Χονγκ Κονγκ: Οι λεπτές ισορροπίες στους χειρισμούς του Πεκίνου

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Το μαζικό κίνημα πολιτικής ανυπακοής στους δρόμους του Χονγκ Κονγκ έχει υποχωρήσει τα τελευταία 24ωρα.

Οι διαδηλωτές έδειξαν να τηρούν στάση αναμονής ενόψει της έναρξης συνομιλιών με την ηγεσία.

Λίγες ώρες όμως πριν το ραντεβού της Παρασκευής η κυβέρνηση ματαίωσε το διάλογο, κατηγορώντας το φοιτητικό κίνημα πως υπονομεύει τις προσπάθειες συνεννόησης.

Παρά τη δραματική μείωση της προσέλευσης πολιτών στους δρόμους, οι φοιτητές έχουν καταφέρει να διατηρήσουν κάποια από τα οδοφράγματα.

Σταθερό αίτημα των διαδηλωτών είναι η παραίτηση του τοπικού κυβερνήτη, Λέουνγκ Τσουν-Γινγκ, και η παραχώρηση περισσότερων πολιτικών ελευθεριών εκ μέρους της Κίνας, που επιμένει πως οι υποψήφιοι για τις εκλογές του 2017 θα πρέπει πρώτα να εγκριθούν από το Πεκίνο.

Τον Ιούνιο του 1997, το Ηνωμένο Βασίλειο μεταβίβασε την εξουσία του Χονγκ Κονγκ στην Κίνα για να αποτελέσει μια Ειδική Διοικητική Περιφέρεια.

Το Πεκίνο παραχώρησε στην πρώην αποικία σημαντική αυτονομία, που αντικατοπτρίζεται στην αρχή «μία χώρα, δύο συστήματα».

Μέχρι τώρα, η Κίνα δεν έχει επέμβει δραστικά στις μαζικές κινητοποιήσεις και αφήνει τους χειρισμούς στις αρχές του Χονγκ Κονγκ.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως ο Σι Ζινπίνγκ δεν ανησυχεί για αυτά που συμβαίνουν.

Το Χονγκ Κονγκ είναι ένα από τα ισχυρότερα οικονομικά κέντρα παγκοσμίως και τα συμφέροντα που διακυβεύονται είναι μεγάλα.

Το euronews μιλάει με τους ειδικούς

Οι πρόσφατοι χειρισμοί του Πεκίνου σε σχέση με τις διαδηλώσεις στο Χονγκ Κονγκ, έχουν δημιουργήσει ερωτήματα για τις πολιτικές που ακολουθεί ο Σι Ζινπίνγκ.

Για το θέμα μιλά στο euronews ο συγγραφέας Ρόμπερτ Κουν, που ειδικεύεται σε θέματα για την Κίνα.

euronews:
Βλέπουμε μία σχετικά λιγότερο αποφασιστική προσέγγιση από την πλευρά της κινεζικής κυβέρνησης στο θέμα του Χονγκ Κονγκ σε σύγκριση με άλλες περιπτώσεις αμφισβήτησης της εξουσίας της. Αυτό αντανακλά μια νέα φιλοσοφία του Σι Ζινπίνγκ ή είναι περιστασιακό;

Ρόμπερτ Κουν:
Πρέπει πρώτα να καταλάβουμε την έννοια, «μία χώρα δύο συστήματα», τη βασική αρχή που διέπει το Χονγκ Κονγκ και το Μακάο και, όπως ελπίζει η Κίνα, σύντομα και την Ταιβάν. Και παίρνουν αυτή την αρχή πολύ στα σοβαρά.
Βλέπουμε ότι η κινεζική κυβέρνηση αφήνει τους χειρισμούς στις αρχές του Χονγκ Κονγκ. Αυτό δεν σημαίνει ότι το Πεκίνο δεν έχει καμία ανάμειξη, ανησυχούν πολύ για αυτά που συμβαίνουν εκεί. Ποτέ δεν θα επέτρεπαν σε μία κινητοποίηση να εξελίσσεται για τόσο καιρό στην Κίνα, αλλά δεν νομίζω πως το ότι αφήνουν την πρωτοβουλία των κινήσεων στις αρχές του Χονγκ Κονγκ αποτελεί αλλαγή πολιτικής.

euronews:
Γιατί έλαβαν την απόφαση να προτείνουν τους υποψηφίους των εκλογών, ενώ ήξεραν ότι αυτό θα προκαλέσει αντιδράσεις;

Ρόμπερτ Κουν:
Δεν είμαι σίγουρος ότι συμφωνώ με την ερώτηση, δηλαδή για το ότι ήξεραν ότι θα προκαλέσει οργισμένες αντιδράσεις. Αν κανείς διαβάσει τη νομοθεσία για το πώς λειτουργεί το όλο σύστημα, θα διαπιστώσει ότι τα πράγματα είναι λίγο ασαφή. Είναι μία καινούργια κατάσταση. Όταν το Χονγκ Κονγκ ανήκε στο Στέμμα, δεν ήταν μία δυτικού τύπου δημοκρατία, είχε κυβερνήτη. Επομένως, είναι μία διαδικασία που εξελίσσεται.
Ξεκάθαρα το Πεκίνο δεν θα άφηνε το Χονγκ Κονγκ να ανεξαρτητοποιηθεί από την εξουσία του. Αλλά με το δεδομένο ότι προσπαθούν να σεβαστούν την αρχή «μία χώρα, δύο συστήματα», που μέχρι στιγμής λειτουργεί καλά.

euronews:
Μιλάτε για μία εξελισσόμενη διαδικασία, αλλά αυτή η κινητοποίηση επίσης εξελίσσεται. Βλέπετε καμία πιθανότητα υποχώρησης στα αιτήματα των διαδηλωτών, ιδιαίτερα στην επιλογή των υποψηφίων;

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ρόμπερτ Κουν:
Η απλή απάντηση είναι όχι. Δεν νομίζω ότι η κεντρική διοίκηση της Κίνας πρόκειται να επιτρέψει στο Χονγκ Κονγκ να κάνει ουσιαστικές αλλαγές, υπό την πίεση των διαδηλωτών. Νομίζω ότι υπάρχουν δύο ζητήματα εδώ:
Το ένα είναι ο πυρήνας του θέματος για την εκλογή του κυβερνήτη της περιφέρειας και αν αυτό το πρόσωπο μπορεί να είναι κάποιος εντελώς αντίθετος με τις πολιτικές του Πεκίνου. Η ουσία είναι ότι μπορεί η εκλογή να είναι καθολική, αλλά επί μιας λίστας ατόμων που χαίρουν γενικής αποδοχής. Και αυτό είναι εξίσου σημαντικό. Πάντως, δεν νομίζω ότι η Κίνα θα θελήσει να υπάρχει ένα προηγούμενο υποχώρησης απέναντι σε διαδηλώσεις. Επομένως πιστεύω όχι.