Εδώ Βραζιλία: Μπαίνοντας ξανά στο πνεύμα του Μουντιάλ

Εδώ Βραζιλία: Μπαίνοντας ξανά στο πνεύμα του Μουντιάλ
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Η Εθνική ολοκλήρωσε το ταξίδι της στο Μουντιάλ, οι Έλληνες παίκτες βρίσκονται ήδη πίσω στην πατρίδα και ο Σάντος στην δική του. Σιγά – σιγά αποχωρούν από την Βραζιλία και οι περισσότεροι Έλληνες φίλαθλοι, καθώς και οι δημοσιογράφοι που καλύψαμε την προσπάθεια της Εθνικής. Όχι όμως όλοι! Οι πτήσεις σε περιόδους Μουντιάλ γεμίζουν και το να φέρεις πιο νωρίς ένα εισιτήριο που έχεις κλείσει για αργότερα δεν είναι πάντα εύκολο, ακόμα και αν έχει φροντίσει να πάρεις flexible ναύλο. Στην δική μας περίπτωση, στάθηκε ακατόρθωτο, όχι γιατί έχουν εκτοξευθεί οι τιμές στα ύψη, αλλά γιατί… δεν υπάρχουν θέσεις. Βλέπετε, αποκλείστηκαν μαζικά από νωρίς οι περισσότεροι Ευρωπαίοι και έτσι υπάρχει μεγάλο τράφικ αυτήν την περίοδο προς την γηραιά ήπειρο.

Τι κάνεις σε μια τέτοια περίπτωση; Έχεις δύο επιλογές. Η μία, κλαις την μοίρα σου, κάθεσαι στο Ρεσίφε και περιμένεις να περάσουν οι μέρες, ψάχνοντας παράλληλα μια φτηνή πτήση για το Σάο Πάολο, από όπου θα αναχωρήσει η μεγάλη υπερατλαντική πτήση της επιστροφής. Η δεύτερη, συνειδητοποιείς ότι έχεις άλλη μια εβδομάδα στην Βραζιλία και αποφασίζεις να το εκμεταλλευτείς. Προσπαθείς γρήγορα να αντιληφθείς ότι υπάρχει Μουντιάλ και χωρίς την Ελλάδα και είναι μάλιστα πολύ ωραίο. Προσπαθείς να ανεβάσεις ψυχολογία και να ξαναβρείς ρυθμό, γενικά γίνεσαι ξανά party animal μετά το διάλειμμα της προηγούμενης ημέρας που δεν έλεγες να συνέλθεις από τον άδοξο αποκλεισμό. Ε, αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε την δεύτερη οδό και ήδη πριν ξεκινήσουμε τα γράφουμε αυτό το κείμενο, κάναμε την μεγάλη κίνηση. Κλείσαμε εισιτήρια για το Ρίο! Να πάμε να δούμε στο Μαρακανά την ματσάρα Γαλλία – Γερμανία και στην Fan Fest της Κόπακαμπάνα τους άλλους προημιτελικούς, αρχής γενομένης από το Βραζιλία – Κολομβία.

Πριν όμως φύγουμε για Ρίο, είπαμε να πάμε μια βόλτα στην Fan Fest του Ρεσίφε, της πόλης όπου γράφτηκε ο επίλογος για την Εθνική Ομάδα σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο. Έχει κατασκευαστεί στο ιστορικό κέντρο της πόλης, δίπλα από το ποτάμι. Δεν υπήρχε η κοσμοπλημμύρα που παρατηρείται στους αγώνες της Βραζιλίας, υπήρχε όμως κόσμος αρκετός. Κυρίως Αμερικανοί και… Αργεντίνοι. Οι πρώτοι είχαν έρθει για διακοπές, καθώς το Ρεσίφε παρά τους καρχαρίες θεωρείται καλός προορισμός, ο δεύτερος πιο δημοφιλής στην βορειοδυτική Βραζιλία μετά το Σαλβαδόρ. Έφυγαν απογοητευμένοι. Οι δεύτεροι είχαν έρθει για το Μουντιάλ και είχαν επιθυμία να δουν από κοντά την ομάδα τους, αλλά δεν βρήκαν εισιτήρια. Έτσι ήρθαν μεν στην Βραζιλία, αλλά μπήκαν στο «spirit» του Μουντιάλ βλέποντας δια ζώσης το… Κόστα Ρίκα – Ελλάδα.

Κάποια στιγμήν μας προσέγγισε ένας φίλαθλος με την φανέλα του Μέσι, κατά την διάρκεια του αγώνα του Βελγίου με τις ΗΠΑ. Του άρεσε μια κιτρινοπράσινη μπλούζα της Βραζιλίας που φοράγαμε, με κάθετες ρίγες, η πρώτη της σελεσάο από το 1916, την οποία και εμείς ανακαλύψαμε τυχαία από ένα ξεχωριστό μαγαζί που ειδικεύεται στο να πουλάει ιστορικές εμφανίσεις ομάδων. Ονομάζεται «Retro» και εκεί βρήκαμε (και αγοράσαμε) την φανέλα της Βραζιλίας του ’58 και μάλιστα σε δύο σχέδια (την κλασική κίτρινη και την μπλε με την οποία έπαιξε τον άτυπο τελικό με την Σουηδία). Επίσης, αυτήν της Ουρουγουάης του 1950, του περίφημου Μαρακανάσο, όταν νίκησε την Βραζιλία μέσα στο Ρίο και στέφθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια προκαλώντας μαζικές αυτοκτονίες στους Βραζιλιάνους.

Στο συγκεκριμένο μαγαζί είχε ακόμα την Ολλανδία του Κρόιφ, την Γερμανία του Μπεκενμπάουερ, την Αργεντινή του Μαραντόνα, την Γαλλία του Πλατινί, την Ισπανία του Μπουντραγένιο, φυσικά όλες τις εμφανίσεις της Βραζιλίας ως πρωταθλήτριας κόσμου το ’58, το ’70, το ’94 και το 2002, μπλούζες συλλόγων που έχουν κατακτήσει διηπειρωτικά, μέχρι και μια απίθανη εμφάνιση κάποιας ομάδας ονόματι Ίμπις που όπως μας εξήγησαν αγωνίζεται στο τοπικό πρωτάθλημα της πολιτείας Περναμπούκο της Βραζιλίας, αυτής δηλαδή που έχει ως πρωτεύουσα το Ρεσίφε. Η συγκεκριμένη ομάδα σύμφωνα με το βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες είναι η χειρότερη του κόσμου (η εμφάνισή της είναι αυτή σε πρώτο πλάνο με τις κόκκινες και μαύρες ρίγες).

Για να επιστρέψουμε στον φίλαθλο που μας πλησίασε, ο Τίο (όπως είναι το όνομά του, από το… Θεόδωρος) έπαιζε ακόμα και επαγγελματικά ποδόσφαιρο μέχρι τα 20 του χρόνια, ωστόσο η οικονομική κρίση που οδήγησε και στην γνωστή πτώχευση της Αργεντινής τον υποχρέωσε να σταματήσει για να δουλέψει στο λιμάνι του Μπουένος Άιρες. Επειδή δεν μπόρεσε ποτέ να παίξει την μπάλα στο επίπεδο που επιθυμούσε, είπε να έρθει στα 37 του χρόνια να την δει από κοντά. Έκλεισε πτήσεις για Βραζιλία αλλά ατύχησε, καθώς δεν μπόρεσε να βρει εισιτήρια για τους αγώνες της Αργεντινής. Δεν το βάζει κάτω όμως, ελπίζει να τα καταφέρει στην συνέχεια και μέχρι τότε ζει τον παλμό του Μουντιάλ βλέποντας άλλους αγώνες, όπως ο τελευταίος της Εθνικής μας.

Θυμόταν πολύ καλά το μεταξύ μας παιχνίδι Ελλάδας – Αργεντινής στο προηγούμενο Μουντιάλ, στη Νότιο Αφρική το 2010, αλλά και εκείνο του 1994, που ήταν το πρώτο ever της Εθνικής σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου και έμελλε να είναι και το τελευταίο για τον μεγάλο Ντιέγκο Μαραντόνα. Από την σημερινή ομάδα, μας έκανε ιδιαίτερη μνεία στον αρχηγό Καραγκούνη, τον Σαμαρά και το «No 15» (Τοροσίδης). Θεώρησε άτυχη την ελληνική ομάδα που δεν πέρασε στα προημιτελικά και παρακολούθησε με ενδιαφέρον τον αγώνα Βελγίου – Αμερικής, που έβγαζε την αντίπαλο της Αργεντινής στους οκτώ. «Ποιον προτιμάς;». «Το Βέλγιο, γιατί έχει καλύτερη ομάδα». «Μα, αν είναι καλύτερη ομάδα, δεν θα κινδυνεύσεις να σε αποκλείσει;». «Ναι, αλλά αν θες να πάρεις το Παγκόσμιο Κύπελλο, έτσι και αλλιώς πρέπει να παίξεις με τους καλύτερους και να τους κερδίσεις», ήρθε πληρωμένη η απάντηση του Τίο.

Είδαμε μαζί την παράταση στην Fan Fest του Ρεσίφε. Λίγο πιο δίπλα βρισκόντουσαν και άλλοι συμπατριώτες του, που αντιμετώπιζαν το ίδιο πρόβλημα. Η συζήτηση γρήγορα από το ποδόσφαιρο πέρασε στον ελληνικό πολιτισμό του οποίου ήταν γνώστης σε επίπεδο που δεν έχουν ενδεχομένως και οι ίδιοι οι Έλληνες και λίγο αργότερα στο ΔΝΤ, τα κοινά (οικονομικά) προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι δύο χώρες, τα επεισόδια που συχνά παρατηρούνται στους δρόμους της Αθήνας και του Μπουένος Άιρες. «Πίστεψέ με, έχω μεγάλη εμπειρία σε συγκρούσεις με αστυνομικούς», μας είπε γελώντας, όταν του είπαμε ότι με τα όσα ακούγαμε, θα νιώσει σαν το σπίτι του αν ποτέ έρθει στην Αθήνα.

Στο τέλος, απομακρύνθηκε λίγο και επέστρεψε με μια φανέλα της Αργεντινής, με το Νο 10 στην πλάτη. Την επίσημη φανέλα! «Έχω μερικές και δίνω σε φίλους. Δική σου…», μας είπε και κοντέψαμε να λιποθυμήσουμε. Είναι δυνατόν; Και μάλιστα χωρίς καμία ανταλλαγή;

Κι όμως είναι! Γιατί αυτό είναι το Παγκόσμιο Κύπελλο. Δεν είναι μόνο η μπάλα που βλέπει κανείς στην τηλεόραση. Είναι πάνω από όλα ο κόσμος που πάει στο γήπεδο αλλά και ο υπόλοιπος κόσμος που δεν βρήκε εισιτήριο αλλά έκανε το ταξίδι και μαζεύτηκε μαζί με άλλους αγνώστους μπροστά από μια οθόνη για να διασκεδάσει βλέποντας μπάλα, χορεύοντας, συζητώντας. Αυτό είναι το πνεύμα της γιορτής του ποδοσφαίρου, που δεν θα μπορέσει κανείς να καταλάβει απλά βλέποντας τις μεταδόσεις από την τηλεόραση.

Η Εθνική Ελλάδος μπορεί να αποκλείστηκε, όμως το ταξίδι του Μουντιάλ συνεχίζεται. Στο χέρι του καθενός μας είναι να παραμείνει επιβάτης του και να το απολαύσει. Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, εμείς και μαζί και εσείς, θα το ζήσουμε αυτό το ονειρικό ταξίδι (σχεδόν) μέχρι τέλους. Η διάθεση μετά από ένα μικρό μπρέικ ανεβαίνει ξανά! Ρίο, ερχόμαστε…

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Βραζιλία: Αίτημα ποινικής δίωξης στον Μπολσονάρο για πλαστογραφία πιστοποιητικών εμβολιασμού

«Έλιωσαν» στην Βραζιλία: Στους 62,3 βαθμούς Κελσίου η αισθητή θερμοκρασία στο Ρίο

Βραζιλία: Μόλυνση ποταμού με σουλφονικό οξύ