ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΑνταπόκριση: Γιάννης Γιαγκίνης
Δεν ήταν μόνο ο Χουάν Κάρλος που παρέδωσε το στέμμα του την Τετάρτη. Κάτι ανάλογο έκανε και η Εθνική Ισπανίας. Η παγκόσμια πρωταθλήτρια του 2010 στη Νότιο Αφρική, η πρωταθλήτρια Ευρώπης στα δύο τελευταία Euro, είναι εκτός συνέχειας του Μουντιάλ. Για πέμπτη φορά στα χρονικά αποκλείεται τόσο πρόωρα κάτοχος του τίτλου. Και όπως είναι φυσιολογικό, αυτό το «adios» κυριαρχεί στην Βραζιλία.
Ας δούμε, ως σωστοί Ελληνάρες, την «θετική» πλευρά αυτής της εξέλιξης. Ποια είναι αυτή; Μα φυσικά το ότι… την ίδια ώρα που η Παγκόσμια Πρωταθλήτρια είναι εκτός, η μικρή Ελλαδίτσα παραμένει εντός! Τουλάχιστον για μερικές ώρες ακόμα. Και από το χέρι της εξαρτάται αν θα παραμείνει και μετά το τέλος της αναμέτρησης με την Ιαπωνία στο Νατάλ, κάπου στις τρεις τα ξημερώματα της Παρασκευής. Αλλά πόσο πιθανό είναι να φύγει με θετικό αποτέλεσμα η Εθνική, όταν ένα εικοσιτετράωρο πριν από ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι βγαίνουν προς τα έξω πληροφορίες που θέλουν πρωτοκλασάτα στελέχη της όχι απλά να μην μιλιούνται, αλλά σχεδόν να έχουν έρθει στα… χέρια;
Το κλίμα σίγουρα δεν είναι το καλύτερο στην Εθνική. Δεν ήταν από τότε που έγιναν όσα έγιναν στην Τούμπα, σε εκείνον τον ημιτελικό Κυπέλλου που Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ έβγαλαν τα μάτια τους για να πάρει το τρόπαιο το τριφύλλι. Τότε ο Φερνάντο Σάντος και η ΕΠΟ, στρουθοκαμηλίζοντας, προτίμησε να δώσει συγχώρεση στους πρωταγωνιστές ενός πρωτοφανούς επεισοδίου που δυσφήμισε το ελληνικό ποδόσφαιρο στα πέρατα της οικουμένης και μάλιστα σε μια δική της διοργάνωση.
Αντιθέτως, έναν χρόνο πριν, δεν υπήρξε κανένα απολύτως πρόβλημα να τιμωρηθεί με δια βίου αποκλεισμό από τις εθνικές ομάδες ο νεαρός Γιώργος Κατίδης, μετά τον ναζιστικό πανηγυρισμό του σε ένα τέρμα που είχε πετύχει με την τότε ομάδα του, την ΑΕΚ, στο πρωτάθλημα, σε μια διοργάνωση δηλαδή της οποίας δεν είχε την άμεση εποπτεία η ΕΠΟ.
Θα πει κανείς, είναι σωστό να αποκλείονταν τέτοιοι πρωτοκλασάτοι ποδοσφαιριστές και με τέτοια συνεισφορά στην Εθνική Ομάδα; Απάντηση: όχι. Αλλά δεν μπορούν να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Και πάνω από όλα, δεν μπορεί να διαιωνίζεται μια κατάσταση. Γιατί για παράδειγμα, ο Κώστας Κατσουράνης, εκ των πρωταγωνιστών εκείνου του επεισοδίου, βγήκε λίγες ώρες μετά και ζήτησε δημόσια συγνώμη. Ο Γιώργος Τζαβέλας δεν θυμόμαστε να το έκανε. Πολύ περισσότερο, ο Γιάννης Μανιάτης δεν θυμόμαστε να αποδέχθηκε αυτήν την συγνώμη και να ζήτησε μια αντίστοιχη για την δική του, επίσης απρεπή, συμπεριφορά.
Τουναντίον! Οι διαρροές από κύκλους της ομάδας του έλεγαν ότι το θέμα δεν είναι τόσο μικρό, για να προσπεραστεί έτσι. Αλλά κανείς δεν έδωσε τότε σημασία στις τότε διαρροές. Και μοιραία, όταν ήρθε το στραβό αποτέλεσμα και η ένταση μπροστά στο φάσμα της «εθνικής» αποτυχίας, ήρθαν ξανά τα νεύρα. Και οι παίκτες μας θυμήθηκαν τα παλιά. Και το σημαντικότερο; Τα θυμήθηκαν και οι ομάδες, άνθρωποι των οποίων κινούν τα νήματα των όποιων διαρροών και των επικοινωνιακών στρατηγικών, ακόμα και αν αυτές αφορούν την Εθνική Ομάδα.
Φυσικά το θέμα υποβαθμίστηκε όσο μπορούσε από την ΕΠΟ. Αλλά η ανακοίνωση, δεν διαψεύδει το επεισόδιο. Το παραδέχθηκαν άλλωστε και οι παίκτες στην συνέντευξη Τύπου αλλά και ο ίδιος ο Σάντος, που ωστόσο για μια ακόμα φορά το θεώρησε «λήξαν». Όπως και δύο μήνες πριν.
Το θέμα κυριαρχούσε στις συζητήσεις των παραγόντων που έμειναν πίσω, στο Αρακαζού, μαζί με την πλειοψηφία των Ελλήνων δημοσιογράφων. Βλέπετε, λίγοι, ελάχιστοι, ταξίδεψαν στο Νατάλ από την παραμονή του αγώνα, καθώς το κόστος είναι δυσβάσταχτο. Οι περισσότεροι θα αναχωρήσουμε με πτήση τσάρτερ, περίπου πέντε ώρες πριν την έναρξη του ματς. Και θα επιστρέψουμε αμέσως μετά. Κάτι που πάντως, θα έχει και τα καλά του, αν το αεροσκάφος είναι σαν και εκείνο της επιστροφής από το Μπέλο Οριζόντε, που έδωσε τότε την δυνατότητα σε όλους μας να ζήσουμε την πρωτόγνωρη εμπειρία της live παρακολούθησης του αγώνα Αγγλίας – Ιταλίας εν πτήσει!
Όχι τίποτα άλλο, αλλά την ώρα που θα πετάμε από το Αρακαζού στο Νατάλ, θα διεξάγεται το δεύτερο ημίχρονο του αγώνα Κολομβίας – Ακτής Ελεφαντοστού, της άλλης αναμέτρησης του ομίλου μας δηλαδή, το αποτέλεσμα της οποίας θα κρίνει πολλά και αναφορικά με την στρατηγική στο παιχνίδι με την Ιαπωνία. Θα αποτελεί δηλαδή το καλύτερο πρόγευμα για το παιχνίδι που θα ακολουθήσει. Και επίσης, το καλύτερο φάρμακο για να μην κυριαρχεί στις συζητήσεις της πτήσης το θερμό επεισόδιο των Μανιάτη και Τζαβέλλα, όπως στο Αρακαζού.
Όταν βρίσκεσαι από απόσταση, πολλές φορές το τόσο γίνεται τόοοοοσο. Όταν η απόσταση αυτή δεν είναι απλά το Νατάλ – Αρακαζού αλλά κυρίως το Βραζιλία – Ελλάδα, όπως στην προκειμένη, το θέμα παίρνει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις. Ανεξέλεγκτες. Και αυτά τα μυστικά, δεν μένουν φυσικά μόνο στα ελληνικά μίντια, με τόσους γιαπωνέζους (και βραζιλιάνους, αλλά κυρίως γιαπωνέζους) δημοσιογράφους να καλύπτουν καθημερινά την εδώ παρουσία της Εθνικής!
Είτε το πιστεύετε είτε όχι, στις τελευταίες προπονήσεις που έγιναν στο Estadio Lourival Baptista, το προπονητήριο της Εθνικής στο Αρακαζού, περισσότεροι ήταν οι εκπρόσωποι από τα ιαπωνικά μέσα ενημέρωσης παρά από τα ελληνικά. Τόσο μεγάλο ενδιαφέρον δείχνουν για τον αγώνα με την Ελλάδα. Ίσως η εικόνα αυτή να δείχνει και την οικονομική ισχύ της χώρας, αλλά και τη νοοτροπία. Οι Ιάπωνες ενδιαφέρονται να έχουν καθημερινό ρεπορτάζ από τα όσα συμβαίνουν στην Εθνική Ελλάδος και έχουν στείλει κοντά είκοσι άτομα να καταγράφουν το ρεπορτάζ. Γύρευε πόσοι καταγράφουν το ρεπορτάζ της ίδιας της Ιαπωνίας.
Ζήτημα είναι αν όλοι οι Έλληνες απεσταλμένοι αγγίζουμε τους 20. Και φυσικά, ούτε λόγος να γίνεται για Έλληνα δημοσιογράφο που να παρακολουθεί τις προπονήσεις της Ιαπωνίας ή της Κολομβίας και της Ακτής Ελεφαντοστού. Αν και θα βόλευε, καθώς και οι τρεις αυτές χώρες προετοιμάζονται στην ευρύτερη περιοχή του Σάο Πάολο και έτσι θα μπορούσαν να επιτευχθούν με ένα σμπάρο… τρία τρυγόνια (ούτε καν δύο).
Είναι δείγμα λαού αυτό. Που ακόμα και με αυτόν τον τρόπο, δείχνει τον σεβασμό του στον αντίπαλο. Αντιθέτως, εμείς στην Ελλάδα κυρίως περιοριζόμαστε στα… του οίκου μας. Από τα μονοθεματικά και ελληνοκεντρικά δελτία ειδήσεων των καναλιών μέχρι και την μπάλα. Γιατί ναι, αγαπάμε το ποδόσφαιρο, αλλά οι τηλεθεάσεις πέφτουν κατακόρυφα όταν δεν παίζει η Ελλάδα. Παρόλο που βλέπουμε ένα από τα πιο ωραία και θεαματικά Μουντιάλ μέχρι στιγμής, με εντυπωσιακούς σε εξέλιξη αγώνες, ωραίο θέαμα και πολλά γκολ. Αλλά σαφώς, αυτή η πληθώρα ιαπωνικών ΜΜΕ ακόμα και στις προπονήσεις της Εθνικής, συγκριτικά ακόμα και με τα ελληνικά, είναι και ζήτημα… Οικονομίας. Όπως και να το κάνουμε, η ιαπωνική όλοι ξέρουμε ότι είναι ισχυρή. Και σε κάθε περίπτωση πιο ισχυρή από την ελληνική. Και τα media τους πιο ισχυρά και με περισσότερες δυνατότητες να διαθέσουν χρήματα για τέτοιου είδους ακριβές αποστολές.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Όμως όταν έρχεται η ώρα και μπαίνουν οι ομάδες στον αγωνιστικό χώρο, όλα αυτά παραμερίζονται. Παίζουν τον ρόλο τους, αλλά μέχρι εκεί. Ο αγώνας ξεκινά από το 0-0. Και στο χέρι των Ελλήνων παικτών θα είναι τα ξημερώματα της Παρασκευής να ξεπεράσουν τις όποιες διχόνοιες, να διαψεύσουν τις κασάνδρες όπως πριν δύο χρόνια στο Euro απάνεντι στην Ρωσία και να καταφέρουν να αποσπάσουν ένα θετικό αποτέλεσμα, το οποίο θα μας δώσει το δικαίωμα τουλάχιστον να ελπίζουμε και να ονειρευόμαστε. Είναι και αυτό κάτι το σπουδαίο. Να ελπίζεις και να ονειρεύεσαι…. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι ούτε καν αυτό μπορεί πλέον να κάνει η πρωταθλήτρια κόσμου και Ευρώπης Ισπανία, που είναι ήδη εκτός συνέχειας της διοργάνωσης…