Το χάος εξακολουθεί να βασιλεύει στην Λιβύη.
Το χάος εξακολουθεί να βασιλεύει στην Λιβύη.
Για τις αναρίθμητες ένοπλες ομάδες που διεκδικούν μερίδιο στην εξουσία, οι πετρελαϊκές εγκαταστάσεις στα κυριότερα λιμάνια της χώρας αποτελούν τρόπαιο.
Στην πιο πρόσφατη εξέλιξη, ο Λιβυκός Εθνικός Στρατός, που αντιμάχεται την υποστηριζόμενη από τον ΟΗΕ κυβέρνηση της Τρίπολης, υπό τις οδηγίες του Στρατηγού Χαλιφά Χαφτάρ, κατέλαβε στρατηγικής σημασίας εγκαταστάσεις.
Μετά την διεθνή καταδίκη φαίνεται ότι ο Χαφτάρ επέστρεψε τον έλεγχο στην ανεξάρτητη κρατική πετρελαϊκή εταιρεία και ότι οι εξαγωγές άρχισαν ξανά.
Πέντε χρόνια μετά την κατάρρευση του καθεστώτος Καντάφι, η Λιβύη εξακολουθεί να διχάζεται ανάμεσα σε δυο παράλληλες κυβερνήσεις.
Στο Τομπρούκ κυριαρχεί ο στρατηγός Χαφτάρ, ο οποίος δεν δέχθηκε να συμμετάσχει στην Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας, με έδρα την Τρίπολη, που σχηματίστηκε υπό την αιγίδα τον ΟΗΕ τον περασμένο Μάρτιο.
Καταλαμβάνοντας τα στρατηγικής σημασίας λιμάνια και ελέγχοντας τις εξαγωγές πετρελαίου, το σημαντικότερου πόρου της Λιβύης, ο στρατηγός Χαφτάρ επιχειρεί να αναβαθμίσει το ρόλο του στο παιχνίδι της εξουσίας, καθώς ήδη αποτελεί βασικό πυλώνα στην μάχη κατά των τζιχαντιστών που δρουν στην χώρα.
Νέος πονοκέφαλος για τον πρωθυπουργό Φαγεζ Αλ Σαράτζ δημιουργούν δυο εξέχοντα στελέχη της διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Τρίπολης, που εξέφρασαν την υποστήριξή τους στον Χαφτάρ.
Ταυτόχρονα αυξάνεται η ανησυχία της διεθνούς κοινότητας που εκφράζει φόβους για νέο ξέσπασμα ανοιχτού πολέμου στην χώρα.
Πέρα από τον κίνδυνο των τζιχαντιστών, εκφράζεται προβληματισμός και για το ζήτημα των μεταναστευτικών ροών.
Εκτιμάται ότι πάνω από 230.000 μετανάστες, κυρίως από χώρες της υποσαχάριας Αφρικής, έχουν κατακλύσει τις λιβυκές ακτές περιμένοντας την ευκαιρία να περάσουν στην Ευρώπη.
Αναλυτές συμφωνούν ότι μόνο η αποκατάσταση της σταθερότητας στην Λιβύη μπορεί να βάλει φρένο στην ανεξέλεγκτη κατάσταση.