Το «παζλ» της κατάστασης στην Λιβύη πέντε χρόνια μετά την πτώση Καντάφι

Το «παζλ» της κατάστασης στην Λιβύη πέντε χρόνια μετά την πτώση Καντάφι
Από Ioannis Giagkinis
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Με αμείωτη ένταση συνεχίζονται οι μάχες στην Λιβύη, πέντε περίπου χρόνια μετά την πτώση του Μουαμάρ Καντάφι.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Με αμείωτη ένταση συνεχίζονται οι μάχες στην Λιβύη, πέντε περίπου χρόνια μετά την πτώση του Μουαμάρ Καντάφι.

Στο επίκεντρο τις τελευταίες ώρες βρίσκονται οι πετρελαϊκές εγκαταστάσεις σε λιμάνια που βρίσκονται στα ανατολικά της χώρας.

Τα λιμάνια της Ζουεϊτίνα, του Ρας Λανούφ και του Ες Σίντερ, αλλά και η γειτονική πόλη Ατζμπαμπίγια έχουν μπει στο στόχαστρο στρατιωτικών δυνάμεων που είναι πιστές στο στρατηγό Χαλίφα Χαφτάρ και συγκρούονται με τους φρουρούς που ελέγχουν αυτές τις εγκαταστάσεις. Ήδη υπάρχουν πληροφορίες ότι ελέγχονται από τους αντάρτες.

Πρώην μέλος του καθεστώτος Καντάφι, ο στρατηγός Χαφτάρ υποστηριζόταν μέχρι πριν ένα χρόνο από τη διεθνή κοινότητα ως επικεφαλής του «Λιβυκού Εθνικού Στρατού». Πλέον είναι επικεφαλής μιας κυβέρνησης που ονομάζεται «επαναστατική», έχει την έδρα της στο Τομπρούκ και αρνείται να αναγνωρίσει την εξουσία της Τρίπολης.

Ο Χαφτάρ και τα στρατεύματά του ελέγχουν την ανατολική πλευρά της χώρας. Στα δυτικά κυριαρχεί η κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Φαγεζ Αλ Σαράτζ, που αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ και πολλές δυτικές πρωτεύουσες. Στα νοτιοδυτικά υπάρχουν οι Τουαρέγκ.

Σε άλλα σημεία της χώρας, κυρίως προς τον βορρά, κυριαρχούν οι τζιχαντιστές του αποκαλούμενου «Ισλαμικού Κράτους». Προσθέστε και τις διάφορες φατρίες που ελέγχουν συγκεκριμένες περιοχές ή μερικές επαρχίες και αντιλαμβάνεστε πόσο πολύπλοκο είναι το παζλ του μωσαϊκού της σύγχρονης Λιβύης.

Ο πρωθυπουργός φαγεζ Αλ Σαράτζ αντιμετωπίζει πλέον δύο μέτωπα. Από τη μία την ανάπτυξη του «Ισλαμικού Κράτους» και πέραν της Σύρτης, από την άλλη τις δυνάμεις του στρατηγού Χαφτάρ, που αν πάρει στα χέρια του τους πετρελαϊκούς πόρους, θα θέσει άμεσα σε κίνδυνο την επιβίωση της κυβέρνησης.

Ήταν Μάρτιος του 2016 όταν ο Σαράτζ ανέλαβε καθήκοντα και έφτασε στην Τρίπολη, μετά από την εξορία στην Τυνησία. Ωστόσο αν και η κυβέρνησή του υποστηρίχθηκε από την διεθνή κοινότητα, δεν εξασφάλισε ποτέ την εμπιστοσύνη του κοινοβουλίου.

Τον Δεκέμβριο του 2015 συνήφθη συμφωνία υπό την αιγίδα του ΟΗΕ μεταξύ των αντίπαλων αρχών που βρίσκονται στο Τομπρούκ και στην Τρίπολη. Τότε ξαναγεννήθηκε η ελπίδα για τον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου. Αλλά η συμφωνία έπρεπε να επικυρωθεί και από τα δύο αντίπαλα κοινοβούλια. Αυτό του Τομπρούκ αρνήθηκε να το κάνει.

Ο Χαφτάρ διεξάγει και τον δικό του πόλεμο κατά του «Ισλαμικού Κράτους», αλλά αρνούμενος τη νομιμότητα της κυβέρνησης και επιτιθέμενος στον στρατό της, θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την καταπολέμηση της οργάνωσης των τζιχαντιστών.

Και έτσι το χάος είναι η μόνη λέξη που χαρακτηρίζει την Λιβύη, πέντε χρόνια μετά τον θάνατο του Καντάφι…

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Εκλογές στις 10 Δεκεμβρίου στη Λιβύη

Μετά από 10 χρόνια επανήλθαν οι εμπορικές πτήσεις ανάμεσα σε Ιταλία και Λιβύη

Λιβύη: Ο στρατάρχης Χάφταρ στη Ρωσία για συνομιλίες με τη ρωσική ηγεσία