνας
Ήχος: Julien Tarride
Χορευτές: Nitsan Margaliot, Davide di Pretoro, Ygal Jerome Tsur, David Essing, Γιώργος Κοτσιφάκης, Pierre Magendie, Armando Disanto, Joan Vercoutere.
Παραγωγή: Concord Consulting Services

Επισκεφτείτε τη σελίδα του χορογράφου για αναλυτικές λεπτομέρειες: http://www.foniadakis.net/

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Newcomers: Από την πρώτη δίκη του #MeToo στην Ελλάδα, στο σκακιστικό σύμπαν του «Πανελλήνιον»

Ρίκα Πανά: « Η ζωή σε μαθαίνει ότι πρέπει να βρεις έναν τρόπο να διαμαρτυρηθείς»

Απεβίωσε ο σπουδαίος συνθέτης Δήμος Μούτσης