Αργύρης Ξάφης: 9 τραγούδια για το «Mojo»

Αργύρης Ξάφης: 9 τραγούδια για το «Mojo»
Από Γιώργος Μητρόπουλος
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ένα άγνωστο θεατρικό έργο, πολυβραβευμένο όμως, ανέλαβε να μας συστήσει ο Θωμάς Μοσχόπουλος, στο θέατρο Πόρτα, στο φετινό πλαίσιο παραστάσεων, που έχουν τίτλο «Κακά αγόρια σε έργα με περίεργα ονόματα». Το «Mojo» γράφτηκε το 1995 από τον Τζεζ Μπάτεργουορθ. Είναι μια πανέξυπνη μαύρη κωμωδία, που «κλέβει» στιγμές από την κινηματογραφική ατμόσφαιρα των ταινιών του Γκάι Ρίτσι και του Κουέντιν Ταραντίνο, ρίχνοντας φως στο «διαίρει και βασίλευε» του βρετανικού υποκόσμου, στις σχέσεις εξουσίας, προστασίας και προδοσίας που στήνονται γύρω από ένα κλαμπ και έναν φέρελπι ροκ εν ρολά, εν έτει 1958.

Mοjo σημαίνει βρεμένος αλλά και σεξ απίλ, γοητεία και μάγια. Σύμφωνα με τον συγγραφέα του, Jez Βutterworth: «Το αρχικό έναυσμα για το έργο ήταν μια συζήτηση που είχα με τον Μάλκολμ Μακ Λάρεν (μάνατζερ και μέντορα των Sex Pistols, ανάμεσα σε άλλα) για το Σόχο και τη σύγκρουση του πρώιμου ροκ με το οργανωμένο έγκλημα.»

Έχοντας λοιπόν στη διάθεσή του ένα εξαιρετικό ανδρικό καστ νέων ηθοποιών αλλά και μόνιμων συνεργατών του, ο σκηνοθέτης πετυχαίνει έναν καταιγιστικό ρυθμό στο έργο, που ξεκινά από την κωμωδία, στηρίζεται στην έξυπνη ατάκα, τη βωμολοχία και την αργκό για να καταλήξει στη δραματική κορύφωση. Δύο είναι τα μεγάλα προσόντα της παράστασης στο Πόρτα: η μετάφραση που πιάνει με ακρίβεια και χιούμορ τον σφυγμό της γλώσσας του υποκόσμου και το καλοκουρδισμένο υποκριτικό σύνολο που ενθουσιάζει, με τον άρτιο συγχρονισμό του και τον σύμπαν που έχει φτιάξει επί σκηνής. Οι έξι ηθοποιοί έχουν δημιουργήσει έξι μοναδικούς χαρακτήρες από τον βρετανικό κόσμο της νύχτας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι επιλέγοντας το «Mojo» θα περάσετε πολύ καλά, θα γελάσετε με την ψυχή σας και θα ενθουσιαστείτε με τις ερμηνείες, ακούγοντας γνωστές επιτυχίες της δεκαετίας του ’50.

Είπαμε με τον πρωταγωνιστή της παράστασης, Αργύρη Ξάφη, να μην κάνουμε μια ακόμη συνέντευξη. Του ζητήσαμε να διαλέξει κάποιες μουσικές (και διάλεξε μουσικάρες) για να περιγράψει αυτό που γίνεται στην παράσταση, τα θέματα που θίγει το έργο, την ατμόσφαιρα μέσα στην οποία «κολυμπάει» το «Mojo». Και προσοχή δεν πρόκειται για κομμάτια που ακούγονται στο θέατρο Πόρτα, καθώς ο Θωμάς Μοσχόπουλος «περιόρισε» τις μουσικές του επιλογές στο έτος 1958.

Ο λόγος λοιπόν στον DJ Αργύρη Ξάφη. Εμείς προσθέσαμε μόνο τα links από το youtube:

Ian Dury & The Blockheads – ‘‘Sex & Drugs & Rock ‘n’ Roll”

Αν πρέπει με 3 λέξεις να μιλήσω για το θέμα της παράστασης, για την ατμόσφαιρά της, αυτές θα διάλεγα. Ο δερμάτινος κόσμος του Ian Dury, με τον σηκωμένο γιακά κόσμος είναι φέτος ο κόσμος μας, ο κόσμος του MOJO.

The Beatles – “Twist and Shout”

Φαντάζομαι την στιγμή που πρωτοχτύπησαν σε αυτό το ρυθμό τα ντραμς του Ringo Starr, πολλά κοριτσάκια μπορεί και να τα έκαναν λίγο πάνω τους από το σχεδόν αδύνατον να αντισταθείς νέο βακχικό μπιτ. Και τα αγοράκια δίπλα τους ούτε καν ενοχλήθηκαν, ίσα iσα τα έπιασαν από το χέρι και τα πέταξαν στον αέρα σαν τις εκτοξεύσεις των πυραύλων της NASA που ξεκινούσαν τότε…

Blur – “Girls and Boys”

Και τότε ήρθε η δική μας η σειρά να πούμε ότι το ροκ δεν έχει πεθάνει, πως η Αγγλία ήταν και θα είναι η μουσική πατρίδα μας. Και όλοι να λέμε πως μοιάζουν με τους παλιούς αυτοί οι Blur: δεν ήξεραν τα μελλοντικά σχέδια του Damon Albarn με τους Gorillaz. Αλλά δεν πειράζει, χορεύονται τέλεια. ‘Όταν χορεύαμε ακόμα με χαρά και όχι με ναρκισσισμό.

Nirvana – “Smells Like teen spirit”

Θυμάμαι την στιγμή που στο νέο κανάλι για την Ελλάδα τότε, MTV, στην εκπομπή Fresh που περίμενα πως και πως για να ακούσω τα καινούρια τραγούδια, ξεκίνησε το βιντεοκλίπ αυτού του τραγουδιού. Θεέ μου! Τσιρλίντερς και το πιο γνωστό ριφ κιθάρας των τελευταίων 30 χρόνων. Στο δωμάτιο της γιαγιάς μου στην Νάουσα, τα σεμεδάκια και οι οικογενειακές φωτογραφίες ήταν όλες ροκ. Και η ποίηση που έφερνε μαζί του όλο αυτό μας έσπρωχνε να ψάξουμε να δούμε και τι λέει αυτός ο τρελός τύπος από το Seattle για κάποιον αλμπίνο.

The Shadows – “Apache”

Ο Θωμάς ήθελε πολύ αυτό το τραγούδι να μπει και στην παράσταση, αλλά δυστυχώς ήταν για 2 χρόνια εκτός εποχής! Αλλά το βάθος και το κρυφοπάνκ μέρος που έχει ταίριαζαν απόλυτα. Αν μη τι άλλο, μάθαμε και μια κομματάρα στην διαδρομή!

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Johnny Cash – “A Boy Named Sue”(LIVE)

Όπως οφείλει να είναι κάθε καλλιτέχνης, προκλητικός και μπροστά από την εποχή του. Τόλμησε να μιλήσει ο Johnny Cash για ένα θέμα που δεν είχε ακουμπήσει και ακόμα δεν ακουμπάει εύκολα κανείς. Ένας πατέρας εγκαταλείπει την οικογένεια του, με μόνη κληρονομιά ένα γυναικείο όνομα στον γιο του. Που πέφτει θύμα bullying από τους πάντες. Και όλο αυτό με καταπληκτικό χιούμορ σε μια ιστορική συναυλία στις φυλακές του Σαν Κουεντίν. Η σχέση του με το έργο θα είναι σπόιλερ αν την αναλύσω.

Guns N Roses – “Paradise City”
Ναρκωτικά και ένας άλλος παραμυθένιος, ονειρεμένος και ανύπαρκτος κόσμος είναι στα θέματα της παράστασης. Το ενδιαφέρον είναι ότι τότε δεν ξέρανε ακριβώς τι κάνουνε όλο αυτά τα καινούρια χάπια που δοκίμαζαν με τις χούφτες. Είτε για να ανέβουν, είτε για να κατέβουν από εκεί που ανέβηκαν, είτε για να βγάλουν μια δύσκολη νύχτα στην δουλειά. Τότε βέβαια που υπήρχαν και δουλειές.

Supergrass – “Alright”

Όταν όλα πάνε τέλεια και ξεχνάς να κρατηθείς, πιστεύοντας για λίγο ότι αυτό δεν θα χαλάσει ποτέ, τότε μπαίνει αυτό το τραγούδι. Έστω για να κρατήσει αυτή την πτήση αισιοδοξίας λίγο παραπάνω, για να κρατηθεί το mojo σου ψηλά, που λένε οι Ρώσοι. Το έχουμε πολύ ανάγκη αυτό.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Kris Kristofferson and Rita Coolidge – “Help Me Make It Through The Night”

Το πιο ερωτικό βίντεο που έχει υπάρξει και καταγραφεί ποτέ. Σε ένα μοναδικό ντουέτο. Είναι η στιγμή που θυμάσαι ότι δεν αγαπάς μόνο αλλά είσαι ξανά και ξανά ερωτευμένος με αυτήν, που είναι και γυναίκα σου εκτός από κορίτσι σου πια-, και που θα της ξαναέκανες πρόταση χωρίς να το σκεφτείς!

ΤΟ ΕΡΓΟ

Ο Σίλβερ Τζώνυ είναι ένας ανερχόμενος σταρ της τοπικής ροκ εν ρολ σκηνής στο Σόχο του Λονδίνου το 1958. Τίποτε δεν δείχνει να ανακόπτει την άνοδό του εκτός από τον Έζρα, τον μάνατζέρ του και ιδιοκτήτη του Ατλάντικ Κλαμπ, όπου εμφανίζεται. O Έζρα δεν θα παραδώσει εύκολα το «αστέρι» του στον Σαμ Ρος, τον αδίστακτο μεγαλοεπιχειρηματία της «νύχτας» που διεκδικεί συστηματικά τον Σίλβερ Τζώνυ, επαγγελματικά και όχι μόνο. Κάποια στιγμή, όμως, ο Έζρα βρίσκεται τεμαχισμένος σε δύο κομμάτια και πεταμένος σε σκουπιδοτενεκέδες έξω από το κλαμπ του, ενώ ο Σίλβερ Τζώνυ αγνοείται. Τα «πρωτοπαλίκαρα» του Έζρα βρίσκονται εγκλωβισμένα στο Ατλάντικ Κλαμπ, περιμένοντας με αγωνία την έλευση του Σαμ Ρος. Όλα δείχνουν ότι πλέον κάνει «παιχνίδι» μόνος του.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Μετάφραση–Σκηνοθεσία Θωμάς Μοσχόπουλος
Σκηνικά Ευαγγελία Θεριανού
Κοστούμια Κλαιρ Μπρέσγουελ
Φωτισμοί Σοφία Αλεξιάδου
Βοηθός Σκηνοθέτης Άννα Μιχελή
Ερμηνεύουν Ηλίας Μουλάς, Αργύρης Ξάφης, Γιώργος Παπαγεωργίου, Αλέξης Φουσέκης, Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος, Γιώργος Χρυσοστόμου

ΠΟΡΤΑ

Μεσογείων 59, τηλ. 210 77 11 333
Ιστοσελίδα: Θέατρο Πόρτα

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Τετάρτη 20.00, Σάββατο 21.15, Κυριακή 22.00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Κανονικό 15 €
Φοιτητικό, ομαδικό, ανέργων, άνω των 65 10 €
Κάθε Τετάρτη Γενική είσοδος 10 €

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
www.viva.gr, τηλ. 11876, Public, Παπασωτηρίου, Seven Spots, Ιανός, Reload

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Πόλεμος στην Ουκρανία: Στους 50.000 οι αγνοούμενοι

Εντονες βροχοπτώσεις, ισχυροί άνεμοι και πλημμύρες στην Λισαβόνα

Στη Ζώνη Σένγκεν Ρουμανία και Βουλγαρία