Παρά το κεφάλαιο του Ολυμπιακού Χάρτη που αναφέρει ότι «καμία επίδειξη πολιτικής, θρησκευτικής ή φυλετικής προπαγάνδας δεν θα γίνει ανεκτή», οι Ολυμπιακοί Αγώνες χρησιμοποιούνται συχνά…
Παρά το κεφάλαιο του Ολυμπιακού Χάρτη που αναφέρει ότι «καμία επίδειξη πολιτικής, θρησκευτικής ή φυλετικής προπαγάνδας δεν θα γίνει ανεκτή», οι Ολυμπιακοί Αγώνες χρησιμοποιούνται συχνά ως… πολιτική αρένα. Αρκετά είναι τα γεγονότα που το επιβεβαιώνουν και το euronews παρουσιάζει μερικά:
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΒερολίνο 1936: Ο Χίτλερ χρησιμοποίησε τους Αγώνες για την προώθηση του εθνικοσοσιαλισμού.
Μελβούρνη 1956: Η Ολλανδία, η Ισπανία και η Ελβετία μποϊκοτάρουν τους Αγώνες σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την Σοβιετική εισβολή στην Ουγγαρία
Τόκυο 1964: Ο αποκλεισμός της Νότιας Αφρικής επειδή απαρτχάιντ ήταν ενάντια Ολυμπιακό τιμές. Ακολούθως, το 1968, το 1972 και το 1976 πολλές χώρες της Αφρικής μποϊκοτάρουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατά του καθεστώτος του απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής.
Μεξικό 1968: Ο Αμερικανός σπρίντερ Τόμι Σμιθ και Τζον Κάρλος υιοθετούν στο βάθρο του νικητή την στάση των Μαύρων Πανθήρων, μια μαχητική κίνηση αυτοάμυνας κατά των φυλετικών διακρίσεων.
Μόναχο 1972: Πολύωρη ομηρία και δολοφονία ισραηλινών αθλητών από παλαιστίνιους τρομοκράτες.
Μόσχα 1980: 50 χώρες μποϊκοτάρουν την εκδήλωση σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη σοβιετική εισβολή στο Αφγανιστάν. Ανάμεσά τους και οι ΗΠΑ, καθώς βρισκόμαστε στην καρδιά του Ψυχρού Πολέμου. Επίσης στην ίδια διοργάνωση ο επικοντιστής της Πολωνίας Βλάντισλαβ Κοζάκιεβιτς κάνει μια αγενής χειρονομία προς το ρωσικό κοινό, κατά την αποδοχή του χρυσού μεταλλίου (και ενώ το αντισοβιετικό κίνημα μεγάλωνε στην Πολωνία). Ο ίδιος εξήγησε αργότερα ότι είχε υποστεί έναν μυϊκό σπασμό για να αποφύγει την τιμωρία αποκλεισμού.
Λος Άντζελες 1984: Τέσσερα χρόνια μετά το μποϊκοτάζ της Δύσης, χώρες από το ανατολικό μπλοκ κάνουν το ίδιο στην διοργάνωση που φιλοξενούν οι ΗΠΑ, με το πρόσχημα ότι δεν μπορούσε να εγγυηθεί την ασφάλεια των ομάδων τους, λόγω των πυραύλων «πέρσινγκ» που ήθελε να εγκαταστήσει η Αμερική στη Δυτική Ευρώπη.
Σεούλ 1988: Η Κούβα, η Αιθιοπία και η Νικαράγουα αρνούνται να συμμετάσχουν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον αποκλεισμό της Βόρειας Κορέας.
Βαρκελώνη 1992: Η Χασιμπα Μπουλμέρκα γίνεται η πρώτη αθλήτρια της Αλγερίας που κερδίζει ολυμπιακό τίτλο με το χρυσό στα 1.500 μέτρα. Αλλά επειδή τρέχει σε σορτς που δεν θεωρείται ανεκτό από μουσουλμανικές κοινότητες στην χώρα της, δέχεται απειλές για τη ζωή της. Έχει αναγκάζεται να αγωνιστεί με αστυνομική συνοδεία.
Ατλάντα 1996: Ακροδεξιοί εξτρεμιστές σκοτώνουν δύο άτομα με βομβιστική επίθεση με μια βόμβα στο Ολυμπιακό Πάρκο, σε διαδήλωση κατά των αμβλώσεων.
Σίδνεϊ 2000: Το Αφγανιστάν αποκλείεται από τους αγώνες μετά την άρνησή του να επιτρέψει την συμμετοχή σε γυναίκες αθλήτριες.
Πεκίνο 2008: Η οργάνωση «Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα» ξεκινούν καμπάνια για να πείσουν τις χώρες να μποϊκοτάρουν την τελετή έναρξης διαμαρτυρόμενες για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα
Λονδίνο 2012: Η Σαουδική Αραβία απειλείται με αποκλεισμό μετά την άρνηση να επιτραπεί η συμμετοχή γυναικών στην ομάδα. Μια συμβιβαστική λύση βρέθηκε χάρη σε μια τζουντόκα που μπορούσε να φορέσει ολόσωμη στολή, αλλά η απόφαση είχε ευρέως επικριθεί.
Ρίο 2016: Μια ομάδα προσφύγων επιτρέπεται να ανταγωνιστεί για πρώτη φορά. Δημιουργήθηκε από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή και περιλαμβάνει αθλητές από χώρες όπως η Δημοκρατία του Κονγκό, το Νότιο Σουδάν, η Συρία και η Αιθιοπία. Θα παρελάσουν κάτω από την ολυμπιακή σημαία.
Ρίο 2016: Οι ρώσοι αθλητές του στίβου αποκλείονται μετά από απόφαση της IAAF σχετικά οργανωμένο σχέδιο ντόπινγκ. Ακολουθεί αποκλεισμός ρώσων αθλητών και από άλλες ομοσπονδίες, έπειτα από την αποκάλυψη πορίσματος της WADA για κυβερνητικό σχέδιο ντοπαρίσματος αθλητών από την Μόσχα.